Ο Όσιος Παρθένιος Επίσκοπος Λαμψάκου

Ο  Όσιος  Παρθένιος  καταγόταν  από  κάποια  κωμόπολη  της   Βιθυνίας και   έζησε  κατά  τους  χρόνους  του   Μεγάλου   Κωνσταντίνου   (324 – 337 μ.Χ.). Ήταν  υιός του  διακόνου της  Εκκλησίας  Μελιτοπόλεως  Χριστοφόρου,   από   τον   οποίο    διδάχθηκε   την   Ορθόδοξη   Πίστη.

Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή  και  την ευσέβεια.   Ο τρόπος με τον  οποίο ο Κύριος αλίευσε  τους  Αποστόλους,  που   ήταν   ψαράδες,   τον   έκανε  να   αγαπήσει   την   αλιεία.   Και   όταν έριχνε   τα   δίχτυα    στην   Απολλωνιάδα   λίμνη   ή   τα   ανέσυρε   γεμάτα  ψάρια,   αισθανόταν   ότι   εργαζόταν  σε   ένα   από   τα   πλοιάρια   του  Αποστόλου   Πέτρου   ή  του  Ιωάννου.

Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα μοίραζε  στους  πτωχούς  από  αγάπη   προς   αυτούς. Γι’ αυτό   και    όταν    τον    ευχαριστούσαν  εκείνος  έλεγε:  «Διατί  με  ευχαριστείτε;  Δεν   έχω   καμία   τέτοια   αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο    από   το   να   βοηθά    αδελφός   τους    αδελφούς;».

Για  την   ενάρετη  αυτού  παρουσία  ο  Επίσκοπος  Μελιτοπόλεως  Φίλιππος  (ή Φιλητός)  τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο.  Αργότερα  ο  Επίσκοπος  Κυζίκου   Αχίλλιος   (ή  Ασχόλιος)  τον   χειροτόνησε  Επίσκοπο   Λαμψάκου.

Η  αρετή   και   η ευσέβεια   που   έκρυβε   στην   ψυχή   του   ήταν   τόσο πολύ   μεγάλη,  ώστε  ο  Θεός  τον  προίκισε  με το  χάρισμα  της  θαυματουργίας, για να  μπορεί  να   εκδιώκει   τους   δαίμονες   από   τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι’ αυτό προσφεύγουν   σε   αυτόν   ιδιαίτερα   οι   πάσχοντες    από   την   επάρατη νόσο   του   καρκίνου. Ο  Άγιος ήταν ο πράος, ο  υπομονετικός, ο φιλόξενος,  ο  μακρόθυμος, ο  άγγελος  της  ομόνοιας,   ο   ενθαρρύνων τους  μετανοούντες,  ο  πρόθυμος  για  το  ποίμνιό του.
Ο   Όσιος  Παρθένιος  κοιμήθηκε  με   ειρήνη.   Τμήμα   της  τιμίας    κάρας  αυτού    φυλάσσεται στην ιερά μονή Μακρυμάλλη, της ιεράς Μητροπόλεως   Χαλκίδος.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.      
Τω   μύρω του Πνεύματος, ποιμήν Λαμψάκου οφθείς,  την  θείαν  ενέργειαν, παρά Θεού δαψιλώς, θαυμάτων επλούτησας, δαίμονας απελαύνειν,   ασθενούντας   ιάσθαι, νόσους   αποδιώκειν,  και   πληρούν τας   αιτήσεις,   Παρθένιε  Ιεράρχα,  των   προσιόντων   σοι.

Κοντάκιον.  Ήχος   γ’.  Η   Παρθένος    σήμερον.   
Των θαυμάτων είληφας, την θείαν χάριν θεόφρον, ιερέ Παρθένιε, θαυματουργέ θεοφόρε, άπαντα, πιστών τα πάθη αποκαθαίρων, πνεύματα της πονηρίας Πάτερ ελαύνων· δια τούτό σε υμνούμεν, ως  μέγαν   μύστην    Θεού    της   χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Την πηγήν της χάριτος εκπιών, πέλαγος θαυμάτων αναβλύζεις υπερφυών, και   καταπιαίνεις, Χριστού την Εκκλησίαν, ροαίς ταις ζωηρρύτοις,   Πάτερ  Παρθένιε.

The Holy Virgin Bishop of Lampsacus

Saint Parthenius came from a small town in Bithynia and lived in the time of Constantine the Great (324 - 337 AD). He was the son of the deacon of Christophoros Melitopolis Church, from whom he was taught the Orthodox Faith.

From his infancy, the Saint has come out of virtue and piety. The way the Lord caught the Apostles, who were fishermen, made him love fishing. And when the nets were thrown into Apolloniada's lake or hauled by fish, he felt he was working on one of Peter's or John's boats.

The money he received from the sale of the fish did not keep for himself but distributed it to the poor out of love for them. So, when he was thanked, he would say, "Why thank you? I have no such claim. Are we strangers? We are brothers. What is simpler and more natural than helping a brother brother? "

For this virtuous presence the Bishop of Melitopolis Philip (or Philotheus) ordained him a Senior. Later Bishop Kyzikou Achilles (or Ascolios) ordained him Bishop Lampsacus.

The virtue and piety he concealed in his soul was so great that God endowed him with the gift of miracle-working so that he could drive out demons from humans and cure all kinds of illness. That is why he is particularly appealing to people with endemic cancer. The Saint was the humble, the patient, the hospitable, the long-suffering, the angel of Omonia, the one who encouraged repentance, the eagerness for his flock.

Saint The Virgin slept in peace. Part of its honor is preserved in the Holy Monastery of Makrymalli, in the Holy Metropolis of Chalkida.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

By the Spirit, Shepherd of Lampsacus, the divine energy, besides God, in the miracles of the rich, the demon is expelled, the sick are sick, the diseases are removed, and the requests, Virgin Hierarchs, are fulfilled.

It's close. Sound c. Virgo today.

Of the miracles of the goddess, the divine grace for her, priest Parthenius, the miraculous theophorus, all the faithful of the pious passions, the spirits of the wicked father of God;

Magnificent.

At the source of divine grace, a sea of ​​miracles springs forth of superiors, and you swallow, Christ the Church, by the living, Father Parthenius.