Ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων

Ο    Άγιος    Σωφρόνιος   γεννήθηκε   στην    Δαμασκό    της   Συρίας    περί  το  έτος   580   μ.Χ.    και   ήταν   υἱιός   εὐσεβών    και    ενάρετων   γονέων, του   Πλινθά   και   της   Μυρούς.   Λόγω    της  καταγωγής του  αποκαλείται   και  Δαμασκηνός. Κατά  την νεαρή  του  ηλικία  επισκέφθηκε  τους  Αγίους Τόπους   και    εκάρη    μοναχός   στη   μονή   του   αββά   Θεοδοσίου, όπου συνδέθηκε πνευματικά με τον εκεί ασκούμενο    Ιωάννη  τον  Μόσχο,  από   τον   οποίο   διδάχθηκε   πολλά.  Με    την   συνοδεία  αυτού  επισκέφθηκε    την    Αίγυπτο,  όπου συνδέθηκε   με   τον    κύκλο   του    Αγίου    Ιωάννη   του    Ελεήμονος   και τη   Ρώμη.   Τότε    πέθανε  και ο  Ιωάννης ο Μόσχος  (620 μ.Χ.).   Ο Σωφρόνιος   μετακόμισε   το   λείψανο   αυτού   στα   Ιεροσόλυμα   και, αφού   τα   ενταφίασε   στη   μονή   του   Οσίου   Θεοδοσίου,   επανέκαμψε στην   Αλεξάνδρεια.   Εκεί   προσβλήθηκε   τότε   από   ανίατη   ασθένεια των    οφθαλμών.  Επισκέφθηκε τότε το   ναό   των   Αγίων    Αναργύρων Κύρου   και   Ιωάννου   στο   Αμπουκίρ   και   θεραπεύθηκε. Το   θαύμα  αυτό   περιέλαβε    σε    εγκώμιό    του   προς    τους    Αγίους    αυτούς.

Στην    συνέχεια    επισκέφθηκε  την   Κωνσταντινούπολη  με   την   ελπίδα   να   προσεταιρισθεί    τον   Πατριάρχη   Σέργιο   Α’    (610 – 638 μ.Χ.) στις θέσεις του κατά των Μονοφυσιτών και να εκφράσει τις διαφωνίες   του   κατά     του   ενωτικού   σχεδίου,   το   οποίο   ο   Πατριάρχης Αλεξανδρείας   Κύρος   ο   από   Φάσιδος   (630 – 643   μ.Χ.)   ετοίμαζε   για  να   σιγάσει   την   διαμάχη    μεταξύ    Ορθοδόξων   και   Μονοφυσιτών. Αλλά    απέτυχε   και   απογοητευμένος    επανήλθε  στα   Ιεροσόλυμα.

Όταν πέθανε ο Άγιος Μόδεστος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων († 16 Δεκεμβρίου), ο Άγιος Σωφρόνιος, για την υπερβάλλουσα αρετή του,  ανήλθε   το  έτος  634  μ.Χ.  στον   πατριαρχικό  θρόνο  της   Σιωνίτιδος  Εκκλησίας.  Η κατάσταση ήταν θλιβερή.  Εσωτερικά η  Ορθοδοξία υπέφερε   από   την   αιρεση   του   μονοφυσιτισμού.  Εξωτερικά   οι   Άραβες  περιέσφιγγαν  την  πόλη των  Ιεροσολύμων.  Ήδη  κατείχαν   τη    Βηθλεέμ  και    ο    Άγιος   Σωφρόνιος   μη   δυνάμενος,    κατά   τον   Δεκέμβριο    του    έτους  634 μ.Χ.,  να μεταβεί  εκεί  για  να γιορτάσει  την γέννηση  του  Θεανθρώπου,   θρηνεί.    Για    την   αποκατάσταση κάποιας  ηρεμίας  στο ποίμνιό  του,  συγκαλεί  Σύνοδο    και    καταδικάζει    τον   Μονοφυσιτισμό.  Για   την   απόκρουση  των   Αράβων  οργανώνει   την   άμυνα  της πόλεως. Το  έτος   637  μ.Χ.   όμως  αναγκάζεται  να  παραδώσει  την πόλη  των Ιεροσολύμων    στον    χαλίφη    Ομάρ.

Ο Άγιος Σωφρόνιος κοιμήθηκε με ειρήνη το επόμενο έτος, 638 μ.Χ.
Το   συγγραφικό  του  έργο  είναι  σαφώς  και  καθαρά   ποιητικό.  Διακρίθηκε κυρίως  στην  συγγραφή ιδιομέλων  και του βίου των   Αγίων    Αναργύρων, Ιωάννου    του   Ελεήμονος    και    Μαρίας  της  Αιγυπτίας.

Απολυτίκιο.   Ήχος   πλ. α’.   Τον   συνάναρχον  Λόγον. 
Σωφροσύνης   την   αίγλην  πλουτήσας   Όσιε,   της   ευσέβειας   εκφαίνεις   τον υπέρ  νουν  φωτισμόν,    ταις    των  λόγων    αστραπαίς   Πάτερ   Σωφρόνιε·  συ  γαρ   σοφίας   κοινωνός,  δια  βίου   γεγονώς, στηρίζεις  την  Εκκλησίαν,  ως  ευκλεής   Ιεράρχης,   και    πρεσβευτής    ημών   προς   Κύριον.

Κοντάκιον.  Ήχος   δ’.   Επεφάνης   σήμερον.         
Λαμπρυνθείς του Πνεύματος τη  επιπνοία,  Ιεράρχης  όσιος,  ως  Αποστόλων μιμητής, εν  τη Σιών  εχρημάτισας, Πάτερ παμμάκαρ, Σωφρόνιε   πάνσοφε.

Μεγαλυνάριον.
Αίγλην  γλωσσοπύρσευτον  ειληφώς, εν Σιών τη θεία,  προσφοιτήσασαν μυστικώς, ώφθης Εκκλησίας, θεοειδής  εκφάντωρ,  και  στόμα  θείον  όντως,   Πάτερ   Σωφρόνιε.

Saint Sophronius Patriarch of Jerusalem

Saint Sophronios was born in Damascus, Syria, in the year 580 AD. and he was a son of a Jewish and virtuous parent, of Plintha and Myra. Because of its origin it is also called Damaskin. At his young age, he visited the Holy Land and a monk in the monastery of Abbas Theodosiou, where he was spiritually associated with the trainee Ioannis Moschos, from whom he was taught much. With his escort, he visited Egypt, where he was connected with the circle of St. John the Merciful and Rome. Then John Moschos died (620 AD). Sofronios moved his relic to Jerusalem, and, having buried them in the monastery of Saint Theodosius, he re-emerged in Alexandria. There he then suffered from incurable eye disease. He then visited the church of Saint Anargyri Kyros and John in Abukir and was healed. This miracle contained in his praise to these Saints.

He then visited Constantinople in hopes of joining Patriarch Sergios I (610- 638 AD) to his positions against the Monophysites and to express his disagreement with the union plan, which the Patriarch of Alexandria, Cyrus of Fassis (630-643 AD) was preparing to silence the controversy between Orthodox and Monophysites. But he failed and disappointed returned to Jerusalem.

When Saint Maximus died, Patriarch of Jerusalem († 16 December), Saint Sophronios, for his exalted virtue, rose in 634 AD. in the patriarchal throne of the Sionist Church. The situation was sad. Internally, Orthodoxy suffered from the monophysitism. Outside, the Arabs sprouted the city of Jerusalem. They already owned Bethlehem and Saint Sophronius, unable to go there in December 634 AD to celebrate the birth of the Godfather, laments. To restore peace to his flock, he convenes a Synod and condemns Monophysitism. For the Arab defeat he organizes the defense of the city. In the year 637 AD but is forced to deliver the city of Jerusalem to the caliph Omar.

Saint Sophronios slept peacefully the following year, AD 638

His writing work is clearly and clearly poetic. He was distinguished mainly in the writings of the idols and the life of the Saints Anargyroi, John the Merciful and Mary of Egypt.

Introit. Sound flat a'. The Synoptic Logos.

Satisfaction with the glory of riches of Ois, of piousness, show forth the light of light, of the words of lightning, Father Sophronius; a companion of wisdom, a lifetime, in fact, you support the Church as a holy Elder and our ambassador to the Lord.

Kontakion. Sound d '. I'm afraid today.

Blessed of the Spirit, the hierarch, holy, as an apostle imitator, in the Zion of ministry, Father of the Almighty, Sophronius of the Assumption.

Majesty.

The Egyptian tongue of prayer, in Zion the divine, secretly offered a dazzled Church, a divine vagabond, and a saint's mouth indeed, Father Sophronie.