Ο Άγιος Σαβίνος ο Μάρτυρας

Ο  Άγιος  Μάρτυς   Σαβίνος  ή Σαβινιανός γεννήθηκε  στην  Ερμούπολη   της   Αιγύπτου  από  εύπορους  και  ευγενείς  γονείς.   Διακρίθηκε   για   τον    ιερό   του    ζήλο    και    την   ευσέβειά   του.

Όταν    ο    αυτοκράτορας   Διοκλητιανός   (284 – 305 μ.Χ.)   διέταξε    διωγμό   κατά    των    Χριστιανών,  ο   έπαρχος   Αρειανός    αναζήτησε τον   Άγιο   με   σκοπό   να    τον   συλλάβει,   διότι   κήρυττε   με   παρρησία  τον   Χριστό.   Όμως   οι    Χριστιανοί  της   περιοχής,   οι   οποίοι   τον θεωρούσαν   στήριγμα   και   παραμυθία   τους,   τον   έπεισαν  να  προφυλάξει   την   ζωή   του   προς   όφελος  της  Εκκλησίας.  Ο  Άγιος,  μαζί  με  άλλους  ευσεβείς Χριστιανούς, έφυγε έξω από την πόλη και  κρύφτηκε   σε   κάποιο    οίκημα   μακριά   από   την   Ερμούπολη.        
Κάποια    μέρα  προσήλθε  στον  Άγιο  ένας  πτωχός,  ο οποίος τον πλησίασε  και    του    ζήτησε    τροφή.   Ο    Άγιος   τον    ελέησε.   Εκείνος,  όμως,   ως    άλλος   Ιούδας,   είπε   στους  ειδωλολάτρες:   «Τι   μου    δίδετε;  Και  εγώ  θα υποδείξω  σε  εσάς τον  Σαβίνο, που  ζητάτε».  Και  αυτοί  έδωσαν    σε    αυτόν δύο νομίσματα. Και  αφού  τον  ακολούθησαν έφθασαν στο οίκημα, συνέλαβαν τον Σαβίνο, τον έδεσαν και τον οδήγησαν   στον άρχοντα Αρειανό, ενώπιον του οποίου ο Άγιος  ομολόγησε   τον   Χριστό.   Τότε   τον   κρέμασαν   επί    ξύλου,   του  έξυσαν  τις σάρκες  και, τέλος, τον  έριξαν  στον  ποταμό  Νείλο,  όπου  βρήκε  μαρτυρικό  θάνατο   το   έτος   287   μ.Χ.

Απολυτίκιον. Ήχος   α’. Τον    τάφον   σου   Σωτήρ.        
Κηρύξας ευσεβώς,  ασεβών  εναντίον,  των πάντων Ποιητήν, σαρκωθέντα  ατρέπτως, Σαβίνε παμμακάριστε, ιερώς  ηνδραγάθησας·   όθεν   έφθασας, προς αφθαρσίας χειμάρρουν, τέλος άγιον, εν ποταμώ  δεδεγμένος· διο  ευφημούμέν   σε.

Κοντάκιον. Ήχος   β’.  Τα   άνω   ζητών.       
Προς    ύδωρ   ζωής,    και    πέλαγος   χρηστότητος,  ιθύνης    σαφώς,  ιστίω τω του  Πνεύματος, ποταμίοις   ύδασι, προσριφείς Σαβίνε  πανεύφημε· διο  λύσιν   αμαρτιών,    ομοβρίζεις  απαύστως,  προσευχαίς   σου    ημίν.

Μεγαλυνάριον.
Πίστιν την αμώμητον ως πηγήν, Μάρτυς κεκτημένος, απεξήρανας θολερά, ρεύματα της πλάνης, και απλανώς ιθύνθης, προς πέλαγος Σαβίνε,  αιδιότητος.

Saint Savinus the Witness

Saint Martyr Savinos or Savinian was born in Ermoupolis, Egypt, to wealthy and noble parents. He was distinguished for his holy zeal and his piety.

When Emperor Diocletian (284-305 AD) ordered persecution against Christians, the governor of Arianos sought the Saint to arrest him because he boldly proclaimed Christ. But the Christians in the area, who regarded him as their support and story, persuaded him to save his life for the benefit of the Church. The Saint, along with other pious Christians, fled the city and hid in a house far from Hermoupolis.

One day a poor man came to the Saint, who approached him and asked for food. The Saint welcomed him. But he, like another Judas, told the idolaters: "What do you give me? And I will point out to you the Sabbath you are asking for. " And they gave him two coins. And following him, they came to the house, arrested Sabine, bound him, and led him to Lord Arianus, before whom the Saint confessed Christ. He was then hanged on wood, burned with flesh, and finally thrown to the Nile River, where he was killed in 287 AD.

Absolutely. Sound a '. Your grave Savior.

I preach reverently, ruthlessly, against all Poet, shamelessly fleshed out, Savine partake, sacredly subdued;

It's close. B sound. The above askers.

To the water of life, and a sea of ​​goodness, of clearness, of the Spirit, river of water, saviors of Savannah, we are exalted;

Magnificent.

Faithful to the immortal as the source, Martyr's conquered, dreadfully cloudy, currents of error, and simply thrust into Savine's sea of ​​idlenes