ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ. 2, 23-3, 5

2, 23 Καὶ  ἐγένετο   παραπορεύεσθαι   αὐτὸν   ἐν   τοῖς   σάββασι   διὰ   τῶν σπορίμων,   καὶ   ἤρξαντο   οἱ   μαθηταὶ   αὐτοῦ  ὁδὸν   ποιεῖν   τίλλοντες    τοὺς στάχυας.

24 Καὶ   οἱ    Φαρισαῖοι   ἔλεγον   αὐτῷ·   ἴδε   τί   ποιοῦσιν   ἐν   τοῖς   σάββασιν   ὃ   οὐκ   ἔξεστι.

25 Καὶ  αὐτὸς   ἔλεγεν   αὐτοῖς·  οὐδέποτε  ἀνέγνωτε   τί   ἐποίησε   Δαυὶδ   ὅτε  χρείαν  ἔσχε   καὶ   ἐπείνασεν  αὐτὸς   καὶ  οἱ  μετ᾿   αὐτοῦ;

26 Πῶς  εἰσῆλθεν   εἰς  τὸν  οἶκον   τοῦ   Θεοῦ    ἐπὶ  Ἀβιάθαρ   ἀρχιερέως   καὶ   τοὺς  ἄρτους   τῆς   προθέσεως    ἔφαγεν,  οὓς   οὐκ   ἔξεστι   φαγεῖν  εἰ  μὴ   τοῖς    ἱερεῦσι,   καὶ  ἔδωκε   καὶ  τοῖς   σὺν   αὐτῷ   οὖσι;

27 Καὶ    ἔλεγεν   αὐτοῖς·   τὸ  σάββατον   διὰ  τὸν  ἄνθρωπον   ἐγένετο,   οὐχ    ὁ  ἄνθρωπος   διὰ   τὸ    σάββατον·           
28 ὥστε   κύριός    ἐστιν   ὁ  υἱὸς    τοῦ   ἀνθρώπου  καὶ   τοῦ   σαββάτου.

3, 1 Καὶ   εἰσῆλθε   πάλιν   εἰς  τὴν  συναγωγήν·   καὶ  ἦν   ἐκεῖ   ἄνθρωπος   ἐξηραμμένην   ἔχων  τὴν   χεῖρα.

2 Καὶ  παρετήρουν   αὐτὸν   εἰ  τοῖς   σάββασι   θεραπεύσει   αὐτόν,   ἵνα κατηγορήσωσιν    αὐτοῦ.

3 Καὶ   λέγει  τῷ   ἀνθρώπῳ   τῷ  ἐξηραμμένην   ἔχοντι  τὴν   χεῖρα·    ἔγειρε    εἰς    τὸ    μέσον.

4 Καὶ   λέγει   αὐτοῖς·  ἔξεστι  τοῖς   σάββασιν   ἀγαθοποιῆσαι   ἢ  κακοποιῆσαι; ψυχὴν   σῶσαι  ἢ   ἀποκτεῖναι;  οἱ   δὲ  ἐσιώπων.

5 Καὶ   περιβλεψάμενος   αὐτοὺς    μετ᾿  ὀργῆς,   συλλυπούμενος   ἐπὶ   τῇ   πωρώσει τῆς   καρδίας   αὐτῶν,    λέγει   τῷ   ἀνθρώπῳ·   ἔκτεινον    τὴν     χεῖρά   σου.   Καὶ    ἐξέτεινε,    καὶ   ἀποκατεστάθη   ἡ   χεὶρ    αὐτοῦ    ὑγιὴς   ὡς   ἡ   ἄλλη.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 2, 23-3, 5

2, 23 Ένα    Σάββατο   συνέβει  να   βαδίζει  μέσα  σε   σπαρμένα  χωράφια,  και   οι μαθητές   του,   κατά   την   πορεία,  άρχισαν  να   κόβουν  τα  στάχυα.

24 Και   οι    Φαρισαίοι    του   έλεγαν,  «Να,  τι   κάνουν  το  Σάββατο,   πράγμα   που δεν   επιτρέπεται».

25 Και  λέγει    σ’ αυτούς,  «Ποτέ  δεν   διαβάσατε   τι  έκανε   ο  Δαυΐδ,  όταν βρέθηκε    στην   ανάγκη  και   πείνασε   αυτός  και   εκείνοι   που   ήσαν   μαζί   του;

26 Πως   μπήκε   στον   οίκο   του  Θεού    όταν   ήτο  αρχιερεύς   ο   Αβιάθαρ,   και έφαγε   τους   άρτους   της   προθέσεως,  τους   οποίους  δεν   επιτρέπεται   κανείς άλλος  να  φάγει   παρά  μόνον   οι   ιερείς,   και   έδωκε   και  σ’ εκείνους,   που   ήσαν μαζί   του;».
27 Και   προσέθεσε,   «Το   Σάββατο  έγινε   για   τον  άνθρωπο   και   όχι   ο άνθρωπος   για   το   Σάββατο.   Ώστε   ο    Υιός  του   ανθρώπου   είναι   κύριος  του Σαββάτου».

3, 1 Και   μπήκε   πάλι   στη  συναγωγή  και   εκεί   ήτανε   ένας   άνθρωπος, που  είχε   ξερό   το   χέρι.

2 Και   πρόσεχαν   καλά  να   ιδούν   εάν  θα  τον   θεραπεύσει   το  Σάββατο,   για να   τον   κατηγορήσουν.

3 Και   λέγει   στον  άνθρωπο   που  είχε   ξερό  το  χέρι,   «Στάσου   στο  μέσον».

4 Και   λέγει   σ’ αυτούς,  «Επιτρέπεται   το   Σάββατο  να   κάνει  κανείς    καλό   ή να  κάνει   κακό;   Να  σώσει   μια   ζωή   ή   να  σκοτώσει;».

5 Αυτοί   σιωπούσαν.   Και  αφού  έρριψε   γύρω  τους   μια  ματιά  με   οργή, λυπημένος   για   την  πώρωσι   της  καρδιάς  τους,   λέγει     στον   άνθρωπο, «Άπλωσε   το   χέρι   σου».   Και   το  άπλωσε   και   έγινε  πάλι   γερό  το   χέρι   του όπως  το   άλλο.

Β΄ Τιμ. 2, 1-10

1 Σὺ   οὖν,   τέκνον     μου,  ἐνδυναμοῦ  ἐν  τῇ   χάριτι   τῇ   ἐν   Χριστῷ   Ἰησοῦ,

2 καὶ   ἃ   ἤκουσας   παρ'   ἐμοῦ   διὰ   πολλῶν   μαρτύρων,   ταῦτα   παράθου   πιστοῖς    ἀνθρώποις,  οἵτινες   ἱκανοὶ    ἔσονται    καὶ    ἑτέρους    διδάξαι.

3 Σὺ   οὖν    κακοπάθησον   ὡς   καλὸς    στρατιώτης   Ἰησοῦ    Χριστοῦ.

4 Οὐδεὶς    στρατευόμενος    ἐμπλέκεται  ταῖς   τοῦ   βίου  πραγματείαις,   ἵνα    τῷ    στρατολογήσαντι   ἀρέσῃ.

5 Ἐὰν  δὲ   καὶ   ἀθλῇ    τις,  οὐ   στεφανοῦται,    ἐὰν   μὴ   νομίμως    ἀθλήσῃ.

6 Τὸν    κοπιῶντα    γεωργὸν   δεῖ   πρῶτον   τῶν   καρπῶν    μεταλαμβάνειν.

7 Νόει   ἃ   λέγω·   δῴη   γάρ    σοι   ὁ   Κύριος   σύνεσιν   ἐν    πᾶσι.

8 Μνημόνευε   Ἰησοῦν  Χριστὸν   ἐγηγερμένον   ἐκ  νεκρῶν,   ἐκ   σπέρματος Δαυΐδ,    κατὰ  τὸ   εὐαγγέλιόν   μου,

9 ἐν   ᾧ   κακοπαθῶ    μέχρι   δεσμῶν   ὡς    κακοῦργος·   ἀλλ'   ὁ   λόγος   τοῦ   Θεοῦ    οὐ   δέδεται.

10 Διὰ    τοῦτο   πάντα    ὑπομένω   διὰ  τοὺς   ἐκλεκτούς,   ἵνα   καὶ   αὐτοὶ    σωτηρίας τύχωσι    τῆς   ἐν   Χριστῷ   Ἰησοῦ   μετὰ   δόξης    αἰωνίου.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄Τιμ. 2, 1-10

1 Συ,  λοιπόν,  παιδί   μου,   να   δυναμώνεσαι  με  τη   χάρι   που   έχουμε     εν Χριστώ   Ιησού,

2 και   εκείνα   που   άκουσες   από   εμένα   ενώπιον  πολλών  μαρτύρων,   αυτά   να εμπιστευθής  σε   πιστούς  ανθρώπους,   οι   οποίοι  θα   είναι   ικανοί   να διδάξουν   και   άλλους.

3 Συ   λοιπόν,   κακοπάθησε  σαν   καλός    στρατιώτης   του   Ιησού    Χριστού.

4 Κανείς   που   υπηρετεί    στο   στρατό  δεν   εμπλέκεται    σε   βιοτικές υποθέσεις,   για  να   γίνει   αρεστός    σ’ εκείνον   που   τον   επεστράτευσε.

5 Και   εάν   κανείς    μετέχει     σε  αγώνες,  δεν   στεφανώνεται,  εάν   δεν   έχει αγωνισθεί   σύμφωνα   με     τους    κανόνες.

6 Ο    γεωργός  που   κοπιάζει,    πρέπει   πρώτος  να   παίρνει  μέρος   από   τους καρπούς.

7 Κατάλαβε   αυτά   που   λέγω.   Είθε    ο   Κύριος   να   σου   δίνει   σύνεσι      σε όλα.

8 Ενθυμού   τον   Ιησού  Χριστό,   αναστημένο   από   τους   νεκρούς, καταγόμενο    από   τον   Δαυΐδ,   σύμφωνα   με   το   ευαγγέλιο   που   κηρύττω,

9 για   το   οποίο   κακοπαθώ    αλυσοδεμένος   σαν   κακούργος,  αλλ'   ο   λόγος του    Θεού   δεν   είναι   δεμένος.

10 Γι’   αυτό     τα   υπομένω    όλα    για    χάρι   των   εκλεκτών   του    Θεού,   για   να τύχουν   και    αυτοί   της   σωτηρίας    που  προέρχεται   από   τον  Χριστό   Ιησού   με  δόξα   αιώνιο.

Mark. 2, 23–3, 5

2, 23 One Saturday he was walking through the fields, and his disciples began to cut corns along the way.

24 And the Pharisees said unto him, Behold, what they do on the sabbath, that is not lawful.

25 And he says to them, "Have you never read what David did when he was in need, and he was hungry, and those who were with him?

26 How did he come into the house of God when Abiathar ruled, and devoured the loaves of intent, which no other man can eat except the priests, and gave also to them that were with him?

27 And he added, "The sabbath was made for man, and not man for the sabbath. So the Son of Man is Lord over the Sabbath. "

3, 1 And he entered again into the synagogue, and there was a man which had a dry hand.

2 And they were careful to see whether he would heal him on the sabbath, that they might accuse him.

3 And he says to the man with the dry hand, "Stand in the middle."

4 And he says to them, "Is the Sabbath allowed to do good or to do evil? To save a life or to kill? "

5 They were silent. And after looking around them in rage, sad for the sake of selling their heart, he says to the man, "Reach out your hand." And he reached out and made his hand as strong as the other.

B  Tim. 2, 1-10

1 So then, my child, be strengthened by the grace that we have in Christ Jesus,

2 And that which ye have heard from me before many witnesses, that they may confide in faithful men, who shall be able to teach others.

3 Therefore, he was tricked as a good soldier of Jesus Christ.

4 No one serving in the army is involved in the affairs of life to please the one who recruited him.

5 And if anyone takes part in races, he is not crowned unless he has fought according to the rules.

6 A tired farmer must first partake of the fruits.

7 Understand what I am saying. May the Lord give you comfort in everything.

8 Remember Jesus Christ, raised from the dead, descended from David, according to the gospel I preach,

9 For which I am badly chained, as a wicked man, but the word of God is not bound.

10 Therefore I endure all things for the sake of God's elect, that they also may receive the salvation which is from Christ Jesus with eternal glory.