Οι Άγιοι Κλήμης και Αγαθάγγελος οι Μάρτυρες

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Κλήμης καταγόταν από  την  Άγκυρα,   από  πατέρα Εθνικό και μητέρα Χριστιανή, που  ονομαζόταν Ευφροσύνη. Σε ηλικία δώδεκα ετών εκάρη μοναχός και σε ηλικία είκοσι ετών χειροτονήθηκε   Επίσκοπος  Αγκύρας.

Ο   μακάριος Ιερομάρτυρας γνώρισε σε όλη του σχεδόν τη ζωή το μαρτύριο. Υπέστη  παντοειδείς  και  φρικώδεις  βασάνους επί αυτοκράτορος  Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.) και αυτοκράτορος Μαξιμιανού (285 – 305 μ.Χ.). Πράγματι, ο αγώνας του προς τους τυράννους κράτησε επί είκοσι οκτώ ολόκληρα χρόνια, χωρίς να διακόπτεται.

Στη   φυλακή   της   Ρώμης   τον   κρέμασαν   σε   ένα ξύλο   και   του ξέσκισαν το σώμα  με σιδερένια  νύχια,  τον   κτύπησαν  με   πέτρες,  τον έδεσαν   σε τροχό που γυρίζοντας  του  συνέτριψε το σώμα, του  συνέτριψαν  τα  σαγόνια  και  του έβγαλαν τα  δόντια.   Έτσι   λοιπόν,   ο Ιερομάρτυς   Κλήμης, αφού γνώρισε κάθε  μορφή  μαρτυρίου, αφού  έλεγξε    με   τους   λόγους  του    και   το   άγιο   παράδειγμά   του   τους δυσεβείς  και αφού με την υπομονή και καρτερία  του κατέπληξε και αυτούς  τους  Αγγέλους, έλαβε  το  στέφανο   της     ουράνιας   δόξας.

Ο Άγιος   Μάρτυς    Αγαθάγγελος   καταγόταν    από   την   Ρώμη.   Όταν   ο   Άγιος Κλήμης ήταν φυλακισμένος στη   Ρώμη,   πρώτος   ο  Άγιος   Αγαθάγγελος    και  έπειτα    άλλοι,   που  πίστεψαν   στον    Χριστό,   προσήλθαν   στη   φυλακή   και τους βάπτισε. Όλους αυτούς που βαπτίσθηκαν, ο ειδωλολάτρης  αυτοκράτορας  τους  αποκεφάλισε. Μόνο  ο Άγιος Αγαθάγγελος δραπέτευσε και  ανέβηκε   κρυφά   στο   πλοίο,   στο   οποίο     οι   στρατιώτες   του Μαξιμιανού  θα  έβαζαν   τον   Άγιο  Κλήμεντα, για   να   τον  στείλουν  δέσμιο στη Νικομήδεια. Μόλις μπήκε στο πλοίο ο   Ιερομάρτυς   Κλήμης,   ο  Άγιος Αγαθάγγελος   έπεσε   στα   πόδια   του.   Ο Κλήμης χάρηκε  που  είδε  τον  Αγαθάγγελο  εκεί  και  θεώρησε  τον πόθο του  να    μαρτυρήσει  για   τον Χριστό   ως    ευλογία    Θεού.

Επάνω στο πλοίο και   οι   δυο   Άγιοι   υπέστησαν   φοβερά   βασανιστήρια, ώσπου  έφθασαν  στην  Άγκυρα   και   παρεδόθησαν στον   Λούκιο,   τον τοπικό άρχοντα.   Τα   φρικώδη   βασανιστήρια   άρχισαν.   Τους   κρέμασαν σε ξύλο, τους  έκαψαν με αναμμένες   λαμπάδες   τα   πλευρά,   τους   τρύπησαν με πυρακτωμένα σουβλιά τα χέρια  ανάμεσα    στα   δάκτυλα,   τους  έριξαν σε ασβέστη   επί   δύο   ημέρες,   τους   κτύπησαν   με   ράβδους,   έμπηξαν   στη    γη ακόντια  με τις  αιχμές τους  προς τα πάνω    και   τους   ξάπλωσαν   απάνω στις αιχμές, με   αποτέλεσμα   να   κατατρυπηθούν   τα   σώματά   τους   και   να  τους προκληθούν αφόρητοι πόνοι. Ιδιαίτερα   του   Αγίου   Αγαθαγγέλου περιέλουσαν το κεφάλι με λιωμένο   μολύβι.   Στην συνέχεια   τους  έδεσαν στο λαιμό  μυλόπετρες  και  τους    έσυραν    στους   δρόμους    της   πόλεως.

Ύστερα  από εντολή του Λουκίου   και   οι   δυο   Άγιοι   αποκεφαλίσθηκαν. Μαζί   τους   αποκεφαλίσθηκαν   και  οι   υπόλοιποι   άνδρες, γυναίκες   και παιδιά    που    είχαν   πιστέψει    στον   Χριστό.

Η   Σύναξή   τους  τελείται   στο   Μαρτύριο, το οποίο βρίσκεται    στην   περιοχή  Ευδοξίου,  πέραν του   Ανάπλου  και  στην    Εκκλησία  της  Αγίας   Ειρήνης, της   παλαιάς   και   της   νέας.  
Ναό   του   Αγίου   Κλήμεντος  ανήγειρε   ο   αυτοκράτορας   Βασίλειος   Β’   (976 – 1025 μ.Χ.)  στα   ανάκτορα,   εντός    του    οποίου   φυλασσόταν  η   κάρα   του Αγίου   με  άλλα   ιερά   λείψανα.   Από   τις  αρχές   του   10^ου  αιώνα   μ.Χ.   η σύναξη  των  Αγίων   άρχισε  να τελείται στη μονή  του   Πατριάρχη Ευθυμίου (907 – 912 μ.Χ.), που  βρισκόταν  στην   περιοχή  των   Υψωμαθείων Κωνσταντινουπόλεως, στην οποία,   το   έτος   907   μ.Χ.,   ο   Μητροπολίτης Αγκύρας Γαβριήλ δώρισε το ωμοφόριο του Αγίου Κλήμεντος   και    λείψανα  του    Αγίου    Αγαθαγγέλου.

Απολυτίκιον    του    Αγίου    Κλήμεντος.   Ήχος   δ’.

Κλήμα  οσιότητος,  και  στέλεχος  αθλήσεως,  άνθος  ιερώτατον,  και καρπός   ως   θεόσδοτος,   τοις  πιστοίς   πανίερε,   ηδύτατος  εβλάστησας.   Αλλ’ ως   Μαρτύρων   σύναθλος,   και    Ιεραρχών   σύνθρονος,   πρέσβευε   Χριστώ    τω  Θεώ,   σωθήναι    τας   ψυχάς    ημών.

Απολυτίκιον   του   Αγίου   Αγαθαγγέλου.  Ήχος   δ’.   Ο  υψωθείς   εν   τω Σταυρώ.        
Ως αγαθών αγγελιών προμηθέα, της  προς  ημάς  του  Ιησού  ευσπλαγχνίας,   χαρμονικώς  υμνούμέν   σε   Μαρτύρων   στερρέ·  συ   γαρ Αγαθάγγελε,   εναθλήσας   νομίμως,   στάσεως   ηξίωσαι της   Αγγέλων   αξίως· μεθ’ ών  πρεσβεύοις  πάντοτε  Χριστώ,  πάσης  ρυσθήναι,  ημάς περιστάσεως.

Κοντάκιον    του    Αγίου    Κλήμεντος.   Ήχος    δ’.   Επεφάνης   σήμερον.

Της   αμπέλου   γέγονας  τίμιον   κλήμα, του  Χριστού  πανεύφημε,  Κλήμη πολύαθλος  οφθείς, συν τω συνάθλω τε έκραζες· Χριστός Μαρτύρων φαιδρόν  αγαλλίαμα.

Κοντάκιον του Αγίου   Αγαθαγγέλου.   Ήχος   δ’.   Επεφάνης   σήμερον.
Εν αθλήσει άγγελος μάκαρ εδείχθης, ενεγκών ως άσαρκος, των αλγηδόνων    τας  ποινάς·  όθεν   Χριστός  Αγαθάγγελε,  υπερφυούς  σε  ηξίωσε   χάριτος.

Μεγαλυνάριον    του   Αγίου   Κλήμεντος.

Βότρυας  ενέγκας ζωοποιούς,  άθλων  γεωργία,  ώσπερ  άμπελος  ευκαρπής, οίνον αποστάζεις, αρρήτου κοινωνίας, μυσταγωγέ   του   Λόγου, Κλήμη   πανάριστε.

Μεγαλυνάριον  του  Αγίου  Αγαθαγγέλου.
Φέγγει αληθείας καταυγασθείς, υιός φωτός ώφθης, δι’ αγώνων μαρτυρικών· όθεν ως Χριστού σε, γενναίον  στρατιώτην, υμνούμεν  επαξίως,   ω   Αγαθάγγελε.

The Saints Klimis and Agathangelos the Witnesses

The Holy Martyr Clement originated from Ankara, a national Father and a Christian mother, called Euphrosyne. At the age of twelve he was a monk and at the age of twenty he was ordained Bishop of Ankara.

The blessed Hieromartyr experienced martyrdom throughout his life. He suffered perverse and terrible tortures over emperor Diocletian (284-305 AD) and emperor Maximianus (285-305 AD). Indeed, his struggle with the tyrants lasted for twenty-eight whole years without interruption.

In the prison of Rome, they hung him in a wood and tore his body with iron nails, stoned him with stones, tied him to a wheel, turning his body crashed, crushed his jaws and tore his teeth. Hence, Hieromarty Klimis, after experiencing all forms of martyrdom, having checked with his reasons and his holy example, disobedient, and with his patience and patience surprised these Angels, he received the crown of heavenly glory.

Saint Martyr Agathangelos came from Rome. When Saint Clement was imprisoned in Rome, Saint Agathangelos first, and then others who believed in Christ, went to prison and baptized them. All those who were baptized, the idolatrous emperor decapitated them. Only Saint Agathagelos escaped and ascended secretly to the ship, in which Maximian's soldiers would put St. Clement to send him captive to Nicomedia. As soon as the Hieromarty Klimis entered the ship, St. Agathangelos fell to his feet. Clement was pleased to see Agathangel there, and he felt his desire to bear witness to Christ as God's blessing.

On the ship, both Saints suffered terrible torture until they arrived in Ankara and surrendered to Lucius, the local ruler. The horrific torture began. They hung them in wood, burned them with lit candles on their sides, bored them with glowing souvenirs, hands between the fingers, threw them into lime for two days, beat them with rods, punched the ribs on the ground with their spikes up and they lie down on their spikes, causing their bodies to be shed and unbearable pains. Particularly St. Agathangelos encircled the head with molten pencil. Then they were tied to the throat and dragged them to the streets of the city.

At the command of Lucius, the two Saints were beheaded. The other men, women and children who had believed in Christ were also beheaded.

Their Synaxis is in Martyrius, which is located in Evdokia, beyond Anaplus and in the Church of Agia Irini, the old and the new.

The church of Saint Clement was erected by the emperor Basil II (976-1025 AD) at the palace, where the saint carriage was kept with other holy relics. From the beginning of the 10th century AD the gathering of the saints began to take place at the monastery of Patriarch Euthimius (907-912 AD), located in the area of ​​the Hiphimates of Constantinople, in which, in 907 AD, the Metropolitan of Ankara Gavriil donated the sabbath of Saint Clement and relics of St. Agathangelos.

Apolitika of St. Clement. Sound d '.

A dowry of beauty, and a stalker, a flower of the priests, and a fruit of thyme, and of the loaves, and of the wormhole. But as a Martyrs congregation, and a hierarchal companion, he worshiped Christ, save our souls.

Apolitikios of St. Agathangelos. Sound d '. Raised in the Cross.

As the goods of promise, the joy of Jesus to us, enthusiastically praised to Martyrs sterre; the Holy Communion, lawfully enforced, stood by the Angels mercifully; always with Christ, all ours, our circumstance.

Striker of St. Clement. Sound d '. I'm running tonight.

Of the vulture, a vineyard of honorable vine, of Christ, we have heard, We have a multitude of things, together with thee, thou hast cried: Christ the Martyr,

St. Agathangelos' conctakion. Sound d '. I'm running tonight.

An angel of angry man was shown, as a savage, of the allegiance of the punishment; therefore, Christ the Gospel, you have earned mercy in your grace.

Majesty of St. Clement.

Story of zealous zealots, labors of agriculture, of good eagle of vine, wine of distillation, of pure communion, of myths of speech, of clemency.

Majesty of St. Agathangelos.

He trumpets truthfully, degraded, son of light, by the martyrdom; so as a Christ in, a brave soldier, we pray earnestly, as Agathagel.