19/3/20

Οι Άγιοι Χρύσανθος και Δαρεία οι Μάρτυρες

Οι    Άγιοι     Μάρτυρες  Χρύσανθος και Δαρεία    έζησαν    κατά    τους  χρόνους  του   βασιλέως   Νουμεριανού (243 – 284 μ.Χ.). Ο Άγιος Χρύσανθος   καταγόταν  από   την   Αλεξάνδρεια   και   ήταν   υιός επιφανούς   ειδωλολάτρου. Όμως   κατηχήθηκε   στην   Χριστιανική   πίστη   από   κάποιον   Χριστιανό   και   βαπτίσθηκε.   Όταν   ο   πατέρας του πληροφορήθηκε το γεγονός, τον φυλάκισε και,  για να τον  αποσπάσει   από   την   χριστιανική  πίστη,  του  έδωσε γυναίκα  την  ωραία  Δαρεία,  η  οποία καταγόταν  από  την  Αθήνα  και  ήταν ειδωλολάτρισσα.
Αντί   όμως  να   προσελκύσει   η   Δαρεία   τον   σύζυγό   της    Χρύσανθο στην   ειδωλολατρία,   συνέβη   το   αντίθετο.   Πίστεψε   και   αυτή   στον Χριστό    και   βαπτίσθηκε. Τότε  τους   κατήγγειλαν  στον  έπαρχο Κελερίνο,    ο  οποίος  τους παρέδωσε  στοντριβούνο  Κλαύδιο.  Το  μαρτύριο   άρχισε.   Αλλά    η    καρτερία   και    η  υπομονή  των Μαρτύρων  εξέπληξε  τον  Κλαύδιο,  ο  οποίος μαζί  με  την   σύζυγό   του  Ιλαρία,   τους   υιούς   του    Ιάσονα    και    Μαύρο    και   τους    στρατιώτες του   πίστεψε   στον   Χριστό.       
Στην   συνέχεια   έριξαν   τους   Αγίους   Χρύσανθο   και   Δαρεία   μέσα   σε   λάκκο   και   τους    ενταφίασαν    ζωντανούς   το    έτος   283   μ.Χ.

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.  Θείας   πίστεως.
Θείας πίστεως,  τη  επιγνώσει, πάσαν   έλιπες,  πατρῴαν   πλάνην,  και  Χριστώ  κατηκολούθησας   Χρύσανθε, ώ και προσάγεις Δαρείαν  την  πάνσεμνον,  και συν αυτή τον αγώνα ετέλεσας. Μεθ' ής πρέσβευε, δοθήναι   τοις   σε   γεραίρουσι,   πταισμάτων    ιλασμόν    και    μέγα  έλεος.

Έτερον    Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.      Οι   Μάρτυρές   σου   Κύριε,   εν  τη  αθλήσει  αυτών, στεφάνους  εκομίσαντο  της   αφθαρσίας, εκ σου   του   Θεού   ημών,   σχόντες   γαρ  την   ισχύν   σου,   τους   τυράννους   καθείλον,   έθραυσαν   και    δαιμόνων,  τα  ανίσχυρα   θράση.   Αυτών   ταις    ικεσίαις,   Χριστέ  ο  Θεός,    σώσον    τας    ψυχάς    ημών.

Κοντάκιον.   Ήχος   α’.  Χορός   Αγγελικός. Ως κρίνον χρυσαυγές, την οσμήν ευσεβείας, εμπνεύσας δαψιλώς, Χρύσανθε   Αθλοφόρε,   προς   γνώσιν   σωτήριον, την Δαρείαν  εφείλκυσας, μεθ’ ής  ήθλησας, και τον αρχέκακον  όφιν, τροπωσάμενος,  προς    ακηράτους   παστάδας,    αξίως    επήρθητε.

Μεγαλυνάριον.Σύμφρονες   ομόζυγοι   Αθληταί,   οι   του  Ζωοδότου,    πειθαρχήσαντες  τω  ζυγώ, χαίρετε απαύστως, Χρύσανθε και Δαρεία,  της  παγκαλούς  αγνείας,   τερπνά   αλάβαστρα.

The Holy Chrysanthos and the Darius the Witnesses

The Holy Martyrs Chrysanthos and Darius lived during the reign of King Neumanian (243-284 AD). Saint Chrysanthus came from Alexandria and was a son of a prominent idol. But he was christened in Christian faith by a Christian and was baptized. When his father was informed about the incident, he was imprisoned and, in order to distract him from the Christian faith, he gave him the beautiful Daria, which originated in Athens and was idolatrous.
Rather than drawing her husband Chrysanthos to idolatry, the opposite happened. Also believe in Christ and be baptized. Then they complained to Keller, who gave them to Claudius Claudius. The martyrdom began. But the mercy and patience of the Martyrs surprised Claudius, who, along with his wife Hilaria, the sons of Jason and Black and his soldiers, believed in Christ.
Then they threw the Holy Chrysanthos and Daria in a pit and buried them alive in the year 283 AD.


Apolyticus. Sound c '. Divine Faith.
Divine Faith, know it, all ellipsis, have deceive
d, and Christ descended Chrysanthe, and you brought Darius the pseudonym, plus this struggle. Misty ambassadors, they are given to immeasurability, misery, and great mercy.

Another Apolitikion. Sound d '.
Your Witnesses, Lord, in the pursuit of these wreaths, embraced the incorruptibility, of you of our God, for your strength, for the tyrants of the earth, for the demons and the demons, for the powerless sorrow. Those of you, O God, save our souls.


Kontakion. Sound a '. Dance Angelic.
As a crown of gold, the odor of piousness, you inspired, Chrysanthe Atholofore, to the knowledge of the salvation, the Darius of Epilepsy, with a mistress, and the archaic oafin, frowning, to steadfast auspices, you must have come.


Majesty.
Contemporal homosexual athletes, Zoodotou, disciplined I weigh, you rejoice, Chrysanthe and Dareia, of the worldly ignorance, they stop at alabaster.

Δεν υπάρχουν σχόλια: