ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ. 7, 31-37

31 Καὶ  πάλιν   ἐξελθὼν    ἐκ   τῶν   ὁρίων   Τύρου   καὶ   Σιδῶνος   ἦλθε   πρὸς    τὴν θάλασσαν   τῆς   Γαλιλαίας  ἀνὰ    μέσον   τῶν   ὁρίων    Δεκαπόλεως.

32 Καὶ   φέρουσιν   αὐτῷ  κωφὸν    μογιλάλον    καὶ   παρακαλοῦσιν    αὐτὸν   ἵνα   ἐπιθῇ     αὐτῷ   τὴν   χεῖρα.
33 Καὶ    ἀπολαβόμενος   αὐτὸν  ἀπὸ   τοῦ   ὄχλου  κατ᾿   ἰδίαν   ἔβαλε   τοὺς δακτύλους    αὐτοῦ   εἰς  τὰ   ὦτα   αὐτοῦ,   καὶ  πτύσας  ἥψατο  τῆς   γλώσσης   αὐτοῦ,

34 καὶ    ἀναβλέψας   εἰς    τὸν  οὐρανὸν   ἐστέναξε   καὶ   λέγει   αὐτῷ·    ἐφφαθά,    ὅ   ἐστι   διανοίχθητι.

35 Καὶ   εὐθέως    διηνοίχθησαν   αὐτοῦ   αἱ   ἀκοαὶ   καὶ   ἐλύθη    ὁ  δεσμὸς   τῆς γλώσσης    αὐτοῦ,    καὶ   ἐλάλει   ὀρθῶς.

36 Καὶ    διεστείλατο   αὐτοῖς  ἵνα  μηδενὶ  εἴπωσιν·  ὅσον  δὲ  αὐτὸς   αὐτοῖς διεστέλλετο,  μᾶλλον   περισσότερον   ἐκήρυσσον.        
37 Καὶ   ὑπερπερισσῶς  ἐξεπλήσσοντο  λέγοντες·   καλῶς   πάντα   πεποίηκε· καὶ   τοὺς   κωφοὺς   ποιεῖ   ἀκούειν   καὶ   τοὺς  ἀλάλους    λαλεῖν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 7, 31-37

31 Πάλι   βγήκε  από  τα   σύνορα   της   Τύρου  και   Σιδώνος   και   ήλθε   στη λίμνη   της  Γαλιλαίας  δια  μέσου   των   συνόρων   της   Δεκαπόλεως.

32 Και  του   φέρνουν  ένα   κωφό  και  μουγγό,   και  τον  παρακαλούν   να βάλει    το   χέρι  επάνω   του.

33 Αφού   τον   πήρε  κατά   μέρος,  μακρυά  από   το  πλήθος,  έβαλε  τα  δάκτυλά του    στα   αυτιά  του  και  αφού  έφτυσε,  άγγιξε   την   γλώσσα   του.

34 Έστρεψε    κατόπιν   το  βλέμμα  του   στον   ουρανό,   στέναξε   και   του λέγει,   «Εφφαθά»,  το  οποίο  σημαίνει,  «Ν’ ανοιχθείς».

35 Και  άνοιξαν  τα  αυτιά  του  και   λύθηκε  το  δέσιμο  της   γλώσσες  του  και μιλούσε   ορθά.

36 Και  παρήγγειλε  σ’ αυτούς  να  μη  το  πουν  σε  κανένα.  Όσο   δε  τους παρήγγειλε   τόσο   περισσότερο  αυτοί   το   διεκήρυτταν.
37 Και   δοκίμαζαν  μεγάλη  έκπληξι    και  έλεγαν,   «Όλα   τα  έκανε   καλά· και   τους   κωφούς  κάνει  να  ακούουν   και   τους   μουγγούς  να  μιλούν».

Ἑβρ. 6, 9-12

9 Καὶ    ὡς   ἔπος    εἰπεῖν,   διὰ   Ἀβραὰμ    καὶ  Λευῒ   ὁ   δεκάτας    λαμβάνων δεδεκάτωται·

10 ἔτι    γὰρ    ἐν  τῇ   ὀσφύϊ   τοῦ   πατρὸς   ἦν   ὅτε   συνήντησεν   αὐτῷ   ὁ   Μελχισεδέκ.

11 Εἰ   μὲν   οὖν    τελείωσις   διὰ   τῆς   Λευϊτικῆς   ἱερωσύνης    ἦν·   ὁ   λαὸς   γὰρ   ἐπ' αὐτῇ  νενομοθέτητο·   τίς    ἔτι  χρεία   κατὰ   τὴν  τάξιν    Μελχισεδὲκ   ἕτερον   ἀνίστασθαι     ἱερέα     καὶ   οὐ   κατὰ   τὴν   τάξιν   Ἀαρὼν λέγεσθαι;

12 Μετατιθεμένης   γὰρ   τῆς   ἱερωσύνης   ἐξ    ἀνάγκης    καὶ   νόμου    μετάθεσις γίνεται.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 7, 9-12

9 Θα  μπορούσε   μάλιστα,  να  πει   κανείς,   ότι    και   ο   Λευΐ,   ο   οποίος  παίνρει δέκατα,  έχει   δώσει    και  αυτός   δέκατα  δια  του   Αβραάμ,

10 διότι   ο  Λευΐ  ήτο  ακόμη   στα  σπλάγχνα   του   προπάτορός   του   Αβραάμ όταν   τον   συνήντησε   ο   Μελχισεδέκ.

11 Εάν  λοιπόν,   ήτο   κατορθωτή   η   τελιότης   δια   της   Λευϊτικής   ιερωσύνης – διότι  με   αυτή   ως   βάσι  είχε  δοθεί   στο   λαό   ο   νόμος –  ποιά  επί  πλέον ανάγκη  θα   υπήρχε  να   παρουσιασθεί  άλλου   είδους   αρχιερεύς,   κατά  την τάξι   Μελχισεδέκ,   και  να   μη  λέγεται    κατά   την  τάξι   Ααρών;

12 Διότι   όταν    γίνεται    μετάθεσις   της   ιερωσύνης,    τότε   κατ’ ανάγκην  γίνεται και   μετάθεσις   του   νόμου.

Mark. 7, 31-37

31 Again he left the border of Tire and Sidon and came to the lake of Galilee across the borders of the Decapolis.

32 And they bring him a deaf and a mute, and beg him to lay his hand upon him.

33 And he took him aside, and departed from the multitude, and put his fingers into his ears, and touched his tongue, and touched him.

34 He then turned his gaze to the sky, shrugged and says, "Ephemeral," which means, "Open to you."

35 And his ears were opened, and his tongues were loosed, and he spoke right.

36 And he commanded them that they should tell no man. The more he commanded them, the more they proclaimed it.

37 And they were greatly amazed, and said, All is well; and the deaf hear, and the mute speak.

Heb. 7, 9–12

9 One might even say that even Levi, who is tithing, has also given tithes to Abraham,

10 For Levi was still in the bowels of Abraham's forefather when Melchizedek met him.

11 If the Levitical priesthood had been accomplished - because it had been given to the people as the basis of the law - what additional need would there have been for a different chief priest, in the class of Melchizedek, not to be called in the class of Aaron? ;

12 For when the priesthood is transposed, then the law is also transposed.