Ο Όσιος Γρηγόριος ο εν Ακρίτα

Ο  Όσιος   Γρηγόριος   καταγόταν   από   τη   νήσο   Κρήτῃ   και   γεννήθηκε  περί   το   755   μ.Χ.   Ο   πατέρας   του   ονομαζόταν   Θεοφάνης  και   η  μητέρα   του  Ιουλιανή.   Ήταν   και    οι   δύο   γονείς του   πολύ   ευσεβείς   άνθρωποι. Ο   Γρηγόριος πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του μαθαίνοντας γράμματα.   Κάποτε  όμως   η   ψυχή   του   θερμάνθηκε  από    Θείο   ζήλο, που    τον   ἐκανε   να   σηκωθεί   και  να   φύγει   από   την   πατρίδα   του και   να  πάει   στη   Σελεύκεια.   Εκεί  έμεινε  αρκετό χρόνο και  τρεφόταν με πολύ λίγο ψωμί  και   νερό.   Στο  εικοστό   έκτο   έτος   της   ηλικίας   του,   όταν  πέθανε   ο  αυτοκράτορας   Λέων   Δ’   ο  Χάζαρος  (775 – 780 μ.Χ.)   και   θριάμβευσε  η  Ορθοδοξία,   πήγε  στα   Ιεροσόλυμα,   επειδή είχε τον πόθο να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Εκεί επί δώδεκα ολόκληρα  χρόνια   υπέστη  πλείστα   δεινοπαθήματα  από τους Αγαρηνούς  και  τους  Εβραίους. Από   τους  Αγίους Τόπους πήγε Κατ’ αυτόν   τον   τρόπο,  λοιπόν, αφού  καλώς αγωνίσθηκε, εναπέθεσε την   αγία   ψυχή   του   στα   χέρια   του   Κυρίου.   Απολυτίκιον.  Ήχος    γ’.   Την   ωραιότητα. Βίου λαμπρότητι  καλλωπιζόμενος,  σκεύος  πολύτιμον   της   θείας Χάριτος   και   αρετών υπογραμμός εδείχθης δι’ εγκρατείας, Όσιε Γρηγόριε, Κρήτης άγιον  βλάστημα, της  Ακρίτα Μάνδρας  δε  ιερόν  εγκαλώπισμα.  Και  νυν μη διαλίπῃς  πρεσβεύων, Πάτερ,  υπέρ  των  σε  τιμώντων. 

στη  Ρώμη. Εκεί, είχε την ευτυχία να λάβει   και   το   αγγελικό   σχήμα,   δηλαδή    να   γίνει   μοναχός.   Όταν μετά τον θάνατο του  Σταυρακίου έγινε αυτοκράτορας ο Μιχαήλ   Α’   ο Ραγκαβές   (811 – 813 μ.Χ.) και  το πηδάλιο της Εκκλησίας είχε στα χέρια του ο Άγιος Νικηφόρος (806 – 815 μ.Χ.), απεστάλη στον Πάπα Ρώμης αντιπροσωπεία.  Η τριμελής αντιπροσωπεία, την οποία αποτέλεσαν ο πατρίκιος   Θεόγνωστος,  ο   Αρσάφιος   και  ο Επίσκοπος Συνάδων Μιχαήλ, εστάλη στο  Ακυΐσγρανο προς τον   Κάρολο   τον   Μέγα, μετά του οποίου συνέγραψε συμφωνία, κατά την οποία ο Κάρολος παραχωρούσε στο Βυζάντιο την Βενετία και τα παράλια της   Αδριατικής, σε αντάλλαγμα  δε,   αναγνωριζόταν   σε   αυτόν ο τίτλος του αυτοκράτορα. Ο Επίσκοπος Συνάδων Μιχαήλ συνάντησε εκεί τυχαία τον Μακάριο Γρηγόριο, τον οποίο και πήρε μαζί του επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη. Μόλις έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη, ο Επίσκοπος Μιχαήλ παράδωσε τον Γρηγόριο στην περίφημη μονή που βρισκόταν στην περιοχή του  Ακρίτα  και  τον συγκαταρίθμησε μεταξύ των μοναχών αυτής. Ήταν το έτος 812 μ.Χ.. Ίσως η μονή να ήταν αφιερωμένη στην Θεοτόκο και ήταν πατριαρχική και σταυροπηγιακή. Εκεί  λοιπόν,  ο   Άγιος περνούσε την ζωή του πολύ ασκητικά. Αλλά  και  σε άλλες  σκληρές δοκιμασίες έβαλε ο ίδιος τον εαυτό του. Για αρκετό χρονικό διάστημα διέμεινε σε έναν πολύ βαθύ λάκκο, όπου έκλαψε πολύ για την ταραχή που είχε παρουσιασθεί στην    Εκκλησία. Έζησε το νέο σαλό τον οποίο δημιούργησε η εγκαινιασθείσα   δεύτερη   εικονομαχική περίοδος   υπό   του   αυτοκράτορα   Λέοντος   Ε’ του   Αρμενίου.   Όταν βγήκε από  το λάκκο, κλείσθηκε σε ένα πάρα πολύ  μικρό κελλί και  κάλυπτε το σώμα του με ένα μόνο δερμάτινο χιτώνα.   Στον   κήπο   υπήρχε ένα πολύ μεγάλο πιθάρι. Αυτό   το πιθάρι το γέμιζε με νερό και μόλις   βράδιαζε,   αφού έβγαζε τον χιτώνα του, έμπαινε μέσα και  διάβαζε το Ψαλτήριο. Όταν τελείωνε την ανάγνωση  του Ψαλτηρίου, έβγαινε πάλι έξω από  το  πιθάρι. Και  έτσι έπραττε όλες τις ημέρες της ζωής του ο Όσιος Γρηγόριος.

Saint Gregory the Akrita  Saint Gregory came from the island of Crete and was born around 755 AD. His father was called Theophanes and his mother Julian. Both parents were very devout people. Gregorios spent several years of his life learning letters. At one time, however, his soul was warmed by Divine zeal, which made him stand up and leave his homeland and go to Seleuceia. There it was enough time and was fed with very little bread and water. In his twenty-sixth year, when Emperor Leo IV Chazaros (775-780 AD) died and Orthodoxy triumphed, he went to Jerusalem because he had the desire to worship the Holy Land. There, for twelve whole years, he suffered most of the agonies of the Agarinos and the Jews. From the Holy Land he went to Rome. There, he had the happiness to receive the angelic form, that is to become a monk. After the death of Stavraki, Mikhail I Raghaves (811-813 AD), and the ruler of the Church was in the hands of Saint Nikiforos (806-815 AD), a delegation was sent to the Pope of Rome . The three-member delegation, formed by Patriot Godogstus, Arsaphios and Bishop of Michael the Confessors, was sent to Akylissron to Charles the Great, after which he wrote an agreement in which Charles granted Venice and the coasts of the Adriatic to Byzantium, in return, the emperor's title was recognized in him. The Bishop of Michael Synagogues met there at random Makarios Gregory, whom he took with him returning to Constantinople. As soon as they arrived in Constantinople, Bishop Michael delivered Gregory to the famous monastery that was in the Akrita region and listed him among his monks. It was the year 812 AD. Perhaps the monastery was dedicated to Theotokos and was patriarchal and cruciform. So there, the Saint passed his life very ascetically. But in other harsh trials he himself himself. He stayed for a long time in a very deep pit, where he cried much about the agitation that had occurred in the Church. He lived the new salute created by the inauguration of the second iconoclastic period under Emperor Leo IV of Armenia. When he stepped out of the pit, he closed himself in a very small cell and covered his body with a single leather tunic. In the garden there was a very large jar. This pithar filled it with water, and as soon as he was in the evening, taking off his sleeve, he went in and read the Psalter. When he finished reading the Psalter, he came out again from the jar. And so did all the days of his life, Saint Gregory. In this way, then, since he was well-fought, he placed his holy soul in the hands of the Lord.   Apolyticus. Sound c '. The beauty. A glorious glory engraved, a vessel precious to the divine Grace and virtues, undergone by scholarship, Oise Gregory, Cretan vulture, Akrita Mandra and sacred imprisonment. And now do not divide ambassadors, Father, in favor of the honors.