Ο Άγιος Ευφρόσυνος ο Ιερομάρτυρας εκ Ρωσίας

Ο  Ιερομάρτυρας Ευφρόσυνος (Σινοζέρσκϊυ), κατά  κόσμο Εφραίμ, γεννήθηκε   σε    ένα   χωριό   της Καρελίας, κοντά  στην λίμνη  Λάντοζσκοε, κατά  το  δεύτερο  ήμισυ  του  16^ου αιώνος μ.Χ.  Αρχικά  μόνασε  στη  μονή του Βάλαμο   της   Φιλανδίας,  έπειτα  στην  περιοχή Ντολόκ   της   επαρχίας   Νόβγκοροντ   της   Ρωσίας   και    στην   συνέχεια κοντά  στην λίμνη   Σινίτσε. Χειροτονήθηκε   Πρεσβύτερος   στη   μονή  Ουσπένσκι   της    πόλεως   Τιχβίν   και    το   έτος   1600    άρχισε  την  ερημική   ζωή  στους  άγριους  βάλτους της   λίμνης   Σινίτσε.    Ο    Όσιος έσκαψε ένα  σπήλαιο,   τοποθέτησε   ένα   Σταυρό    και    έζησε   εκεί    δύο  χρόνια.   Τρεφόταν   μόνο με άγρια χόρτα.  Όταν οι  χωρικοί  αντιλήφθηκαν   την   παρουσία   του,   άρχισαν   να   τον   επισκέπτονται  και    να    τον   συμβουλεύονται    για   πνευματικά    θέματα.

Το  έτος  1612    τα    Πολωνικά    στρατεύματα    λεηλατούσαν    την   Ρωσία.    Πολύς   κόσμος  βρήκε   καταφύγιο  στη  μονή   του     Οσίου,    ο  οποίος  προέβλεψε  την  επίθεση  των  Πολωνών  στη   μονή   του  και  προέτρεψε   τους   ανθρώπους    να    φύγουν.  Και  όταν    τον   ρώτησαν:  «Εσύ,  γιατί     δεν   φεύγεις;»   ο    Γέροντας    απάντησε:   «Εγώ    ήλθα   εδώ να   πεθάνω   για   τον   Χριστό».   Αυτοί    που    άκουσαν   την   συμβουλή  του    Οσίου    σώθηκαν.   Όσοι   παρέμειναν    βρήκαν    τρομερό    θάνατο.

Κοντά  στον  Όσιο  Ευφρόσυνο  ζούσε  και  ο   μοναχός  Ιωνάς.  Τρομαγμένος   από   την   προφητεία    του    Οσίου   θέλησε    και    αυτός  να  φύγει.    Όμως    ο   Όσιος    τον   σταμάτησε   λέγοντας:   «Αδελφέ  Ιωνά,   όταν   θα   αρχίσει   η   μάχη,   πρέπει    να    δείξουμε   την    ανδρεία μας.   Εμείς   δώσαμε  υπόσχεση  να  ζήσουμε και  να  πεθάνουμε  ως  ερημίτες.   Οφείλουμε  να  κρατήσουμε  την  υπόσχεση   την   οποία     δώσαμε στον   Θεό.   Μόνο   ο   θάνατος   φέρνει   την   ηρεμία.   Άλλη   περίπτωση    οι  λαϊκοί.   Αυτοί    δεν   δεσμεύτηκαν  με  μοναχικές  υποσχέσεις  και   πρέπει  να  προστατεύσουν   τον   εαυτό   τους   για   την   οικογένεια  και  τα   παιδιά τους».

Μετά   από   αυτό   ο   Όσιος   φόρεσε   το   μοναχικό  σχήμα   και   όλη   τη   νύχτα προσευχόταν. Την επόμενη   ημέρα,   20   Μαρτίου,   οι   Πολωνοί  επιτέθηκαν κατά   της   μονής.   Ο   Όσιος   φορώντας   το   μοναχικό   σχήμα   βγήκε   έξω   και στάθηκε   δίπλα   στον   Σταυρό,   που   είχε   τοποθετήσει   όταν   πρωτοπήγε   στην περιοχή   αυτή. Οι εχθροί ζήτησαν από   τον Όσιο την περιουσία   της   μονής.   «Όλη   η   περιουσία   της   μονής  και   η   δική   μου, επίσης,  βρίσκεται   στό  ναό   της  Υπεραγίας   Θεοτόκου»,  είπε  ο  Άγιος,  εννοώντας  την  αγάπη    του  προς   τον   Θεό,   την   οποία   δεν   μπορεί   κανένας   να  αφαιρέσει   από   την καρδιά   του   πιστού.   Οι    κατακτητές  δεν  κατάλαβαν  τα  λόγια  του    και  ένας  από    αυτούς   τον   χτύπησε   με   το   ξίφος   στον   λαιμό.   Ο   Όσιος   έπεσε νεκρός.   Όταν   οι   Πολωνοί,  οργισμένοι  από  το    ότι    δεν    βρήκαν   τίποτε, γύρισαν,   ο   δήμιος   του   Οσίου,   σαν   να   μην ήταν   αρκετό   το   πρώτο θανατηφόρο χτύπημα, άνοιξε την  τίμια  κεφαλή  του  Οσίου  με   τσεκούρι.

Στη  μονή  βρισκόταν,  επίσης  και  ένας χωρικός  που  ονομαζόταν  Ιωάννης Σουμά.  Όταν  οι  εχθροί  εισέβαλαν  στη μονή,   αυτός   βρισκόταν  στο  κελί  του   Οσίου.   Παρ’   όλα   τα   βαριά   τραύματα   έμεινε   ζωντανός   και διηγήθηκε   αργότερα   στον   υιό   του   αυτά   που   συνέβησαν.           
Ο  Όσιος   Ευφρόσυνος   ενταφιάσθηκε   με   τιμή   και  ευλάβεια  στις  28  Μαρτίου   και    στον   τόπο  του  ενταφιασμού  του,  μετά  από   τριάντα τέσσερα   χρόνια,   κτίσθηκε   ναός   προς   τιμή   της   Αγίας   Τριάδος.   Με   την ευλογία   του   Μητροπολίτη   Νόβγκοροντ    Μακαρίου,  στις  25  Μαρτίου  του  έτους 1655,  τα   ιερά   λείψανα   του   Οσίου   Ευφροσύνου  μετεκομίσθησαν   κάτω από    το   κωδωνοστάσιο    του    ναού.

Saint Euphrosyn the Holy Martyr of Russia

The Elder of Euphrosyne (Einsam), Efraim, was born in a village of Karelia, near Lake Lantoscoe, in the second half of the 16th century AD. Initially, he stayed in the monastery of Vallam of Finland, then in the Dollok district of Novgorod, Russia, and then near Lake Sinitse. He was ordained a Elder in the Tisvin town of Ušpensky, and in the year 1600 he started his desert life in the wild swamps of Lake Siniche. Osios dug a cave, placed a Cross and lived there for two years. He only fed wild wildlife. When the villagers realized his presence, they began to visit him and consult him on spiritual matters.

In 1612, Polish troops plundered Russia. Many people found shelter in the monastery of Hosiu, who predicted the attack of the Poles in his monastery and urged people to leave. And when they asked him, "Why do you not leave?" The Elder replied, "I came here to die for Christ." Those who heard the counsel of the Savior were saved. Those who remained found terrible death.

The monk John also lived near the Holy Euphrates. Fearful of Oshi's prophecy, he also wanted to leave. But the Savior stopped him saying, "Jonah, when the battle begins, we must show our prowess. We have promised to live and die as hermits. We must keep the promise we have given to God. Only death brings tranquility. Another case is the lay people. They did not commit themselves to lonely promises and must protect themselves for their family and children. "

After that Osios wore the lonely figure and prayed all night. The following day, March 20, the Poles attacked the monastery. The Savior, wearing the lonely figure, came out and stood beside the Cross, which he had placed when he first entered the area. The enemies asked Osios for the fortune of the monastery. "All the property of the monastery, and mine, is also in the temple of the Most Holy Theotokos," Saint said, meaning his love for God, which no one can remove from the heart of the believer. The conquerors did not understand his words and one of them struck him with the sword on his throat. Osios fell dead. When the Poles, angry that they did not find anything, turned, the executioner of Hosios, as if the first deadly blow was not enough, opened the honest head of Osios with an ax.

The monastery was also a villager called John Souma. When the enemies invaded the monastery, he was in Osi's cell. Despite all the serious injuries he stayed alive and later told his son what happened.

Sacred Euphrosyne was baptized with honor and reverence on March 28, and at the site of his burial, after thirty-four years, a temple was built in honor of the Holy Trinity. With the blessing of Metropolitan Novgorod Makarios on March 25, 1655, the holy relics of Saint Euphrosynus were submerged under the bell tower of the temple.