Ο Άγιος Φινεές ο Δίκαιος

Ο  δίκαιος    Φινεές  ήταν  ιερέας  των  Εβραίων  από  τη  φυλή  του  Ααρών,   περί   του  οποίου   διαβάζουμε  στην   Π. Διαθήκη:    «Ο   Κύριος ωμίλησε  προς   τον   Μωϋσήν  και    είπεν:    ο   Φινεές,   ο  υιός  του  Ελεάζαρ    υιού   του   Ααρών,   έπαυσε   τον   θυμόν   του   κατά   των Ισραηλιτών,   διότι  ούτος  με  ιεράν   αγανάκτησιν,    δια    την   αμαρτίαν  των  Ισραηλιτών,  φονεύσας  τους  ενόχους  πρωταιτίους  και  ούτω  δε κατέστρεψαν   τη   ιερά   μου    αγανακτήσει    όλους  τους  Ισραηλίτας. Ένεκεν   της   τοιαύτης   διαγωγής   του  δηλώ:   Να!   Συνάπτω   μετ’  αυτού  εγώ   ο   Θεός   συμβόλαιον   ιδιαιτέρων   ειρηνικών  σχέσεων.   Υπόσχομαι   να  δώσω   εις    αυτόν    και   εις    τους    απογόνους  του  έπειτα  από   αυτόν  την  ιεροσύνην   παντοτεινήν,  επειδή   έδειξε    ζήλον   υπέρ   εμού   του   Θεού  και   εξιλέωσε  τον   θυμόν   μου   κατά   των   Ισραηλιτών».   
Ο   Φινεές    διαδέχθηκε  στην    αρχιερωσύνη  τον δίκαιο  Ελεάζαρ.  Ως προς  τους   απογόνους  του,  εκτός  μιας  διακοπής  από του  Ηλί   μέχρι του  Δαβίδ, οι απόγονοί  του  έγιναν  οι  κληρονομικοί  διάδοχοι  της αρχιερωσύνης   μέχρι    της   καταστροφής  του  Ιουδαϊκού  έθνους.  Η μνήμη  του  εορτάζεται  και  στις  2   Σεπτεμβρίου  μετά  του  δικαίου  Ελεάζαρ.

The Saint Phinees the Divine

The righteous Phineas was a priest of the Jews from the tribe of Aaron, about whom we read in the Holy Trinity: "The Lord hastened to Moses, and said, Phinehas, the son of Eleazar the son of Aaron, ceased his anger against the Israelites because he was with holy indignation, for the sins of the Israelites, killing the guilty primates, and thus destroying my sanctuary to rebuke all the Israelites. Having said that, he said, "Yes!" I coincide with this, God, a covenant of particular peaceful relations. I promise to give to him and to his descendants after him the holy priesthood, because he showed zeal in my favor to God, and healed my anger against the Israelites. "

Phineas succeeded in the primacy of the law of Eleazar. As for his descendants, except for an interruption from Eli to David, his descendants became hereditary successors of primacy until the destruction of the Jewish nation. His memory is celebrated on 2 September after Elisar.