Ο Άγιος Μάρκος Επίσκοπος Αρεθουσίων

Ο    Άγιος Μάρκος  ήκμασε  κατά  τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίου   (337 – 361   μ.Χ.)   και   του   Ιουλιανού    του   Παραβάτου (361 – 363   μ.Χ.). Ήταν Επίσκοπος Αρεθουσίων. Το έτος 341 μ.Χ. συμμετείχε   στην   Σύνοδο   της   Αντιόχειας.   Στα   Πρακτικά    μάλιστα αυτής,   διασώζεται   «Έκθεσις   Πίστεως Μάρκου Αρεθουσίων». Το επόμενο   έτος   συμμετείχε  στην   αντιπροσωπεία   Επισκόπων,   η    οποία μετέβη  στα  Τρέβηρα  για  να συναντήσει  τον  αυτοκράτορα  Κώνσταντα.  Το  έτος 343  μ.Χ. έλαβε μέρος  στην  Σύνοδο της Φιλιππουπόλεως    και  το  έτος 351 μ.Χ.  στην Σύνοδο  του Σιρμίου,  η  οποία  καταδίκασε τον Φωτεινό, Επίσκοπο Σιρμίου,  ως οπαδό  του  αιρετικού   Επισκόπου   Αγκύρας,   Μαρκέλλου.   Τον   συναντάμε,   επίσης,   στην   Σύνοδο   της   Σελευκείας    της    Ισαυρίας,  το  έτος 358 μ.Χ.

Ο    Άγιος    Μάρκος    αναδείχθηκε   μεγάλος   διώκτης   της ειδωλολατρίας  και   οδήγησε  με  τον  φιλόθεο  βίο  και  το ευαγγελικό  κήρυγμά  του  πολλούς Εθνικούς  στην  αληθινή  πίστη.  Με  την προτροπή  του  δε  οι  Χριστιανοί,  οι οποίοι  προέρχονταν   από   τον   κόσμο των Εθνικών, γκρέμισαν έναν ειδωλολατρικό ναό.  Ο αυτοκράτορας  Ιουλιανός  ο  Παραβάτης  απαιτούσε   από    τον    Άγιο    ή  να  δώσει  αποζημίωση για  τον  κατεστραμμένο  ναό  ή  να   τον ξαναοικοδομήσει.   Γι’ αυτό,   όταν   πληροφορήθηκε   την   σύλληψη πολλών    Χριστιανών   για   το   συγκεκριμένο   γεγονός,   παρουσιάσθηκε  μόνος    του    στις   αρχές  που    τον   καταδίωκαν,  το  363   μ.Χ.

Το μαρτύριο   και   τα   βασανιστήρια,   τα οποία   υπέστη   ο   Άγιος Μάρκος,   χαρακτηρίζονται  από  τον  Θεοδώρητο  Κύρου  ως  πραγματική  τραγωδία.   Να πως περιγράφει ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος το μαρτύριο του  Αγίου:   «Οδηγούσαν τον γέροντα   Επίσκοπο,   τον  εθελοντή  αθλητή,  δια  μέσου της πόλεως και σε όλους ήταν σεβαστός για την πολιτεία   του,   πλην   των   διωκτών    και   τυράννων,  που  αγωνίζονταν  πως  να υπερβάλλουν  ο  ένας τον άλλον στην θρασύτητα κατά του πρεσβύτου.   Τον  έσυραν δια μέσου πλατειών, τον  ωθούσαν  προς  υπονόμους,   τον    έσυραν    από  τα  μαλλιά  και  τα γένια.   Δεν   υπήρχε μέλος  του  σώματός   του   που  να  μην  υπέστη   μαζί    με    τις  κακώσεις και  ταπείνωση. Τον ύψωναν μετέωρο από τα πόδια  και με  τις μυτερές  γραφίδες   έκαναν παιχνίδι  τους  την  τραγωδία. Του  τρυπούσαν  τα αυτιά…  Τον   κρέμασαν  ψηλά  μέσα  σε  δίχτυ  και  τον άλειψαν με μέλι  και αλάτι. Οι σφίγγες  και οι  μέλισσες  τον  κεντούσαν,  ενώ  το  καταμεσήμερο   ο ήλιος  με  τις  καυστικές  του  ακτίνες  αύξανε  την φλόγωση».

Ο Άγιος Μάρκος τα υπέμεινε όλα με καρτερία και ανεξικακία. Ευχαριστούσε    και  δοξολογούσε  το    Όνομα    του    Τριαδικού   Θεού.

Ο   ύπαρχος    της   πόλεως   Αρεθούσης    θαύμασε    την   γενναιότητα  και   την   πνευματική  ανδρεία   του  Αγίου  Μάρκου   και   εξέφρασε    την  έντονη   δυσαρέσκειά  του  προς  τον  αυτοκράτορα  Ιουλιανό  για  τον  διωγμό    του   Αγίου.   Ζήτησε  δε  μάλιστα   την    απελευθέρωσή    του.    Ο    Άγιος  όχι  μόνο   ελευθερώθηκε,  αλλά   με  την  Χάρη  του  Θεού βάπτισε    Χριστιανούς    και    τους   διώκτες   του. 
Ο    Άγιος    Μάρκος   κοιμήθηκε  με   ειρήνη.

Απολυτίκιον. Ήχος   δ’.   Ο   υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ. 
Αρεθουσίων ο σοφός Ποιμενάρχης, υπέρ Χριστού Μάρκε στερρώς   ηνωνίσω,  εν  τη  Φοινίκη  δε  ω  Κύριλλε  Διάκονε, Μάρτυς  ώφθης  ένθεος,  και εν   Γάζη   τη   πόλει,   άμα   και   Ασκάλωνι,   Ιερείς   θεοφόροι, μετά    Γυναίων ήθλησον  σεμνών·  ούς  ως  οπλίτας,  Χριστού  μακαρίσωμεν.

Κοντάκιον. Ήχος    γ’.   Η   Παρθένος   σήμερον.   
Τον    Χριστόν   δοξάσαντες,    αθλητικαίς  αριστείαις,    Μάρκε   Πάτερ  Όσιε,  συν τω   Λευΐτη  Κυρίλλω,   άμα   δε,   ταις   εν   Ασκάλωνι   και   τη Γάζη,   χάριτι,   ανδρισαμέναις    κατά  της  πλάνης,  εδοξάσθητε   αξίως,  και    των    Αγγέλων   χοροίς  συνήφθητε.

Μεγαλυνάριον.
Των Αρεθουσίων χαίρε ποιμήν, Μάρκε θεηγόρε· χαίρε Κύριλλε  ιερέ·  χαίρε των  Αγίων,  Γυναίων  η  χορεία,  Μαρτύρων  χαίρε   στέφος,  το  ιερώτατον.

St. Mark's Bishop of Arethouss

St. Marcos flourished during the reign of King Constantine (337-361 AD) and Julian of Paravatos (361-363 AD). He was a Bishop of Arethous. In the year 341 AD. participated in the Antioch Conference. In Proceedings, the "Mark of Areas" Faith Exposition is preserved. The following year he participated in the Bishop delegation, who went to Treviso to meet Emperor Kostanda. In the year 343 AD. took part in the Synod of Philippopolis and in the year 351 AD at the Synod of Sirmia, who condemned the Light, Bishop of Sirmium, as a follower of the heretic Bishop of Ankara, Markellos. We also meet him at the Isaurian Selection Conference in 358 AD.

St. Mark became a great persecutor of idolatry and led with the philanthropic life and evangelical preaching of many Nationals in true faith. At his instigation, the Christians, who came from the world of the Nationals, demolished a pagan temple. The Emperor Julian the Infringer demanded from the Saint or to compensate the damaged church or rebuild it. That is why, when he learned of the arrest of many Christians for this particular event, he presented himself to the authorities who persecuted him in 363 AD.

The martyrdom and torture suffered by Saint Mark are characterized by Theodore Kyrou as a real tragedy. Let St. Gregory the Theologian describe the martyrdom of the Saint: "They led the elder Bishop, the volunteer athlete, through the city, and everyone was respected for his own state, except for the persecutors and tyrants who were struggling to exaggerate one the other in the cruelty against the presbyter. They dragged him through squares, pushed him to sewers, dragged him off his hair and beard. There was no member of his body that did not suffer with the injuries and humiliation. He was lifting him from the feet and with the sharp-edged haircuts they played the tragedy. His ears were pierced ... They hung him up in a net and watered him with honey and salt. The sphinxes and bees embroiled him, while the sunshine with its caustic rays increased the day after fire. "

St Marco endured everything with patience and indifference. He thanked and praised the Name of the Triune God.

The mayor of Aretousis admired the bravery and spiritual prowess of St. Mark and expressed his deep dissatisfaction with Emperor Julian about the persecution of the saint. He even demanded his release. The saint was not only freed, but with the grace of God he baptized Christians and his persecutors.

Saint Mark slept in peace.

Apolyticus. Sound d '. Raised in the Cross.

For the sake of Communion, for the sake of Christ, Marceus, in Phenicia and Cyril Deacon, Marty, you have been angry, and in Gaza, the city, and Ashkelon, priests of the gods, after the womb of the temples;

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

Christ praised, athletic marriages, Marx Patterson, and Leviticus Cyrillo, and in Ashkelon and Gaza, graceful, vindicated against the fallacy, you were praised, and the angelic dances were concluded.

Majesty.

Of the Arethouss, the shepherd has mercy; Marcelah has mercy; he has received the reign of Cyril; holy of the Saints, the Choir, the Martyrs rejoiced the crown, the priest.