Το έτος 807 μ.Χ. κατά την ημέρα αυτή και ενώ ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου ήταν μέσα στο ναό, άκουσε ξαφνικά μέσα από την εικόνα τη φωνή της Θεοτόκου, που του είπε να μην ανοίξουν εκείνη την ημέρα τις πύλες της μονής, επειδή παραμόνευαν οι πειρατές. Έκπληκτος ο ηγούμενος είδε αμέσως ότι το πρόσωπο της Θεοτόκου έγινε ζωντανό, ομοίως και του βασταζόμενου στην αγκαλιά της Ιησού Χριστού, ο οποίος σήκωσε το δεξί του χέρι και πήγε με αυτό να καλύψει το στόμα της Παναγίας. Αλλά αμέσως η Παντάνασσα κράτησε το χέρι του Μονογενούς Υιού της και προς τούτο έκλινε δεξιότερα το πρόσωπό της και σχεδόν είπε τους ίδιους λόγους.
Ο ηγούμενος αμέσως κάλεσε τους μοναχούς, οι οποίοι θαύμασαν το γεγονός και διαπίστωσαν ότι η εικόνα είχε λάβει άλλη μορφή και σχηματισμό διαφορετικό.
Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Παραμύθιον θείον και προπύργιον άσειστον, την σεπτήν σου Εικόνα, Θεοτόκε κεκτήμεθα· εκ ταύτης γαρ παρέχεις μυστικώς, ημίν παραμυθίαν και ισχύν, τοις εν πίστει εκβοώσί σοι εκ ψυχής, Παραμυθία Δέσποινα· δόξα τοις θαυμασίοις σου Αγνή, δόξα τη ση χρηστότητι, δόξα τη προς ημάς παραμυθία Άχραντε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Τη κραταιά σου προστασία καταφεύγοντες
Παραμυθία Θεοτόκε Αειπάρθενε
Από πάσης εκλυτρούμεθα επηρείας.
Αλλ’ ως βρύσις συμπαθείας ανεξάντλητος
Παραμυθήσαι ημάς εν περιστάσεσι
Τους βοώντάς σοι· χαίρε πάντων βοήθεια.
Μεγαλυνάριον.
Βρύει η Εικών σου η ιερά, κρουνούς συμπαθείας, μυστική σου επισκοπή, και παραμυθείται, τους πίστει προσιόντας· διο Παραμυθία, σε μεγαλύνομεν.
Synaxis of the Most Holy Theotokos of Paramythia
In the year 807 AD. on that day, and while the abbot of the Vatopedi Monastery was in the temple, he suddenly heard from the icon the voice of the Virgin, who told him not to open that day the gates of the monastery, because the pirates were overwhelming. Surprised the abbot immediately saw that the face of Theotokos became alive, likewise the one in the arms of Jesus Christ, who lifted his right hand and went with it to cover the mouth of the Virgin Mary. But immediately Pantanassa held the hand of her Only-Begotten Son, and for that she leaned her face to her right, and almost said the same reasons.
The abbot immediately called the monks, who admired the fact and found that the image had taken another form and formation different.
Apolyticus. Sound a '. Desert citizen.
A fairy tale and a prophecy of your seventh image, Your God, we are possessed; for this you give secretly, we are fairy-tale and we live in ourselves, exalted by the soul, Paramythia Despina; glory to your wondrous Pardon, glory to the glory, glory to we are a fairy tale.
Kontakion. Sounds flat d '. I'm overwhelmed.
Keep your protection safe
Parodythia Theotoka Epistera
From any outflow of influence.
But as a fountain of inexhaustible sympathy
Thou art beholding us in circumstance
You help them all; help them all.
Majesty.
Your Elohim finds your holy, cranium of sympathy, your secret diocese, and is betrayed, with their faith fitting; for the Paramithia, we grow older.
Ο ηγούμενος αμέσως κάλεσε τους μοναχούς, οι οποίοι θαύμασαν το γεγονός και διαπίστωσαν ότι η εικόνα είχε λάβει άλλη μορφή και σχηματισμό διαφορετικό.
Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Παραμύθιον θείον και προπύργιον άσειστον, την σεπτήν σου Εικόνα, Θεοτόκε κεκτήμεθα· εκ ταύτης γαρ παρέχεις μυστικώς, ημίν παραμυθίαν και ισχύν, τοις εν πίστει εκβοώσί σοι εκ ψυχής, Παραμυθία Δέσποινα· δόξα τοις θαυμασίοις σου Αγνή, δόξα τη ση χρηστότητι, δόξα τη προς ημάς παραμυθία Άχραντε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Τη κραταιά σου προστασία καταφεύγοντες
Παραμυθία Θεοτόκε Αειπάρθενε
Από πάσης εκλυτρούμεθα επηρείας.
Αλλ’ ως βρύσις συμπαθείας ανεξάντλητος
Παραμυθήσαι ημάς εν περιστάσεσι
Τους βοώντάς σοι· χαίρε πάντων βοήθεια.
Μεγαλυνάριον.
Βρύει η Εικών σου η ιερά, κρουνούς συμπαθείας, μυστική σου επισκοπή, και παραμυθείται, τους πίστει προσιόντας· διο Παραμυθία, σε μεγαλύνομεν.
Synaxis of the Most Holy Theotokos of Paramythia
In the year 807 AD. on that day, and while the abbot of the Vatopedi Monastery was in the temple, he suddenly heard from the icon the voice of the Virgin, who told him not to open that day the gates of the monastery, because the pirates were overwhelming. Surprised the abbot immediately saw that the face of Theotokos became alive, likewise the one in the arms of Jesus Christ, who lifted his right hand and went with it to cover the mouth of the Virgin Mary. But immediately Pantanassa held the hand of her Only-Begotten Son, and for that she leaned her face to her right, and almost said the same reasons.
The abbot immediately called the monks, who admired the fact and found that the image had taken another form and formation different.
Apolyticus. Sound a '. Desert citizen.
A fairy tale and a prophecy of your seventh image, Your God, we are possessed; for this you give secretly, we are fairy-tale and we live in ourselves, exalted by the soul, Paramythia Despina; glory to your wondrous Pardon, glory to the glory, glory to we are a fairy tale.
Kontakion. Sounds flat d '. I'm overwhelmed.
Keep your protection safe
Parodythia Theotoka Epistera
From any outflow of influence.
But as a fountain of inexhaustible sympathy
Thou art beholding us in circumstance
You help them all; help them all.
Majesty.
Your Elohim finds your holy, cranium of sympathy, your secret diocese, and is betrayed, with their faith fitting; for the Paramithia, we grow older.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου