ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ. 8, 34-9,1

8,34 Καὶ   προσκαλεσάμενος   τὸν   ὄχλον   σὺν   τοῖς   μαθηταῖς   αὐτοῦ   εἶπεν αὐτοῖς·   ὅστις   θέλει   ὀπίσω   μου   ἀκολουθεῖν,   ἀπαρνησάσθω  ἑαυτὸν   καὶ   ἀράτω   τὸν   σταυρὸν   αὐτοῦ,   καὶ   ἀκολουθείτω   μοι.

35 Ὅς   γὰρ   ἂν   θέλῃ   τὴν   ψυχὴν   αὐτοῦ   σῶσαι,   ἀπολέσει   αὐτήν·   ὃς   δ᾿  ἂν   ἀπολέσῃ   τὴν   ἑαυτοῦ   ψυχὴν   ἕνεκεν   ἐμοῦ   καὶ   τοῦ   εὐαγγελίου,   οὗτος σώσει   αὐτήν.

36 Τί   γὰρ   ὠφελήσει   ἄνθρωπον   ἐὰν   κερδήσῃ   τὸν   κόσμον   ὅλον,   καὶ  ζημιωθῇ   τὴν   ψυχὴν   αὐτοῦ;

37 Ἢ   τί   δώσει   ἄνθρωπος   ἀντάλλαγμα   τῆς   ψυχῆς   αὐτοῦ;
38 Ὅς   γὰρ   ἐὰν   ἐπαισχυνθῇ   με   καὶ   τοὺς   ἐμοὺς   λόγους   ἐν   τῇ   γενεᾷ  ταύτῃ   τῇ   μοιχαλίδι   καὶ   ἁμαρτωλῷ,   καὶ   ὁ   υἱὸς   τοῦ   ἀνθρώπου   ἐπαισχυνθήσεται   αὐτὸν   ὅταν   ἔλθῃ  ἐν   τῇ   δόξῃ   τοῦ   πατρὸς αὐτοῦ   μετὰ   τῶν   ἀγγέλων   τῶν   ἁγίων.

9, 1 Καὶ   ἔλεγεν  αὐτοῖς·   ἀμὴν  λέγω   ὑμῖν   ὅτι  εἰσί   τινες   τῶν   ὧδε   ἑστηκότων, οἵτινες   οὐ   μὴ   γεύσωνται   θανάτου   ἕως  ἂν  ἴδωσι   τὴν   βασιλείαν   τοῦ   Θεοῦ   ἐληλυθυῖαν   ἐν   δυνάμει.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 8,34-9,1

 34 Και  αφού  εκάλεσε  το  πλήθος  μαζί  με  τους  μαθητές  του  τους  είπε,  «Εάν  κανείς  θέλει  να  με ακολουθήσει,  άς  απαρνηθεί  τον  εαυτό  του  και  άς σηκώσει   το  σταυρό  του  και  άς  με  ακολουθήσει.

35 Διότι  όποιος  θέλει  να  σώσει   τη   ζωή   του,   αυτός  θα  την  χάσει,  εκείνος δε  που  θα  χάσει  την  ζωήν  του  εξ  αιτίας  εμού   και   του   ευαγγελίου,   αυτός  θα την  σώσῃ.

36 Διότι  τι  θα  ωφελήσει  τον  άνθρωπο  να  κερδίσει  τον  κόσμο  όλον  και  να ζημιωθεί   την   ψυχήν   του;

37 Ή  τι  αντάλλαγμα  είναι  δυνατόν  να  δώσει  ο  άνθρωπος  για  την  ψυχή του;
38 Διότι   όποιος     ντρέπεται  για   μένα  και  για   τους   λόγους   μου   στην  γενεά αυτήν  την   μοιχαλίδα   και  αμαρτωλή   και   ο   Υιός   του  ανθρώπου  θα αισθανθεί   ντροπή   γι’   αυτόν,   όταν  έλθει  με   όλη   τη   δόξα  του   Πατέρα  του μαζί  με  τους   αγίους   αγγέλους».

9,1  Και  τους  έλεγε: «Αλήθεια    σας    λέγω,   ότι   υπάρχουν  μερικοί    απ’ αυτούς,   που   στέκονται   εδώ,  οι    οποίοι   δεν   θα    γευτούν   θάνατο,   έως   ότου ιδούν  την   βασιλεία    του   Θεού  να έρχεται  με δύναμη». 

Ἑβρ. 4, 14-5,6

4, 14 Ἔχοντες   οὖν   ἀρχιερέα   μέγαν   διεληλυθότα   τοὺς   οὐρανούς,  Ἰησοῦν τὸν   υἱὸν   τοῦ   Θεοῦ,   κρατῶμεν   τῆς   ὁμολογίας.

15 Οὐ   γὰρ   ἔχομεν   ἀρχιερέα  μὴ   δυνάμενον   συμπαθῆσαι   ταῖς   ἀσθενείαις   ἡμῶν,   πεπειραμένον   δὲ  κατὰ   πάντα   καθ'   ὁμοιότητα χωρὶς   ἁμαρτίας.     
16 Προσερχώμεθα   οὖν   μετὰ   παρρησίας  τῷ   θρόνῳ   τῆς   χάριτος,   ἵνα λάβωμεν   ἔλεον   καὶ   χάριν   εὕρωμεν   εἰς   εὔκαιρον   βοήθειαν.

5, 1 Πᾶς   γὰρ   ἀρχιερεὺς   ἐξ   ἀνθρώπων   λαμβανόμενος   ὑπὲρ   ἀνθρώπων καθίσταται   τὰ   πρὸς  τὸν   Θεόν,   ἵνα   προσφέρῃ   δῶρά   τε   καὶ   θυσίας   ὑπὲρ   ἁμαρτιῶν,

2 μετριοπαθεῖν   δυνάμενος   τοῖς  ἀγνοοῦσι   καὶ   πλανωμένοις,   ἐπεὶ   καὶ   αὐτὸς περίκειται   ἀσθένειαν·

3 καὶ   διὰ   ταύτην   ὀφείλει,   καθὼς   περὶ   τοῦ   λαοῦ,   οὕτω   καὶ   περὶ   ἑαυτοῦ   προσφέρειν   ὑπὲρ   ἁμαρτιῶν.

4 Καὶ   οὐχ   ἑαυτῷ  τις   λαμβάνει   τὴν   τιμήν,   ἀλλὰ   καλούμενος   ὑπὸ   τοῦ   Θεοῦ, καθάπερ   καὶ   Ἀαρών.

5 Οὕτω   καὶ   ὁ   Χριστὸς   οὐχ   ἑαυτὸν   ἐδόξασε   γενηθῆναι   ἀρχιερέα,   ἀλλ'   ὁ  λαλήσας    πρὸς  αὐτόν·   υἱός  μου   εἶ   σύ,   ἐγὼ   σήμερον  γεγέννηκά   σε·

6 καθὼς   καὶ  ἐν   ἑτέρῳ  λέγει·   σὺ   ἱερεὺς   εἰς   τὸν   αἰῶνα   κατὰ   τὴν   τάξιν Μελχισεδέκ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 4, 14-5,6

4, 14 Αφού  λοιπόν   έχουμε   αρχιερέα   μέγα,   ο   οποίος   έχει   διέλθει   τους ουρανούς,   τον  Ιησού   τον   Υιό   του   Θεού,   άς  κρατάμε  στερεά   την   πίστι που   ομολογούμεν.

15 Διότι  δεν  έχομεν  αρχιερέα,  που  να  μη  μπορεί  να  συμπαθήσει   στις αδυναμίες  μας,  αλλά  έχομεν  ένα  που  έχει  δοκιμασθεί   καθ’ όλα,  σύμφωνα με  την  ομοιότητά  του   μ’ εμάς,  χωρίς  να  αμαρτήσει.
16 Άς  προσερχώμεθα  λοιπόν  με  πεποίθησιν  ενώπιον   του   θρόνου   της χάριτος,  για  να  λάβωμεν  έλεος  και  να  βρούμε  χάρι  όταν  θα  έχουμε ανάγκη   για  βοήθεια.

5,1 Διότι  κάθε   αρχιερεύς  λαμβάνεται  από  ανθρώπους  και  εγκαθίσταται αρχιερεύς  χάριν  των  ανθρώπων,  για   να  υπηρετεί    ενώπιον   του  Θεού,  για  να προσφέρει  δώρα  και  θυσίες  για  τις   αμαρτίες.

2 Μπορεί  να  είναι  υπομονητικός  προς  εκείνους   οι   οποίοι  βρίσκονται  στην  άγνοια   και   πλάνη,   διότι   και   αυτός  περιβάλλεται  από  αδυναμία,

3 λόγω  της  οποίας   είναι   υποχρεωμένος  να  προσφέρει  θυσίας  περί αμαρτιών  και  για  τον  εαυτό   του   όπως   κάνει   για  τον  λαό.

4 Και  κανείς  δεν  παίρνει   μόνος   του   την   τιμή   αυτή,  αλλά  μόνον  όταν καλήται  από  τον  Θεό,  καθώς  ακριβώς   και   ο   Ααρών.

5 Έτσι   και  ο  Χριστός,  δεν   πήρε  μόνος  για  τον  εαυτό  του  την  δόξα  να γίνει   αρχιερεύς,  αλλ’  έγινε  αρχιερεύς  από  εκείνον   που   του   είπε,   Υιός   μου είσαι  συ,  εγώ  σήμερα  σε   γέννησα,

6 όπως   και  σε   άλλο   μέρος   λέγει,   Συ   είσαι   αιώνιος   ιερεύς  κατά   την   τάξιν του   Μελχισεδέκ.

Mark. 8.34-9.1

 34 And when he called the crowd with his disciples, he said to them, "If anyone wants to follow me, let him deny himself and take up his cross and follow me.

35 For whoever wants to save his life, he will lose it, and he who loses his life because of me and the gospel will save it.

36 For what will it profit the man to win the whole world and to suffer his soul?

37 What kind of reward can man give for his soul?

38 For whoever is ashamed of me and my reasons in this generation, is the adulterer and sinner, and the Son of man will be ashamed of him when he comes with all the glory of his Father together with the holy angels. "

9: 1 And he said to them, "Verily I say to you, there are some of them standing here who will not taste death until they see the kingdom of God coming with power."

Hep. 4, 14-5.6

4: 14 Therefore, having a great high priest who has passed the heavens, Jesus the Son of God, let us hold firmly the faith that we confess.

15 For we do not have a high priest who can not please our weaknesses, but we have one that has been tested in all likeness according to his likeness to us without sinning.

16 Let us therefore come to believe in the throne of grace, that we may receive mercy and find grace when we need help.

5,1 For every High Priest is taken up by men, and He is ordained a high priest for the sake of men, to minister before God, to offer gifts and sacrifices for sins.

2 He may be submissive to those who are in ignorance and error, because he too is surrounded by weakness,

3 for which he is obliged to offer sacrifice for sins and for himself as he does for the people.

4 And no one alone takes this honor, but only when they are good from God, just as Aaron.

So Christ also did not take the glory for himself to become a high priest, but he became a high priest by him who said to him, My son, I am, I have given you today,

6 as in another part he says, "You are an eternal priest in the order of Melchizedek.