Ο Άγιος Τιμόθεος ο Απόστολος

Σύμφωνα με  τις  πληροφορίες που μας παρέχουν οι Πράξεις των Αποστόλων  και   οι   Επιστολές  του  Αποστόλου   Παύλου,   ο    Τιμόθεος ήταν ο πιο  αγαπητός μαθητής του και  ένας από τους πιο  στενούς συνεργάτες του  Αποστόλου  Παύλου.  Το   όνομά   του   είναι   ελληνικό  και   σημαίνει   αυτός  που  τιμά τον  Θεό, αλλά   και    αυτόν  που  τιμά  ο Θεός.

Ο Άγιος Απόστολος Τιμόθεος γεννήθηκε μάλλον στα Λύστρα της Λυκαονίας   ή πιθανόν  στη Δέρβη, από πατέρα Έλληνα  Εθνικό και μητέρα  πιστή Ιουδαία, προφανώς εκ γενετής και πιθανόν προσήλυτη, που ονομαζόταν Ευνίκη. Κατά την μαρτυρία του Αποστόλου Παύλου, ήταν ευσεβής, όπως και η μάμμη του, εκ μητρός, Λωΐς.   Ο   Τιμόθεος δέχθηκε  από  τις ευσεβείς  αυτές  γυναίκες την πρώτη   θρησκευτική αγωγή  και    διδάχθηκε από  βρέφος    τα    ιερά   γράμματα.   Με   τον τρόπο   αυτό   προετοιμάσθηκε   κατάλληλα   να   αποδεχθεί   στη  συνέχεια   την   Χριστιανική   πίστη.

Η   οριστική   μεταστροφή   του   στον   Χριστιανισμό   φαίνεται   να   έγινε κατά   την   Α’  Αποστολική   περιοδεία,   όταν   ο   Απόστολος   Παύλος μαζί με τον Βαρνάβα επισκέφθηκαν τα Λύστρα της Λυκαονίας και πιθανόν φιλοξενήθηκαν από την οικογένεια του Τιμοθέου. Όταν ο Απόστολος Παύλος κήρυττε το Ευαγγέλιο στα Λύστρα, είναι επίσης βέβαιο ότι ο Τιμόθεος παρακολούθησε το κήρυγμά του και έγινε μάρτυρας   των    διωγμών και  των παθημάτων που  υπέστη  ο  Απόστολος   εκεί. Η  εμπειρία των γεγονότων αυτών φαίνεται ότι επηρέασε   έντονα   τον Απόστολο Τιμόθεο και τον προετοίμασε εσωτερικά   να   δεχθεί την διδασκαλία  του Ιησού Χριστού  και  να  πιστέψει  σε  Αυτόν.

Μετά  τα γεγονότα  στη   Δέρβη  και  στα  Λύστρα της Λυκίας, ο Απόστολος   Παύλος  παρέλαβε   μαζί   του   τον  πιστό  και  αχώριστο  συνοδό  του  τον  Τιμόθεο.   Έκτοτε  ο   Τιμόθεος   έγινε   ο  πιο   προσφιλής   και   αφοσιωμένος  μαθητής  και συνεργός του Αποστόλου   Παύλου   στο  έργο   της    ιδρύσεως   των  Εκκλησιών στις διάφορες περιοχές  της  Μικράς    Ασίας   και  της  Ελλάδος αργότερα και της στηρίξεως της πίστεως   των   διωκομένων  Χριστιανών.  Ανέλαβε  πολλές  σημαντικές  και   εμπιστευτικές    αποστολές  για  σπουδαία  Εκκλησιαστικά  ζητήματα,   παρά    το   νεαρό   της   ηλικίας   και   την    απειρία   του.

Συγκεκριμένα,   συνεχίζοντας  την  Β’  Αποστολική περιοδεία   διελθόντες  δια μέσου της Φρυγίας και της Γαλατίας, έφθασαν στην Μοισία  και  Τρωάδα   και  διαπλεύσαντες   τη  Σαμοθράκη  ήλθαν   στη   Νεάπολη   και   από   εκεί  στους   Φιλίππους της Μακεδονίας. Από εκεί, οδοιπορούντες, πέρασαν από την Αμφίπολη και Απολλωνία και κατέληξαν   στη   Θεσσαλονίκη.   Στη  Θεσσαλονίκη ο Τιμόθεος εργάσθηκε   αθόρυβα   και    αποδοτικά,  συνέβαλε  ουσιαστικά   στο   έργο του  Αποστόλου Παύλου τόσο για την ίδρυση της Χριστιανικής Κοινότητας,   όσο   και   για   την   στήριξη   της   πίστεως   των  Χριστιανών    της  Θεσσαλονίκης.

Όμως το έργο του ευαγγελισμού των Θεσσαλονικέων  από  τον  Απόστολο   Παύλο  και   τους   συνεργάτες   του,   Τιμόθεο   και   Σίλα,   διεκόπη   από την αντίδραση  φθονερών  Ιουδαίων, που  δεν πίστεψαν  στο  κήρυγμά τους    και  τους   εξανάγκασαν   να   εγκαταλείψουν   την   Θεσσαλονίκη   και   να καταφύγουν    στην   Βέροια.

Από την Αθήνα, ο Απόστολος Παύλος, αγωνιώντας   για   την   κατάσταση των Χριστιανών της  Θεσσαλονίκης,  απέστειλε  τον Τιμόθεο,   προκειμένου να στηρίξει τους χειμαζόμενους πιστούς της  εκκλησιαστικής    κοινότητας της   Θεσσαλονίκης  και να  τους   παρηγορήσει    στις   θλίψεις   τους.

Αργότερα, όταν ο Απόστολος Τιμόθεος ακολούθησε το Παύλο στην Κόρινθο,   παρέμεινε   κοντά   του,   αγωνιζόμενος   μαζί   του.

Κοντά στην Γ’ Αποστολική περιοδεία,  όταν  ο  Απόστολος  Παύλος πέρασε από τα μέρη της  Μικράς  Ασίας και κατέληξε στην  Έφεσο, παρέμεινε   εκεί   για   μία   τριετία   έχοντας   μαζί του   τον   Τιμόθεο,   τον   οποίο απέστειλε   σε   ειδικές   εμπιστευτικές   αποστολές   στη   Μακεδονία   μαζί  με  τον  Έραστο  και ίσως με  άλλους  αδελφούς στην   Κόρινθο. Λίγο αργότερα,    ο   Τιμόθεος με τον  Απόστολο  Παύλο  επέστρεψαν  από  την Κόρινθο στη  Μακεδονία  και  στη συνέχεια αποβιβάσθηκαν στην   Τρωάδα και  διαπλέοντες   το  ανατολικό   Αιγαίο,   πέρασαν   από    την   Μίλητο.   Από   την Μίλητο   διήλθαν   από    τα   νησιά   Κω,   Ρόδο,   έφθασαν στα   Πάταρα   και   από εκεί   στην   Τύρο,    την    Πτολεμαΐδα   και  την  Καισάρεια  και   κατέληξαν   στα  Ιεροσόλυμα.

Στα Ιεροσόλυμα ο Απόστολος Τιμόθεος  παρέμεινε  κοντά  στον  Απόστολο Παύλο κατά την εκεί φυλάκισή του και κατόπιν τον   συνόδευσε στη   φυλακή   στη   Ρώμη.   Είναι βέβαιο,   ότι   κατά   την  τελευταία   μετάβαση  του Αποστόλου  Παύλου στα    Ιεροσόλυμα,   μετά  την   πρώτη    αποφυλάκισή   του από τη Ρώμη, συνοδευόταν από τον Απόστολο Τιμόθεο, τον οποίο μάλιστα άφησε στην Έφεσο ως   Επίσκοπο   μέχρι  και   του   επισυμβάντος μαρτυρικού  θανάτου   του.  Ο   Απόστολος Παύλος απέστειλε προς  τον  Άγιο Τιμόθεο, ως  Επίσκοπο  Εφέσου, δύο  Επιστολές,   που    εμπεριέχονται στον   κανόνα   των   βιβλίων  της  Καινής   Διαθήκης, και   οι   οποίες  λόγω   του ποιμαντικού  περιεχομένου  αυτών    καλούνται   ποιμαντικές.

Κατά παλαιά παράδοση   ο   Απόστολος   Τιμόθεος μαρτύρησε  στην  Έφεσο επί Δομετιανού ή  Νερούα, όταν πήγε στα   καταγώγια  των  ειδωλολατρών, για να τους αποτρέψει  από  απάνθρωπες  τελετές  και  θυσίες και  γεμάτος από  Θείο  ζήλο,   επειδή   δεν   ανεχόταν   να  βλέπει  αυτά  τα  ατοπήματα, τους συνέστησε να μην συνεχίσουν τις αισχρές τους πράξεις.  Τότε   εκείνοι εξοργίσθηκαν  και  όρμησαν  εναντίον  του  Αγίου,   τον  οποίο    φόνευσαν με   ρόπαλα.

Το τίμιο λείψανο αυτού  μετακομίσθηκε το  έτος  356 μ.Χ.   επί  Κωνσταντίου στην   Κωνσταντινούπολη  και   εναποτέθηκε   εντός   της    Αγίας   Τραπέζης  του  ναού   των   Αγίων  Αποστόλων, όπου  ετελείτο  και   η   Σύναξή   του.   Στην  ίδια Αγία Τράπεζα είχαν εναποτεθεί τα ιερά  λείψανα  των  Αγίων  Αποστόλων   Ανδρέου   και   Λουκά.   Όταν ο  Ιουστινιανός   ανοικοδόμησε   και  μετασκεύασε το ναό των Αγίων Αποστόλων, που είχε ανεγείρει   ο   Μέγας  Κωνσταντίνος, άφησε την Αγία Τράπεζα  ως  είχε,  αδιασάλευτη, περιορισθείς   μόνο    στην  κατασκευή   αργυρού   καλύμματος.    
Η  Σύναξη   του   Αποστόλου   Τιμοθέου   ετελείτο   τον  6^ο   αιώνα μ.Χ. στην Ορμίσδα.

Απολυτίκιον   Ήχος    δ΄

Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν, αγαθήν  συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του σκεύους της εκλογής τα απόρρητα·  και  την πίστιν  τηρήσας, τον ίσον  δρόμον  τετέλεκας,    Ιερομάρτυς Απόστολε   Τιμόθεε.   Πρέσβευε  Χριστώ  τω   Θεώ,   σωθήναι   τας   ψυχάς   ημών.

Έτερον   Απολυτίκιον.   Ήχος  γ’.   Θείας   πίστεως.          
Τέκνον  γνήσιον, του  Παύλου ώφθης, ως παρίστησι, και συνεργάτης, αγαπητός  κατά   πάντα  Τιμόθεε·   και   διαπρέψας   τω   λόγω   της   χάριτος, αθλητικώς  εδοξάσθης Απόστολε.  Όθεν  πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι,  δωρήσασθαι  ημίν    το    μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.   Ήχος   α’.   Χορός    Αγγελικός.

Τιμόθεον   πιστοί,   τον   συνέκδημον  Παύλου,  και  θείον  μαθητήν,   και   πιστόν  συνεργάτην,  ενθέως  τιμήσωμεν, προς αυτόν ανακράζοντες· Αεί πρέσβευε,  τω  Βασιλεί  των  απάντων,  δούναι   άφεσιν, αμαρτιών  ημίν πάσιν,  ως  θείος    Απόστολος.

Έτερον   Κοντάκιον   (μετά  του  Οσιομάρτυορος  Αναστασίου).   Ήχος  α’. Τον   τάφον  σου   Σωτήρ.         
Τον θείον Μαθητήν, και  συνέκδημον Παύλου, Τιμόθεον πιστοί, ευφημήσωμεν  ύμνοις,  συν  τούτω  γεραίροντες,   τον    σοφόν   Αναστάσιον, τον εκλάμψαντα,  εκ  της Περσίδος  ως άστρον,  και  ελαύνοντα,  τα  ψυχικά  ημών   πάθη,  και  νόσους  του  σώματος.

Μεγαλυνάριον.

Χερσί  ταις   του   Παύλου   ολοσχερώς,   Χριστώ   ανετέθης,   τω   των   όλων δημιουργώ,  και  της εν Εφέσω,  Αγίας  Εκκλησίας,  ποιμήν  σοφός εδείχθης,  μάκαρ   Τιμόθεε. 

Έτερον Μεγαλυνάριον (μετά  του Οσιομάρτυρος Αναστασίου)
Παύλου εχρημάτισας Μαθητής, Τιμόθεε   μάκαρ,  ως   απόστολος ευκλεής· θείων δε χαρίτων, επλήσθης  εναθλήσας, Χριστού Οσιομάρτυς, ω Αναστάσιε.

St. Timothy the Apostle

According to the information provided by the Acts of the Apostles and the Epistles of the Apostle Paul, Timothy was his most beloved disciple and one of the closest associates of Apostle Paul. His name is Greek and means he who honors God, but also he who honors God.

St. Apostle Timothy was born in the Lycana of Lycaonia or possibly in Dervi, a father of a Greek national and a faithful mother of Judaea, apparently born and probably obese, called Ewniki. According to the testimony of Apostle Paul, he was pious, like his mother, mother, Lois. Timothy received the first religious education from these pious women, and the sacred letters were taught by the infant. In this way he was prepared to accept the Christian faith.

His definitive conversion to Christianity seems to have occurred during the First Apostolic Excursion when Apostle Paul and Barnabas visited the Lycana Lyceum and were probably hosted by the Timothy family. When Apostle Paul preached the Gospel to Lystra, it is also certain that Timothy attended his sermon and witnessed the persecutions and sufferings suffered by the Apostle there. The experience of these events seems to have strongly influenced the Apostle Timothy and prepared him internally to accept the teachings of Jesus Christ and to believe in Him.

Following the events in Deborah and Lystra of Lycia, Apostle Paul took with him his faithful and inseparable companion Timothy. Since then Timothy has become the most affectionate and committed student and apostle of Apostle Paul in the work of establishing the Churches in the various regions of Asia Minor and Greece later and supporting the faith of the persecuted Christians. He has taken many important and confidential missions for great ecclesial issues, despite his young age and inexperience.

In particular, continuing on the Second Apostolic Tour, passing through Phrygia and Galatia, arrived in Moissia and Troad and crossed Samothraki to Neapoli and from there to Philippi of Macedonia. From there, traveling, they passed from Amphipolis and Apollonia and ended up in Thessaloniki. In Thessaloniki Timothy worked silently and efficiently; he contributed substantially to the work of Apostle Paul for both the founding of the Christian Community and the support of the faith of the Christians of Thessaloniki.

But the work of the evangelization of the Thessalonians by Apostle Paul and his associates Timothy and Sila was interrupted by the reaction of furious Jewish people who did not believe in their preaching and forced them to leave Thessaloniki and return to Veria.

From Athens, Apostle Paul, struggling for the situation of the Christians of Thessalonica, sent Timothy to support the crumbling believers of the ecclesiastical community of Thessaloniki and to comfort them in their sorrows.

Later, when Apostle Timothy followed Paul in Corinth, he remained close to him, struggling with him.

Near the 3rd Apostolic Tour, when Apostle Paul passed from the parts of Asia Minor and came to Ephesus, he stayed there for three years, having with him Timothy, whom he sent to special confidential missions to Macedonia along with Eratos and perhaps with other brothers in Corinth. Shortly thereafter, Timothy and Apostle Paul returned from Corinth to Macedonia, and then disembarked in Troas and beyond the eastern Aegean, passed from Miletus. From Miletus they passed from the islands of Kos, Rhodes, arrived at Patara and from there to Tire, Ptolemais and Caesarea and ended up in Jerusalem.

In Jerusalem, the Apostle Timothy remained close to Apostle Paul during his imprisonment and then accompanied him to prison in Rome. It is certain that during the last passage of Apostle Paul to Jerusalem, after his first release from Rome, he was accompanied by the Apostle Timothy, whom he even left to Ephesus as Bishop up to his martyrdom death. The Apostle Paul sent two Letters to Saint Timothy, as Bishop of Ephesus, which are included in the New Testament book, and which, because of pastoral content, are called pastoral.

In ancient tradition, the Apostle Timothy martyred in Ephesus on Dometian or Water, when he went to the descent of the idolaters to prevent them from inhuman ceremonies and sacrifices and full of divine zeal because he did not tolerate seeing these atrocities, advised them not to continue their obscene acts. Then they were outraged and rushed against the saint, whom they had slaughtered with bats.

His honest relic was moved in 356 AD. on Constantine in Constantinople, and was deposited in the Holy Tomb of the Temple of the Holy Apostles, where his Synaxis also took place. The holy relics of St. Apostles Andreas and Luke were deposited in the same Holy Baptism. When Justinian reconstructed and transformed the temple of the Holy Apostles, which Constantine the Great had erected, he left the Holy Trinity as it was, unassembled, limited only to the manufacture of a silver cover.

The Symposium of Apostle Timothy was carried out in the 6th century AD. in Ormida.

Apolitikion Sound d

Goodness being delivered, and in all goodness, in good conscience, preceptor-obstinate, having taken away the secrets of the election vessel; and the faith that you kept, the equestrian path of the Terte, Hieromarty the Apostle Timothy. Christ was God, save our souls.

Another Apolitikion. Sound c '. Divine Faith.

Genuine son of Paul, you are ashamed, as a present, and a companion, dearly Timothy, and excelled in the grace of the apostle of Athos. Therefore, I prayed, Lord in praise, giving is great mercy.

Kontakion. Sound a '. Dance Angelic.

Timothy Believers, Paul the concubine, and divine disciple, and faithful partner, we honor in earnestly, to him who is rebuked; He is ambassador, the King of the sins, the rest of the sins, the divine apostle.

Eternon Kontakion (after Ossiameristos Anastasios). Sound a '. Your tomb Sotir.

The divine Mathite, and the consecrated Paul, the Timothy faithful, we celebrate the hymn, plus the gifted, the wise Anastasios, the blasphemer, from Perseus as an astronaut, and the emancipatory, our mental passions and diseases of the body.

Majesty.

Paul is full of Christ, ordained, I create all of them, and the Ephesus, the Holy Church, the shepherd of the wisdom, the Timothy beetle.

Other Megalvaryon (after the Omar Martyr Anastasios)

Paul to serve a Student, Timothy Mekar, as an apostle of eulogy; mercy of mercy, merciful fighter, Christ Oosmarty, oh Anastasis.