Ο Όσιος Λαυρέντιος εκ Μεγάρων

Ο  Όσιος   Λαυρέντιος,   κατά   κόσμον   Λάμπρος   Κανέλλος,   γεννήθηκε  στα   Μέγαρα   από   ευσεβείς   και   φιλόθεους   γονείς,   τον   Δημήτριο και   την   Κυριακή.   Το   επάγγελμά   του   ήταν   γεωργός   και  οικοδόμος.   Νυμφεύθηκε την  Βασιλική  και  από  τον γάμο  του  απέκτησε   δύο    υιούς,  τον  Ιωάννη   και    τον    Δημήτριο.   Κάποιος βράδυ,   στο   χωριό   Μάντρον,   οραματίσθηκε   την   Θεοτόκο,  η    οποία  του    υπέδειξε    να   πάει   στην   Σαλαμίνα,    όπου   βρήκε  την  ιερά  εικόνα   της   και    να   ανακαινίσει   τον   ερειπωμένο   ναό    αυτής.   Έτσι, το   έτος    1862,   ο    Όσιος   ανήγειρε   νέα   μονή, την  γνωστή  έως σήμερα  μονή    της   Φανερωμένης.  Εκεί  αργότερα  ο Όσιος εκάρη μοναχός   και   έλαβε   το   όνομα   Λαυρέντιος.   Μοναχή   όμως   έγινε   και   η   σύζυγός   του,   η  οποία   μετονομάσθηκε   σε   Βασσιανή.   Για    τα πολλά   του   πνευματικά   χαρίσματα   και   την   καθαρότητα  της καρδιάς   του   έλαβε   από   τον   Θεό   το   χάρισμα   της   θαυματουργίας.     
Ο   Όσιος   Λαυρέντιος,   σύμφωνα   και    με   σχετικό   χειρόγραφο σημείωμα,   κοιμήθηκε μέ ειρήνη το έτος  1707.   Η    τιμία   κάρα   του,   που φέρει   αργυρό   περίβλημα,    απόκειται    σε   προσκύνηση    στο  ναΰδριο   του   Αγίου   Νικολάου.

Απολυτίκιον.   Ήχος   α’.   Της    ερήμου   πολίτης.           
Των    Μεγάρων   τον   γόνον,  Ασκητών  τον   ομότροπον,  και    φρουρόν Μονής Σαλαμίνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν  προφρόνως   αδελφοί,   ως   μέτοχον της δόξης  του  Χρίστού,  ίνα   τούτου   ταις πρεσβείαις πάσης  οργής, ρυώμεθα   κραυγάζοντες· δόξα τω   δεδωκότι σοι   ισχύν, δόξα τω  σε   στεφανώσαντι,   δόξα   τω   χορηγούντι   δια    σου,   ημίν   Πάτερ  τα  πρόσφορα.

Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η   Παρθένος   σήμερον.  
Εκ   Μεγάρων   Όσιε,   οίαπερ   φοίνιξ   βλαστήσας,   μυστικώς   εξήνθησας,   εν   Σαλαμίνι   τη   νήσω· ένθα δη, Μονήν εγείρας τη Θεοτόκω, σκήνωμα, του Παρακλήτου λαμπρόν  εδείχθης, τη οσία σου ασκήσει,   Χριστού  θεράπον, Πάτερ   Λαυρέντιε.

Μεγαλυνάριο.
Χαίροις   των   Οσίων  ο  μιμητής,  και  των   Μεγαρεών,   εγκαλλώπισμα ιερόν· χαίροις Σαλαμίνος, Μονής θείος δομήτωρ, και φύλαξ και προστάτης,   Πάτερ   Λαυρέντιε.

Saint Lavrentios of Megara

Saint Lavrentios, world-wide, Lambros Kanellos, was born in Megara by pious and hospitable parents, Dimitrios and Sunday. His profession was a farmer and a builder. He married Vassiliki and from his marriage he acquired two sons, John and Demetrius. One night, in the village of Mandron, he envisioned the Virgin, who suggested that he go to Salamina, where he found his holy icon and renovated the ruined temple. Thus, in 1862, Osios built a new monastery, the famous monastery of Faneromeni. Thereafter, the Saint was a monk and took the name Lavrentios. However, his wife, who was renamed Vassiani, became a monk. For his many spiritual gifts and the purity of his heart he received from God the gift of miracles.

Saint Lavrentios, according to a manuscript note, slept peacefully in 1707. His silver-coated cartoon carriage is a pilgrimage to St. Nicholas' sanctuary.

Apolyticus. Sound a '. Desert citizen.

Of Megara the fellow, the Assyrian the Omron, and the guardian of the Monastery of Salamis, the theorist of Lavrendon, we honor the brothers as a shareholder of the glory of Christ, in this way the embassies of all anger, we cry out screaming; glory and honor, glory in crown, glory giving it to you, Father Pater is right.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

In Megara Oise, a phoenix of sprouts, secretly exalted, in Salamini I know it; that is, the Monk of the Goddess, the rebel, the blasphemy, the blasphemy, your exercises, Christ therapist, Father Lavrendy.

Majesty.

Hierony of the Ossians, the mimetist, and the Megareon, a monk sacrament; rejoicing Salamis, the united constructor of the uncle, and the guard and protector, Father Lavrentius.