Η Αγία Τατιανή η Μάρτυς

Η  Αγία Μάρτυς Τατιανή καταγόταν από  τη Ρώμη και  έζησε  κατά  την εποχή  του  αυτοκράτορα Αλεξάνδρου του Σεβήρου (222 – 235 μ.Χ.).   Ο πατέρας   της   είχε  διατελέσει   ύπατος.

Η  Αγία   Τατιανή   είχε   το  εκκλησιαστικό   αξίωμα   της   διακόνισσας και  στην   υμνολογία   παρίσταται   ως   μαθήτρια   των Αγίων Αποστόλων   Πέτρου   και   Παύλου.   Η   επισημότητα   της  καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίο εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα, έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών. Και οι Εθνικοί όμως είχαν ακούσει περί αυτής και δεν μπορούσαν να   δεχθούν το γεγονός ότι μία τέτοια γυναίκα καταφρονούσε   τις   κοσμικές   βλέψεις   και   περιφρονούσε τα  είδωλα, για  να   υπηρετεί   με τόση αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και να κηρύττει   το   Ευαγγέλιο   του   Κυρίου.         
Όταν, επί Σεβήρου, διατάχθηκε δίωξη των Χριστιανών, η Τατιανή συνελήφθη και επειδή διεκήρυττε την πίστη της στον Χριστό,  την οδήγησαν   μπροστά στο βασιλέα και  μαζί με αυτόν εισήλθε σε ένα ειδωλολατρικό  ναό.  Εκεί  όμως η Αγία, με μια θερμή προσευχή   στο Χριστό,   συντάραξε   τα   ξόανα   (τα   ξύλινα   αγάλματα)  των   θεοτήτων της   ειδωλολατρίας  και   τα   γκρέμισε   στο   δάπεδο.   Για   τον   λόγο αυτό την   υπέβαλαν  σε   βασανιστήρια.   Την   κτύπησαν   και  με σιδερένια   νύχια   της   ξέσκισαν   τα   βλέφαρα.  Έπειτα   την   κρέμασαν και    της  ξύρισαν  το   κεφάλι.   Ακολούθως  την  έριξαν πάνω   σε   φωτιά,   αλλά   δεν  έπαθε τίποτα. Κατόπιν  την   έριξαν   σε   πεινασμένα άγρια   θηρία,   αλλά   αυτά   δεν   τόλμησαν  να   την   βλάψουν.   Ύστερα από  όλα  αυτά,   οι   ειδωλολάτρες,   έκοψαν   την  Τίμια   κεφαλή  και  κατ’ αυτόν  τον τρόπο  η  Αγία εισήλθε  με το  στέφανο  της  δόξας στη  χαρά   του    Κυρίου   της.

                                                                    

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.     
Ισχύϊ  της πίστεως, κραταιωθείσα σεμνή, νομίμως ενήθλησας, υπέρ Χριστού    του  Θεού,  Τατιανή  ένδοξε·  πάσας  γαρ   τας   ιδέας,  των  δεινών  ενεγκούσα,  ήσχυνας   τον   Βελίαρ,  τη   ατρέπτῳ  σου  στάσει·   εξ ού  της κακοτροπίας   πάντας   απάλλαξον.

Κοντάκιον.  Ήχος   β’.   Τα   άνω  ζητών.      
Παρθένος  σεμνή,  και  Μάρτυς  απερίτρεπτος,  εδείχθης   σαφώς,  Τατιανή θεόνυμφε·  Χριστόν  γαρ   ποθήσασα,  δι’ αγώνων  τούτον  εδόξασας· όν δυσώπει   ρύσαι  ημάς,  παθών   αδοξίας,   και   παντοίων    δεινών.

Μεγαλυνάριον.
Ιερών  αιμάτων   σου ταις  βαφαίς, βάψασα  χιτώνα, αφθαρσίας  πορφυραυγή, ώ και  στολισθείσα,   Τατιανή  θεόφρον, προς  φως αθανασίας,   χαίρουσι  έδραμες.

The Holy Tartan the Martyr

Saint Martyr Tatiani was born in Rome and lived during the time of Emperor Alexander of Severus (222-235 AD). Her father had been a high.

Agia Tatiani had the ecclesiastical office of the minister and in hymnology she was attended as a pupil of the Holy Apostles Peter and Paul. The formality of her origins and her enthusiastic zeal with which she performed her ministerial duties gave Tatiani an unequivocal position among Christians. But the Nationals had heard of it, and they could not accept the fact that such a woman was condemning the worldly aspirations and despising the idols to serve Christians with so much self-denial and to preach the Gospel of the Lord.

When, on Severus, she was ordered to persecute the Christians, Tatian was arrested, and because she declared her faith in Christ, she led her to the king and with him entered a pagan temple. There, however, the Holy One, with a warm prayer in Christ, shattered the wooden statues of the deities of idolatry and destroyed them on the floor. For this reason they have been subjected to torture. They beat her, and with her iron nails, she eyed the eyelids. Then they hung her and shaved her head. Then they threw it on fire, but nothing happened. Then they threw her into hungry wild beasts, but they did not dare to hurt her. After all these, the idolaters cut the Celestial Head and in this way the Holy One entered with the crown of glory in the joy of His Lord.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

The power of faith, a temptation of the faithful, lawfully perceived, for the sake of the Christ of God, Tatiana glorified; all the great ideas, the tribulations that endured, the beloved Abraham, your indignation, and all that is out of the scandal.

Kontakion. Sound b '. Top requests.

A virgin, and an unbelievable witness, you have been clearly manifested, the Father of the Lord, Christ, for the sake of this struggle; for he hath despised us, and weep of sorrow, and all tribulation.

Majesty.

Your holy heavens, your hat, your chiton, your scent, your sculpture, and the decoration, the Tatian goddess, to the light of immortality,