Ο Όσιος Ευθύμιος ο Αθωνίτης κτήτορας της Ι.Μ. Ιβήρων

Ο  Όσιος  Ευθύμιος  ο  Αθωνίτης  καταγόταν  από την πόλη   Τάω   της  Ιβηρίας και  έζησε  κατά  το  β’ ήμισυ  του   10^ου  και  τις  αρχές  του  11^ου  αιώνος   μ.Χ.  Από   νεαρή   ηλικία   κατέφυγε    με  τον πατέρα  του  Ιωάννη  στο  Άγιον  Όρος,  όπου   κατετάγησαν    στην    Λαύρα  του  Αγίου    Αθανασίου.

Επειδή  ο  χώρος  που  παραχωρήθηκε  σε  αυτούς  ήταν  ανεπαρκής,  ο  Όσιος Ευθύμιος  αποφάσισε  την  ίδρυση  ανεξάρτητης  μονής  υποκείμενης   στην   άμεση    προστασία    των  Βυζαντινών  αυτοκρατόρων.  Στην  ανέγερση  της μονής  αυτής   «του   Κλήμεντος»   που  ονομάσθηκε  μονή  των  Ιβήρων  από  τον τόπο   καταγωγής   των κτητόρων,   συνετέλεσε τα  μέγιστα  ο  Ίβηρας  μοναχός Ιωάννης Τορνίκιος,   ο   οποίος,   αφού   απεκδύθηκε   το   μοναχικό   σχήμα   και ετέθη  επικεφαλής δώδεκα χιλιάδων  ανδρών,  συμπολέμησε  με  τον Βάρδα  Φωκά  και  κατατρόπωσε  τον  στρατηγό  Βάρδα    Σκληρό,  που  στασίασε  κατά   του   αυτοκράτορος   Βασιλείου   του   Β’.   Αυτός  μετά  την  νίκη  της  Παγκαλείας, αφού  ενδύθηκε  και  πάλι  το  μοναχικό  σχήμα,  με  αυτοκρατορική  χορηγία   και   χρυσόβουλο  του   980   μ.Χ.,   με την  βοήθεια   δε και του   κτήτορα   της   Λαύρας   Οσίου   Αθανασίου, συνέβαλε    ώστε   κατά   το  985   μ.Χ.   η    μονή   να   είναι   έτοιμη.

Όταν  πέθανε  ο  Όσιος  Ιωάννης,  ηγούμενος  της  μονής  εξελέγη    ο    υιός  του   Όσιος   Ευθύμιος.   Ο    νέος   ηγούμενος   με   την  θεάρεστη πολιτεία και την ασκητική βιοτή του συνέβαλε στην πνευματική  καλλιέργεια  των  αδελφών    και   κατέστη   περίφημος   για   τις   αρετές του,   ένεκα  των  οποίων   και   είχε   προικισθεί  από  τον  Θεό  με  τη  θαυματουργική  χάρη. Παραιτήθηκε  από  την θέση  του  ηγουμένου  το  1012,  για  να  είναι    απερίσπαστος  στη   μετάφραση   εκκλησιαστικών έργων   και   στην   πρωτότυπη   συγγραφή. Χάρη στο   κλασσικό   και λαμπρό ύφος του, ο Όσιος Ευθύμιος είναι πλέον αναγνωρισμένος συγγραφέας   του   Ιβηρικού   μεσαίωνα.           
Το 1028, ο Όσιος Ευθύμιος μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για αγιορείτικες  υποθέσεις,  αλλά  πέθανε  αφού  έπεσε  από  ημίονο  που  τον μετέφερε.  Κατά  τον  ενταφιασμό  του  ιερού λειψάνου  του  επιτελέσθηκαν πολλά θαύματα σε  ένδειξη της  αγιότητάς  του.  Αργότερα  το  τίμιο  λείψανο του   Οσίου   ανακομίσθηκε   και μεταφέρθηκε   στο   Άγιον   Όρος, όπου κατατέθηκε στο   ναό   του Βαπτιστού   Ιωάννου,   που   είχε    ανοικοδομήσει    ίδιος.

Saint Efthymios, the Athonite founder of the IM Iveron

Saint Euthymius the Athonite descended from the city of Tao of Iberia and lived in the second half of the 10th and the beginning of the 11th century AD. From a young age, he resorted with John's father to Mount Athos, where he was assigned to the Lavra of St. Athanasius.

Because the space allocated to them was inadequate, Saint Efthimios decided to establish an independent monastery under the direct protection of the Byzantine emperors. In the erection of this monastery "Clement", named Iberian monastery from the place of origin of the landlords, Iberian monk Ioannis Tornikios was the greatest contributor, who, after losing his lonesome figure and headed twelve thousand men, fought with Barda Foka and defeated General Barda Skleros, who stood against Emperor Basil II. After the victory of Pagaglia, after having once again dressed in the lonely figure, with imperial sponsorship and chrysobulo of 980 AD, with the help of the laurel of Assyrian Assumption, contributed that in 985 AD. the monastery to be ready.

When Saint John died, the abbot of the monastery was chosen by his son Osios Efthymios. The new abbot, with his poignant state and his ascetic life, contributed to the spiritual cultivation of the brothers and became famous for his virtues, of which he had been endowed by God with the miraculous grace. He resigned from the position of the abbot in 1012, to be indissociable in the translation of ecclesiastical works and in original writing. Thanks to his classical and brilliant style, Saint Efthimios is now a recognized writer of the Iberian Middle Ages.

In 1028, Saint Efthimios went to Constantinople for Mount Athos, but died after he fell from a half that carried him. During the burial of his holy relic, many miracles were performed to mark his holiness. Later the holy relic of Hosios was recovered and moved to Mount Athos, where it was deposited at the temple of Baptist John, who had rebuilt himself.