ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  1, 24-38

24 Μετὰ   δὲ   ταύτας   τὰς   ἡμέρας   συνέλαβεν   Ἐλισάβετ   ἡ   γυνὴ   αὐτοῦ,   καὶ   περιέκρυβεν   ἑαυτὴν   μῆνας  πέντε,

25 λέγουσα   ὅτι   οὕτω    μοι   πεποίηκεν   ὁ   Κύριος  ἐν   ἡμέραις   αἷς   ἐπεῖδεν   ἀφελεῖν  τὸ   ὄνειδός  μου   ἐν   ἀνθρώποις.

Ευαγγελισμός   της   παρθένου   Μαρίας

26 ᾿Εν   δὲ  τῷ   μηνὶ   τῷ   ἕκτῳ   ἀπεστάλη   ὁ   ἄγγελος  Γαβριὴλ   ὑπὸ   τοῦ  Θεοῦ    εἰς πόλιν   τῆς   Γαλιλαίας,   ᾗ   ὄνομα   Ναζαρέτ,

27 πρὸς   παρθένον   μεμνηστευμένην   ἀνδρί,   ᾧ   ὄνομα   Ἰωσήφ,   ἐξ   οἴκου Δαυίδ,   καὶ   τὸ   ὄνομα   τῆς   παρθένου   Μαριάμ.

28 Καὶ  εἰσελθὼν   ὁ   ἄγγελος  πρὸς   αὐτὴν   εἶπε·   χαῖρε,   κεχαριτωμένη·   ὁ   Κύριος    μετὰ   σοῦ·   εὐλογημένη  σὺ ἐν   γυναιξίν.
29 Ἡ   δὲ  ἰδοῦσα   διεταράχθη   ἐπὶ   τῷ   λόγῳ    αὐτοῦ,   καὶ   διελογίζετο   ποταπὸς εἴη   ὁ   ἀσπασμὸς   οὗτος.

30 Καὶ  εἶπεν  ὁ  ἄγγελος    αὐτῇ·   μὴ   φοβοῦ,  Μαριάμ·   εὗρες  γὰρ   χάριν   παρὰ   τῷ   Θεῷ.

31 Καὶ   ἰδοὺ  συλλήψῃ   ἐν   γαστρὶ   καὶ   τέξῃ   υἱόν,   καὶ   καλέσεις   τὸ   ὄνομα  αὐτοῦ   Ἰησοῦν.

32 Οὗτος   ἔσται   μέγας   καὶ   υἱὸς   ὑψίστου   κληθήσεται,  καὶ  δώσει   αὐτῷ  Κύριος   ὁ   Θεὸς  τὸν   θρόνον   Δαυὶδ   τοῦ   πατρὸς    αὐτοῦ,

33 καὶ   βασιλεύσει   ἐπὶ   τὸν   οἶκον   Ἰακὼβ  εἰς   τοὺς   αἰῶνας,   καὶ   τῆς   βασιλείας αὐτοῦ    οὐκ   ἔσται   τέλος.

34 Εἶπε   δὲ   Μαριὰμ   πρὸς   τὸν   ἄγγελον·   πῶς   ἔσται   μοι   τοῦτο,   ἐπεὶ   ἄνδρα   οὐ   γινώσκω;

35 Καὶ   ἀποκριθεὶς   ὁ   ἄγγελος   εἶπεν   αὐτῇ·   Πνεῦμα   Ἅγιον   ἐπελεύσεται  ἐπὶ   σὲ   καὶ   δύναμις   ὑψίστου   ἐπισκιάσει   σοι·   διὸ   καὶ   τὸ   γεννώμενον    ἅγιον   κληθήσεται   υἱὸς   Θεοῦ.

36 Καὶ   ἰδοὺ   Ἐλισάβετ   ἡ   συγγενής   σου   καὶ   αὐτὴ   συνειληφυῖα   υἱὸν   ἐν   γήρει αὐτῆς,   καὶ   οὗτος   μὴν   ἕκτος   ἐστὶν   αὐτῇ   τῇ   καλουμένῃ   στείρᾳ·

37 ὅτι   οὐκ   ἀδυνατήσει   παρὰ   τῷ   Θεῷ   πᾶν   ρῆμα.

38 Εἶπε   δὲ   Μαριάμ·   ἰδοὺ   ἡ   δούλη   Κυρίου·   γένοιτό  μοι   κατὰ   τὸ   ρῆμά   σου.   Καὶ   ἀπῆλθεν   ἀπ᾿ αὐτῆς   ὁ   ἄγγελος.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  1, 24-38

24 Ύστερα  από  τις  ημέρες  αυτές   η  Ελισάβετ,   η   γυναίκά   του,  έμεινε έγκυος  και  έκρυβε  τον  εαυτό  της  επί  πέντε  μήνες  και  έλεγε,

25 «Αυτό  μου  έκανε   ο  Κύριος  κατά   τις   ημέρες,  που  ενδιαφέρθηκε  να  μου αφαιρέσει  την  εντροπήν  μεταξύ  των  ανθρώπων».

Ευαγγελισμός   της   παρθένου   Μαρίας

26 Κατά   δε  τον  έκτο  μήνα  απεστάλη   ο   άγγελος   Γαβριήλ  από   τον   Θεόν  σε  πόλιν  της  Γαλιλαίας,  που  ωνομάζετο   Ναζαρέτ,   προς   παρθένον,

27  η   οποία   ήτο  μνηστευμένη   με   άνδρα   ονομαζόμενον   Ιωσήφ  από   τον οίκον   του   Δαυΐδ   και   το  όνομα  της  παρθένου  ήτο  Μαριάμ.

28 Και  όταν  παρουσιάσθηκε  σ’    αυτήν  ο  άγγελος   της   είπε,   «Χαίρε, κεχαριτωμένη,   ο  Κύριος   είναι   μαζί   σου,   ευλογημένη   είσαι   συ  μεταξύ  των γυναικών».

29 Αυτή   όμως   μόλις  τον  είδε,   ταράχθηκε  με  τα   λόγια    αυτά   και   σκεπτόταν   τί σημαίνει   ο  χαιρετισμός  αυτός.

30 Και  ο   άγγελος   της   είπε,   «Μη  φοβάσαι,  Μαριάμ,  διότι  βρήκες  χάριν  εκ μέρους   του  Θεού.

31 Θα   μείνεις  έγκυος  και  θα  γεννήσεις   υιό  και  θα  τον   ονομάσεις  Ιησού.

32 Αυτός  θα  είναι  μέγας  και  θα   ονομασθεί   Υιός   του   Υψίστου   και  θα  του δώσει   ο   Θεός   τον   θρόνο   του   Δαυΐδ   του   πατέρα   του,

33 και  θα   βασιλεύσει     στον   οίκον   του  Ιακώβ   αιωνίως  και   η  βασιλεία  του δεν  θα   έχει   τέλος».

34 Είπε  δε   η  Μαριάμ   προς  τον  άγγελον,  «Πως  θα  γίνει   αυτὸ,   αφού   δεν  έχω άνδρα;».

35 Ο  άγγελος  απεκρίθη,   «Πνεύμα   Άγιον  θα  έλθει   σ’  εσένα   και   η  δύναμις   του Υψίστου  θα  σε  σκιάσει·   δια   τούτο   και   το   άγιον  που  θα  γεννηθεί   θα ονομασθεί   Υιός   του   Θεού.

36 Και   η   Ελισάβετ   η   συγγενής   σου,   συνέλαβε   και   αυτή   υιό   στα γεράματά  της  και   αυτή   που  θεωρείται  στείρα,  είναι  τώρα   στον  έκτο μήνα  της,

37 διότι   κανένα  πράγμα  δεν   είναι  αδύνατον   στον   Θεόν».

38 Είπε   τότε   η   Μαριάμ,   «Ιδού   η   δούλη   του  Κυρίου·  άς   μου  γίνει   όπως είπες».   Και  έφυγε  απ’   αυτήν   ο   άγγελος.

Ἐβρ. 2, 11-18

11 ὅ   τε   γὰρ   ἁγιάζων   καὶ   οἱ   ἁγιαζόμενοι   ἐξ   ἑνὸς    πάντες·   δι'   ἣν   αἰτίαν   οὐκ   ἐπαισχύνεται   ἀδελφοὺς   αὐτοὺς    καλεῖν,

12 λέγων·   ἀπαγγελῶ   τὸ   ὄνομά   σου   τοῖς   ἀδελφοῖς   μου,   ἐν   μέσῳ   ἐκκλησίας   ὑμνήσω   σε·

13 καὶ   πάλιν·   ἐγὼ   ἔσομαι   πεποιθὼς   ἐπ'   αὐτῷ·   καὶ   πάλιν·   ἰδοὺ   ἐγὼ   καὶ   τὰ   παιδία   ἅ   μοι   ἔδωκεν   ὁ   Θεός.

14 Ἐπεὶ  οὖν  τὰ   παιδία   κεκοινώνηκε   σαρκὸς   καὶ  αἵματος,   καὶ   αὐτὸς παραπλησίως   μετέσχε   τῶν   αὐτῶν,   ἵνα   διὰ   τοῦ   θανάτου   καταργήσῃ    τὸν    τὸ   κράτος    ἔχοντα   τοῦ    θανάτου,   τοῦτ'   ἔστι   τὸν   διάβολον,

15 καὶ   ἀπαλλάξῃ   τούτους,   ὅσοι   φόβῳ   θανάτου   διὰ   παντὸς   τοῦ   ζῆν   ἔνοχοι   ἦσαν   δουλείας.

16 Οὐ   γὰρ   δήπου   ἀγγέλων   ἐπιλαμβάνεται,   ἀλλὰ   σπέρματος   Ἀβραὰμ   ἐπιλαμβάνεται.

17 ὅθεν   ὤφειλε   κατὰ  πάντα   τοῖς   ἀδελφοῖς   ὁμοιωθῆναι,   ἵνα   ἐλεήμων γένηται   καὶ   πιστὸς   ἀρχιερεὺς   τὰ   πρὸς  τὸν  Θεόν,   εἰς   τὸ   ἱλάσκεσθαι   τὰς   ἁμαρτίας   τοῦ   λαοῦ.
18 Ἐν   ᾧ   γὰρ   πέπονθεν   αὐτὸς   πειρασθείς,   δύναται   τοῖς   πειραζομένοις βοηθῆσαι.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 2, 11-18

11 Διότι  και  εκείνος  που  αγιάζει  και  εκείνοι  που  αγιάζονται,  έχουν  όλοι την    ίδια   καταγωγή.   Για  το  λόγο  αυτό,  δεν  εντρέπεται  να  τους ονομάζει  αδελφούς,

12 όταν  λέγει,  Θα  αναγγείλω   το   όνομά  σου   στους  αδελφούς  μου,  στο  μέσον  συνάξεως  θα  σε   υμνήσω,

13 και  πάλιν,  Εγώ  θα  έχω   την   πεποίθησίν   μου   εις   αυτόν,   και   πάλιν,   Ιδού  εγώ   και  τα  παιδιά  τα  οποία  μου  έδωσε   ο   Θεός.

14 Επειδή  λοιπόν  τα  παιδιά  έχουν   αίμα   και  σάρκα,  δια   τούτο   και   αυτός, κατά  παρόμοιο  τρόπο,  έγινε  μέτοχος  των   ιδίων,  για  να  καταργήσει   δια του  θανάτου  εκείνο  που  έχει   τη   δύναμι   του   θανάτου,   δηλαδή   τον διάβολο,

15 και  να  ελευθερώσει  εκείνους  που,  από   τον   φόβον   του   θανάτου,   ήσαν υποδουλωμένοι   καθ' όλην  την  ζωή  τους.

16 Διότι  βέβαια,  δεν  έρχεται  να  βοηθήσει  αγγέλους,  αλλά  έρχεται  να βοηθήσει  απογόνους   του   Αβραάμ.

17 Δια   τούτο  έπρεπε  να  γίνει  καθ'  όλα  όμοιος  με  τους  αδελφούς   του,   για  να είναι   εύσπλαγχνος   και  πιστός  αρχιερεύς    στην  υπηρεσία  του  Θεού, ώστε  να  μπορεί  να  εξιλεώνει   τις  αμαρτίες  του  λαού.
18 Διότι  επειδή   υπέφερε   ο   ίδιος  με   όσα   δοκιμάσθηκε,   είναι   ικανός  να βοηθήσει   εκείνους   που   δοκιμάζονται.

Luke 1, 24-38

24 After these days, Elizabeth, his wife, was pregnant and hid herself for five months and said,

25 "This is what the Lord did to me in the days that he was interested in removing my entrapment among men."

Evangelization of virgin Mary

26 At the sixth month the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee called Nazareth, to a virgin,

27 which was in the midst of a man called Joseph from the house of David, and the name of the virgin was Mary.

28 When the angel presented her, she said, "Hail, merciful, the Lord is with you, blessed are you among the women."

29 But she had just seen him, and he was troubled with these words, and was thinking of what that salutation means.

30 And the angel said unto her, Be not afraid, Mary, because thou hast found favor in the sight of God.

31 You shall be pregnant, and you shall bear a son, and you shall call him Jesus.

32 He shall be a great man, and shall be called Son of the Highest, and God shall give him the throne of his father's Dauid,

33 And he shall reign in the house of Jacob for ever, and his kingdom shall not end ".

34 And Mary said to the angel, "How shall this be done, since I have no husband?"

35 The angel answered, "The Holy Spirit will come to you, and the power of the Most High will shadow you; therefore the Holy One who will be born will be called the Son of God.

36 And Elizabeth thy neighbor also hath conceived this son in her ancients, and that which is considered as a sterile is now in her sixth month,

37 because no thing is impossible to God. "

38 Then said Mariam, Behold the servant of the LORD, let me be as thou hast said. And the angel left her.

Hep. 2, 11-18

11 For also he who sanctifies and those who are sanctified, all have the same origin. For this reason, they are not allowed to call them brothers,

12 When he saith, I will declare thy name unto my brethren, in the midst of the congregation, I will glorify thee,

13 Again, I will have my belief in him, and again, behold, I, and the children which God hath given me.

14 Therefore, because the children have blood and flesh, in this way he also became a shareholder of them, in order to abolish by death the one who has the power of death, the devil,

15 and deliver those who, from the fear of death, were enslaved throughout their lives.

16 For, of course, he does not come to help angels, but he comes to help descendants of Abraham.

17 For this reason he had to be very similar to his brothers, to be a gentle and faithful high priest in the service of God, so that he could atone for the sins of the people.

18 Because he suffered himself as he tried, he is able to help those who are being tested.