ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  2,22-40

Η   παρουσίασις   του     Ιησού  Χριστού    στον   ναόν

22 Καὶ    ὅτε   ἐπλήσθησαν   αἱ   ἡμέραι   τοῦ   καθαρισμοῦ   αὐτῶν   κατὰ   τὸν   νόμον Μωυσέως,   ἀνήγαγον   αὐτὸν   εἰς   Ἱεροσόλυμα   παραστῆσαι    τῷ  Κυρίῳ,

23 καθὼς   γέγραπται   ἐν   νόμῳ   Κυρίου   ὅτι   πᾶν   ἄρσεν   διανοῖγον   μήτραν   ἅγιον   τῷ   Κυρίῳ   κληθήσεται,

24 καὶ   τοῦ   δοῦναι   θυσίαν   κατὰ   τὸ   εἰρημένον   ἐν   νόμῳ   Κυρίου,   ζεῦγος τρυγόνων   ἢ   δύο   νεοσσοὺς   περιστερῶν.

Ο  Συμεών   και   το   «νυν   απολύεις»

25 Καὶ   ἰδοὺ   ἦν   ἄνθρωπος   ἐν   Ἱεροσολύμοις   ᾧ    ὄνομα    Συμεών,   καὶ   ὁ  ἄνθρωπος    οὗτος   δίκαιος   καὶ   εὐλαβής,   προσδεχόμενος   παράκλησιν τοῦ   Ἰσραήλ,   καὶ   Πνεῦμα   ἦν   Ἅγιον   ἐπ᾿   αὐτόν·

26 καὶ   ἦν   αὐτῷ   κεχρηματισμένον   ὑπὸ   τοῦ   Πνεύματος   τοῦ   Ἁγίου   μὴ   ἰδεῖν θάνατον   πρὶν   ἢ   ἴδῃ   τὸν   Χριστὸν   Κυρίου.

27 Καὶ   ἦλθεν   ἐν   τῷ   Πνεύματι   εἰς   τὸ   ἱερόν·   καὶ   ἐν   τῷ   εἰσαγαγεῖν   τοὺς γονεῖς   τὸ   παιδίον   Ἰησοῦν   τοῦ   ποιῆσαι   αὐτοὺς   κατὰ   τὸ   εἰθισμένον   τοῦ   νόμου   περὶ   αὐτοῦ,

28 καὶ   αὐτὸς   ἐδέξατο   αὐτὸν   εἰς   τὰς   ἀγκάλας   αὐτοῦ   καὶ   εὐλόγησε   τὸν   Θεὸν καὶ   εἶπε·

29 νῦν   ἀπολύεις   τὸν   δοῦλόν  σου,   δέσποτα,   κατὰ   τὸ   ρῆμά   σου   ἐν   εἰρήνῃ,

30 ὅτι   εἶδον   οἱ   ὀφθαλμοί   μου   τὸ   σωτήριόν   σου,

31 ὃ   ἡτοίμασας   κατὰ   πρόσωπον   πάντων   τῶν   λαῶν.

32 Φῶς   εἰς   ἀποκάλυψιν   ἐθνῶν   καὶ   δόξαν   λαοῦ   σου   Ἰσραήλ.

33 Καὶ   ἦν   Ἰωσὴφ   καὶ   ἡ   μήτηρ    αὐτοῦ   θαυμάζοντες   ἐπὶ   τοῖς   λαλουμένοις περὶ    αὐτοῦ.

34 Καὶ   εὐλόγησεν   αὐτοὺς   Συμεὼν   καὶ   εἶπε   πρὸς   Μαριὰμ   τὴν   μητέρα αὐτοῦ·   ἰδοὺ   οὗτος   κεῖται   εἰς   πτῶσιν   καὶ   ἀνάστασιν   πολλῶν   ἐν   τῷ  Ἰσραὴλ καὶ   εἰς   σημεῖον   ἀντιλεγόμενον.

35 Καὶ   σοῦ  δὲ   αὐτῆς   τὴν  ψυχὴν   διελεύσεται   ρομφαία,   ὅπως   ἂν   ἀποκαλυφθῶσιν   ἐκ   πολλῶν   καρδιῶν   διαλογισμοί.

Άννα   η   προφήτις

36 Καὶ   ἦν   Ἄννα   προφῆτις,   θυγάτηρ   Φανουήλ,   ἐκ   φυλῆς   Ἀσήρ·   αὕτη προβεβηκυῖα   ἐν   ἡμέραις   πολλαῖς,  ζήσασα  ἔτη   μετὰ   ἀνδρὸς   ἑπτὰ  ἀπὸ   τῆς παρθενίας   αὐτῆς,

37 καὶ   αὐτὴ   χήρα   ὡς  ἐτῶν   ὀγδοήκοντα   τεσσάρων,   ἣ   οὐκ   ἀφίστατο   ἀπὸ   τοῦ   ἱεροῦ   νηστείαις   καὶ   δεήσεσι λατρεύουσα   νύκτα   καὶ   ἡμέραν·

38 καὶ   αὕτη   αὐτῇ    τῇ   ὥρᾳ   ἐπιστᾶσα   ἀνθωμολογεῖτο   τῷ   Κυρίῳ   καὶ   ἐλάλει περὶ   αὐτοῦ   πᾶσι   τοῖς   προσδεχομένοις   λύτρωσιν   ἐν   Ἱερουσαλήμ.

Τα  παιδικά   χρόνια   του  Ιησού   Χριστού

39 Καὶ   ὡς   ἐτέλεσαν   ἅπαντα   τὰ   κατὰ   τὸν   νόμον   Κυρίου,   ὑπέστρεψαν   εἰς τὴν   Γαλιλαίαν   εἰς   τὴν   πόλιν   ἑαυτῶν   Ναζαρέτ.

40 Τὸ  δὲ   παιδίον   ηὔξανε   καὶ   ἐκραταιοῦτο  πνεύματι   πληρούμενον   σοφίας, καὶ    χάρις   Θεοῦ   ἦν    ἐπ᾿ αὐτό.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά   2,22-40

Η   παρουσίασις  του   Ιησού  Χριστού    στον  ναόν

22 Και  όταν  συμπληρώθησαν   οι   ημέρες   του   καθαρισμού,  σύμφωνα  με   τον  Μωσαϊκό  νόμο,  τον  έφεραν   στα  Ιεροσόλυμα,  για   να  τον παρουσιάσουν    στον  Κύριον

23 όπως  είναι  γραμμένο    στον   νόμον   του   Κυρίου,   ότι    Κάθε αρσενικόν που  ανοίγει  μήτραν,  πρέπει  να  θεωρηθεί  ως   αφιερωμένον    στον Κύριον

24 και  να  προσφέρουν  θυσίαν,  σύμφωνα  προς  εκείνο   που   λέγει   ο   νόμος του    Κυρίου:    Ένα  ζεύγος  τρυγόνια  ή  δύο  μικρά   περιστέρια.

Ο   Συμεών  και  το  «νυν  απολύεις»

25 Υπήρχε    στα    Ιεροσόλυμα   άνθρωπος   που     ωνομάζετο   Συμεών,   και    ο άνθρωπος   αυτός   ήτο   δίκαιος   και   ευλαβής   και   περίμενε   την   παρηγορίαν του  Ισραήλ  και  Πνεύμα  Άγιον   ήτο   επάνω   του.

26 Και  του    είχε  προφητευθεί  από  το  Πνεύμα  το  Άγιον  ότι  δεν  θα   ιδεί θάνατον   πριν   ιδεί  τον  Χριστόν  του  Κυρίου.

27 Και   ήλθε  κατ’  έμπνευσιν   του  Πνεύματος    στον  ναόν.  Και  όταν  οι γονείς  έφεραν  το  παιδί  Ιησούν  για  να  εκτελέσουν   δι’   αυτόν  τα  έθιμα   του νόμου,

28 αυτός   τότε   το   δέχθηκε   στην  αγκαλιά  του    και  ευλόγησε  τον  Θεόν  και είπε,

29 «Τώρα  απολύεις,  Δέσποτα,  τον   δούλον  σου  εν  ειρήνῃ  σύμφωνα  με  τον λόγον  σου,

30 διότι  είδα  με  τα  μάτια  μου  την  σωτηρίαν  σου    που  ετοίμασες   για    όλους τους  λαούς,

31 ένα  φως   που   θα  είναι  αποκάλυψις  για  τους  εθνικούς

32 και  δόξα  για  τον  λαόν  σου  τον  Ισραήλ».

33 Και   θαύμαζαν  ο  Ιωσήφ  και  η  μητέρα  του  για  όσα  ελέγοντο    δι’  αυτόν.

34 Και  ο  Συμεών  τους  ευλόγησε  και  είπε   στην  Μαριάμ,  την  μητέρα  του, «Αυτός  είναι  προωρισμένος   για  την  πτώσιν  και  ανύψωσιν  πολλών   μεταξύ του   Ισραήλ  και  ως  σημείον  για  το  οποίον  θα  υπάρχει  αντιλογία,

35 για  να    φανερωθούν  οι  σκέψεις  πολλών  καρδιών,  και  την  ιδικήν  σου ψυχήν  επίσης   θα  διαπεράσει    ρομφαία».

Άννα  η  προφήτις

36 Εκεί  ήτο  κάποια  προφήτις  Άννα,  θυγατέρα  του   Φανουήλ,  από   την φυλήν   του  Ασήρ.  Ήτο    πολύ    προχωρημένης  ηλικίας,  και  είχε   ζήσει  επτά χρόνια  με  τον   άνδρα  της   μετά  τον  γάμον  της

37 και  κατόπιν  ως  χήρα  μέχρι  ηλικίας  ογδόντα  τεσσάρων  ετών.  Δεν απεμακρύνετο  από  τον  ναόν  αλλά  λάτρευε  τον  Θεόν  με   νηστείες  και προσευχές  νύχτα  και  ημέραν.

38 Κατ’ εκείνην  ακριβώς  την  ώραν  παρουσιάσθηκε  και  δοξολογούσε  τον Θεόν  και  μιλούσε   για   το   παιδί  σε    όλους,  όσοι  ανέμεναν   λύτρωσιν   της Ιερουσαλήμ.

Τα   παιδικά  χρόνια  του  Ιησού  Χριστού

39 Και  όταν  έκαναν   όλα,   όσα  ώριζε   ο  νόμος  του  Κυρίου,   γύρισαν    στην Γαλιλαίαν,    στην  πόλιν  τους   Ναζαρέτ.

40 Το   παιδί  όμως     μεγάλωνε   και    δυνάμωνε  κατά  το  πνεύμα  επειδή   γέμιζε από  σοφίαν  και  η  χάρις  του  Θεού  ήτο   επάνω   του. 

Ἑβρ.  7,7-17

7.  Χωρὶς   δὲ   πάσης   ἀντιλογίας   τὸ   ἔλαττον   ὑπὸ   τοῦ  κρείττονος   εὐλογεῖται.

8 Καὶ   ὧδε   μὲν   δεκάτας   ἀποθνήσκοντες   ἄνθρωποι   λαμβάνουσιν,   ἐκεῖ  δὲ   μαρτυρούμενος   ὅτι   ζῇ.

9 Καὶ   ὡς  ἔπος   εἰπεῖν,   διὰ   Ἀβραὰμ   καὶ   Λευῒ   ὁ   δεκάτας   λαμβάνων δεδεκάτωται·

10 ἔτι   γὰρ   ἐν   τῇ   ὀσφύϊ   τοῦ   πατρὸς   ἦν   ὅτε   συνήντησεν   αὐτῷ   ὁ  Μελχισεδέκ.

11 Εἰ   μὲν   οὖν   τελείωσις   διὰ   τῆς   Λευϊτικῆς   ἱερωσύνης   ἦν·   ὁ   λαὸς   γὰρ   ἐπ' αὐτῇ   νενομοθέτητο·   τίς   ἔτι   χρεία   κατὰ   τὴν   τάξιν  Μελχισεδὲκ   ἕτερον   ἀνίστασθαι   ἱερέα   καὶ   οὐ   κατὰ   τὴν   τάξιν   Ἀαρὼν λέγεσθαι;

12 Μετατιθεμένης   γὰρ   τῆς   ἱερωσύνης   ἐξ   ἀνάγκης   καὶ   νόμου   μετάθεσις γίνεται.

13 Ἐφ'   ὃν γὰρ   λέγεται   ταῦτα,   φυλῆς   ἑτέρας   μετέσχηκεν,   ἀφ'  ἧς   οὐδεὶς προσέσχηκε   τῷ   θυσιαστηρίῳ.

14 Πρόδηλον  γὰρ  ὅτι   ἐξ   ᾿Ιούδα   ἀνατέταλκεν   ὁ   Κύριος   ἡμῶν,  εἰς   ἣν   φυλὴν οὐδὲν   περὶ   ἱερωσύνης   Μωϋσῆς   ἐλάλησε.

15 Καὶ   περισσότερον   ἔτι   κατάδηλόν   ἐστιν,   εἰ   κατὰ   τὴν   ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ   ἀνίσταται   ἱερεὺς   ἕτερος,

16 ὃς   οὐ   κατὰ   νόμον   ἐντολῆς   σαρκικῆς   γέγονεν,    ἀλλὰ   κατὰ   δύναμιν  ζωῆς   ἀκαταλύτου·

17 μαρτυρεῖ   γὰρ  ὅτι   σὺ   ἱερεὺς   εἰς   τὸν   αἰῶνα  κατὰ   τὴν  τάξιν   Μελχισεδέκ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ.  7, 7-17

7 Αναντιρρήτως   όμως  το  μικρότερον  ευλογείται  από  το  μεγαλύτερον.

8 Εις  την  μίαν  περίπτωσιν  παίρνουν  τα  δέκατα  άνθρωποι  που  πεθαίνουν,  στην  άλλην  τα   πήρε  εκείνος,   που  μαρτυρείται  ότι  ζει.

9 Θα  μπορούσε  μάλιστα,  να   πει   κανείς,   ότι   και   ο   Λευΐ,  ο   οποίος   παίνρει δέκατα,  έχει  δώσει  και  αυτός  δέκατα   δια   του   Αβραάμ,

10 διότι   ο  Λευΐ   ήτο  ακόμη   στα   σπλάγχνα   του   προπάτορός   του   Αβραάμ όταν   τον   συνήντησε   ο  Μελχισεδέκ.

11 Εάν   λοιπόν,   ήτο   κατορθωτή   η   τελειότης  δια  της   Λευϊτικής   ιερωσύνης – διότι   με   αυτήν   ως   βάσις  είχε   δοθεί    στον   λαόν   ο   νόμος   –  ποια  επί    πλέον ανάγκη   θα   υπήρχε   να    παρουσιασθεί   άλλου   είδους   αρχιερεύς,   κατά   την τάξιν   Μελχισεδέκ,   και   να   μη   λέγεται   κατά   την   τάξιν   Ααρών;

12 Διότι   όταν   γίνεται   μετάθεσις   της   ιερωσύνης,   τότε   κατ’   ανάγκην   γίνεται και   μετάθεσις   του   νόμου.

13 Εκείνος,   δια   των  οποίων  λέγονται   αυτά,  ανήκε  σε   άλλην  φυλήν,  από την    οποίαν  κανείς  δεν  έχει  υπηρετήσει    στο   θυσιαστήριον,

14 διότι   είναι   φανερόν   ότι   ο   Κύριός    μας   προήλθε  από  την   φυλήν   του   Ιούδα,   εις   την   οποίαν   ο  Μωϋσής  δεν  είπε  τίποτε  περί   ιερωσύνης.

15 Και  γίνεται   ακόμη    περισσότερον   φανερόν,   όταν   παρουσιάζεται   άλλου είδους   ιερεύς,   όμοιος   προς   τον   Μελχισεδέκ,

16 ο   οποίος  έγινε   όχι  κατ’   απαίτησιν  εντολής   που   ισχύει   δι’   ανθρώπους, αλλά   με   την  δύναμιν   ζωής   που   δεν   καταλύεται,

17 διότι   δίδεται   η   μαρτυρία:   Συ   είσαι   αιώνιος   ιερεύς  κατά   την  τάξιν   Μελχισεδέκ.

Luke 2,22-40

The presentation of Jesus Christ in the temple

22 And when the days of purification were completed, according to the law of Moses, they brought him to Jerusalem to present him to the Lord

23 as it is written in the law of the Lord that every male who opens a womb must be regarded as dedicated to the Lord

24 And offer a sacrifice, according to that which the law of the Lord saith: A pair of turtledoves, or two small pigeons.

Simeon and the "now you're dismissing"

25 There was in Jerusalem a man who called Simeon, and this man was righteous and pious, and waited for the consolation of Israel, and the Holy Spirit was upon him.

26 And it was prophesied to him by the Holy Spirit that he would not see death before he saw the Lord's Lord.

27 And he came to the inspiration of the Spirit in the temple. And when the parents brought the child Jesus to perform the customs of the law for him,

28 He then accepted it in his arms and blessed God and said,

29 "Now therefore, when thou hast laid waste, Thy servant, Thy servant in peace, according to thy word,

30 For I have seen with my eyes the salvation that you have prepared for all the peoples,

31 a light that will be revealing to the national

32 And glory to your people Israel. "

33 And Joseph and his mother admired for what he had done for him.

34 And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, "He is determined to fall and lift many among Israel, and as a sign for which there shall be contradiction,

35 to reveal the thoughts of many hearts, and your own soul will also pierce the sword. "

Anna the Prophet

36 There was a certain prophet Anne, daughter of Phanuel, of the Asher tribe. She was very old and had lived for seven years with her husband after her marriage

37 and then as a widow up to eighty-four years of age. He did not move away from the temple but worshiped God with fasts and prayers night and day.

38 At that very hour, he presented himself and glorified God, and he spoke of the child to all who were waiting for the salvation of Jerusalem.

The childhood of Jesus Christ

39 And when they had done all that the law of the LORD was doing, they returned to Galilee, to their city of Nazareth.

40 But the child grew stronger and stronger in spirit, because it was full of wisdom, and the grace of God was upon him.

Hep. 7, 7-17

7 Nevertheless, the lesser the blesser is blessed by the greater.

8 In one case, they take the tenth people who die, the other one was taken by them, who are testified to live.

9 It might even be said that even Levi, who is ten-year-old, has also given the tenth by Abraham,

10 For Levi was still in the veil of the forefather of Abraham when Melchizedek met him.

11 If, then, the finality of the Levitical priesthood was accomplished-for with it the law was given to the people-what additional need would there be to present another kind of archbishop according to the Melchizedek order, and not to be said according to the Aaron order ;

12 For when the priesthood is displaced, the law is necessarily transposed.

13 He, through whom these are said, belonged to another race, from which no one has served in the altar,

14 For it is clear that our Lord came from the tribe of Judah, in which Moses said nothing of priesthood.

15 And it becomes even more evident when another priest, like Melchizedek,

16 which was made not by a requirement of a command that applies to people, but by the power of life that is not dismantled,

17 For the testimony is given: Thou art an eternal priest according to the order of Melchizedek.