Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννου

Ο  Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους  των  αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518 – 527 μ.Χ.) και  Ιουστινιανού (527 – 565 μ.Χ.). Ήταν  πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν   για   την   βαθιά   ευσέβειά του προς τον Θεό. Είχε   δύο παιδιά,   τον   Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε  στη  Βηρυττό της  Φοινίκης,  για  να  μελετήσουν και  να  σπουδάσουν  τη  νομική  επιστήμη. Καθ’ οδόν   το πλοίο   με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι  γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους  αναζήτησαν  και  πληροφορήθηκαν ότι διάγουν   στην   έρημο   ασκητικό   βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι   τον   κόσμο,   ακολούθησαν  και  αυτοί   το   μοναχικό    βίο.    Ο    Ξενοφών,  η   γυναίκα   του   και    τα   παιδιά   τους   πρόκοψαν τόσο   πολύ   στην   αρετή   και   στη   φιλανθρωπία,   ώστε   τους   αξίωσε  ο Θεός να επιτελούν και  θαύματα.            
Έτσι  η  θεία  αυτή  οικογένεια  έζησε  θεοφιλώς  και  κοιμήθηκε  με ειρήνη.

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.   Ο  υψωθεἰς   εν   τω  Σταυρώ.  
Ως   γενεά  ευλογητή  τω Κυρίω, της ουρανίου ηξιώθησαν   δόξης, ασκητικώς δοξάσαντες  Χριστόν   επί   της   γης,  Ξενοφών  ο  Όσιος,   και   η τούτου συμβία, συν τοις  αριστεύσασιν, ιεροίς αυτών τέκνοις· οὐς  ευφημούντες  είπωμεν  φαιδρώς·   χαίροις   Οσίων,   χορεία  τετράριθμε.

Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.  Επεφάνης  σήμερον.

Εν   αυλαίς  ηγρύπνησας   ταις  του  Δεσπότου,  τοις   πτωχοίς  σκορπίσας σου, μάκαρ τον πλούτον  ιλαρώς, συν τη συζύγω και  τέκνοις σου· διο  κληρούσθε  την   θείαν  απόλαυσιν.

Έτερον  Κοντάκιον.   Ήχος   όμοιος.  
Την  του  βίου  θάλασσαν  διεκφυγόντες, Ξενοφών ο δίκαιος, συν   τη συζύγω τη σεπτή, εν ουρανοίς  συνευφραίνονται, μετά των τέκνων, Χριστόν  μεγαλύνοντες.

Μεγαλυνάριον.
Ρίζα  αγλαόκαρπος   και  σεπτή,  Ξενοφών εδείχθη,  συν ευνέτιδι   τη σεμνή,   έχοντες  ως  κλάδους, την των   υιών   δυάδα,   μεθ’ ών   τω    Θεώ Λόγω,   κατηκολούθησαν.

Saint Xenophon with the marriage of Mary and the children of Arkadi and Ioannou

Sultan Xenophon lived in Constantinople during the times of Emperor Justine I (518-527 AD) and Justinian (527-565 AD). He was a rich senator and was distinguished for his deep piousness toward God. He had two children, Arcadio and John. As soon as they finished the circular letters, he sent them to Beirut of Phenicia to study and study the legal science. On their way, the ship they traveled was shipwrecked. They rescued, however, and went to Jerusalem where they became monks. Their parents, Xenophon and Mary, sought them and were told that they were driving into the desert ascetic life, glorifying God and putting them down, the lonely life followed. Xenophon, his wife and their children have so much in virtue and charity, that God has required them to perform miracles.

Thus this divine family lived theophile and slept in peace.

Apolyticus. Sound d '. He is elevated to the Cross.

As a generation of the blessed of the Lord, the uranium was praised by glory, ascetically glorifying Christ on the earth, Xenophon the Savior, and the holy union of the children, and the holy ones;

Kontakion. Sound d '. I'm afraid today.

In a court that is worthy of the Despot, thou hast scattered the poor unto the rich, and thy husband, and thy children; ye shall receive the divine pleasure.

Another Comrade. Sound similar.

On the life of the living sea, Xenophon the righteous, plus the husband of the seventh, in the heavens, mourn, with the children, Christ grows up.

Majesty.

Root of herbaceous and secular, Xenophon was manifested, alongside the modem, having branches, the sons of the sons, with the Lord God, dwindled.