Μάρκ. 2, 14-17
14 Καὶ
παράγων εἶδε Λευῒν τὸν τοῦ Ἀλφαίου, καθήμενον
ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ λέγει αὐτῷ·
ἀκολούθει μοι. Καὶ ἀναστὰς
ἠκολούθησεν αὐτῷ·
15 καὶ ἐγένετο
ἐν τῷ κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ
οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ
ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ
Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ·
ἦσαν γὰρ πολλοί, καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ.
16 Καὶ οἱ γραμματεῖς
καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἰδόντες αὐτὸν ἐσθίοντα
μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ
ἁμαρτωλῶν ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς
αὐτοῦ· τί
ὅτι μετὰ
τῶν τελωνῶν καὶ
ἁμαρτωλῶν ἐσθίει καὶ πίνει;
17 καὶ ἀκούσας
ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· οὐ
χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ,
ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ
ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ
ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Μάρκ. 2, 14-17
14 Και
ενώ βάδιζε, είδε
τον Λευΐ, τον
υιό του Αλφαίου,
να κάθεται στο
τελωνείο και του λέγει, «Ακολούθησέ με». Και
αυτός σηκώθηκε και τον
ακολούθησε.
15 Και
ενώ καθότανε στο
τραπέζι στο σπίτι
του Λευΐ, πολλοί
τελώνες και αμαρτωλοί έτρωγαν μαζί
με τον Ιησού
και τους μαθητές του. Διότι
ήσαν πολλοί που
τον ακολουθούσαν.
16 Οι
γραμματείς και
οι Φαρισαίοι όταν
τον είδαν να
τρώγει μαζί με
τους τελώνες και τους
αμαρτωλούς, έλεγαν στους
μαθητές του, «Γιατί τρώγει και πίνει με
τους τελώνες και
τους αμαρτωλούς;».
17 Όταν
άκουσε αυτό ο
Ιησούς, τους λέγει,
«Δεν έχουν ανάγκη
από ιατρό οι
υγιείς αλλ’ οι
ασθενείς. Δεν ήλθα
να καλέσω δικαίους αλλ’ αμαρτωλούς σε
μετάνοια».
Ἑβρ.
10, 32-38
32 Ἀναμιμνήσκεσθε δὲ
τὰς πρότερον
ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες
πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε
παθημάτων,
33 τοῦτο
μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ
θλίψεσι θεατριζόμενοι, τοῦτο δὲ
κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες.
34 Καὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς μου συνεπαθήσατε
καὶ τὴν ἁρπαγὴν
τῶν ὑπαρχόντων
ὑμῶν μετὰ χαρᾶς προσεδέξασθε, γινώσκοντες
ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς κρείττονα
ὕπαρξιν ἐν οὐρανοῖς καὶ μένουσαν.
35 Μὴ
ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην.
36 Ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν,
ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν
ἐπαγγελίαν.
37 Ἔτι γὰρ μικρὸν
ὅσον ὅσον, ὁ
ἐρχόμενος ἥξει καὶ
οὐ χρονιεῖ.
38 Ὁ
δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται·
καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ
ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Εβρ.
10, 32-38
32 Να
θυμάσθε τις περασμένες
ημέρες, όταν, αφού φωτισθήκατε,
υπομείνατε σε μεγάλο
αγώνα παθημάτων,
33 άλλοτε
διεπομπεύεσθε με ονειδισμούς
και θλίψεις, άλλοτε
εγίνεσθε συμπαραστάτες
εκείνων, που περνούσαν
από μία τέτοια μεταχείρησι.
34 Διότι
και όταν ήμουν φυλακισμένος
δείξατε συμπάθεια, και
την διαρπαγή των υπαρχόντων
σας με χαρά δεχθήκατε,
επειδή ξέρατε ότι έχετε κάτι ανώτερο και
μόνιμο στους ουρανούς.
35 Μη
χάσετε λοιπόν το θάρρος
σας, το οποίο
θα ανταμειφθεί πλούσια.
36 Έχετε
ανάγκη υπομονής, για
να κάνετε το
θέλημα του Θεού
και να καρπωθήτε τα
αγαθά της υποσχέσεώς του.
37 Διότι γρήγορα, πολύ
γρήγορα θα έλθει
ο ερχόμενος και
δεν θα βραδύνει.
38 Εκείνος που δικαιώνεται
δια της πίστεως
θα ζήσει. Εάν
όμως υποχωρήσει, η ψυχή
μου δεν ευαρεστείται σ’ αυτόν.
Mark. 2, 14-17
14 And as he was walking,
he saw Levi, the son of Alphaeus, sitting at the customs, and saying unto him,
Follow me. And he got up and followed him.
15 And as they were
reclining at the table in the house of Levi, many tax collectors and sinners
ate with Jesus and his disciples. Because there were many who followed him.
16 When the scribes and
Pharisees saw him eating with the customs and the sinners, they said to his
disciples, "Why do you eat and drink with the customs and the
sinners?"
17 When Jesus hears this,
he says to them, "The healthy need not the physician, but the sick. I did
not come to call righteous but sinners in repentance. "
Heb. 10, 32–38
32 Remember the last days
when, after being enlightened, you endured a great struggle of things,
At times you were
transmitted with anxiety and sorrow, at other times you became supporters of
those who were going through such a treatment.
34 For when I was also a
prisoner ye have shown favor, and ye have accepted with gladness the fall of
your formerly, because ye knew that ye have something greater and abiding in
the heavens.
35 So do not lose your
courage, which will be richly rewarded.
36 You need patience to do
God's will and to reap the benefits of His promise.
37 For the one who comes
quickly, the one coming soon, will not slow down.
38 He who is justified by
faith will live. But if it does go away, my soul will not be pleased with it.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου