Ο Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης

Ο  Άγιος  Ιάκωβος,  έζησε  τον  4^ο  μ.Χ.   αι.  επί  βασιλέως  Αρκαδίου.  Ζούσε   στην   Βηθλαδά   της  Περσίας  και   καταγόταν  από  επίσημο  γένος.  Ήταν  φίλος  με τον  βασιλιά  των  Περσών,  Ισδιγέρδη.

Παρασυρμένος  από  αυτή  τη  φιλία  του,  ο  Ιάκωβος  απαρνήθηκε  την πίστη  του   στον   Χριστό.   Για  να  ευχαριστήσει  τον  Ισδιγέρδη,  άφησε  τον  εαυτό  του να  χαθεί  μέσα  στην  ψευδαίσθηση  του  πλούτου  των ανακτόρων.  Όταν  το έμαθαν αυτό  η μητέρα  και  η  γυναίκα  του,  οι  οποίες ήταν  ευσεβείς και πιστές  χριστιανές λυπήθηκαν και εξοργίστηκαν.  Και  οι δυο  λοιπόν  τον  επιπλήξανε  για  τη  στάση  του και  του  δήλωσαν  ότι  δεν  ήθελαν  καμία  σχέση   μαζί  του. Αυτό  το  μικρό  πλήγμα   επανέφερε  τον  Ιάκωβο  στον  ίσιο   δρόμο.  Τον  έκανε  να  διαπιστώσει  το   χάσμα   το   οποίο   δημιούργησε.

Έτσι ο  Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το  ατόπημά του  και  να  επανέλθει  στον   δρόμο  του  Θεού.  Μετά  από  την  απόφαση  αυτή,  πήγε  στον  βασιλιά  και ομολόγησε μπροστά του την   μία   και   αληθινή πίστη   στον   Χριστό.   Ο    Ισδιγέρδης   εξεπλάγη  γι’  αυτή  την  αλλαγή  του  Ιακώβου  και  προσπάθησε να  τον  μεταπείσει.  Ο  Ιάκωβος  παρέμεινε  ακλόνητος  στην πίστη  του   και  γι’ αυτό διατάχθηκε  να   τον βασανίσουν.           
Μαρτύρησε με ακρωτηριασμό των άκρων του και κατόπιν με τον αποκεφαλισμό   του.  Με  αυτό  τον  μαρτυρικό τρόπο  παρέδωσε το πνεύμα   του  στον   Κύριο.

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.        
Ο  Μάρτυς  Ιάκωβος,  ο  της Περσίδος  βλαστός,  τον  δόλιον  δράκοντα, τοις  των αιμάτων κρουνοίς, αθλήσας   απέπνιξε· πίστει  γαρ   αληθείας, μεληδόν τετμημένος, ώφθη τροπαιοφόρος, του Σωτήρος οπλίτης, πρεσβεύων   αδιαλείπτως,  υπέρ  των  ψυχών  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος   β’. Τα   άνω   ζητών.        
Πεισθείς τη  καλή, συζύγω καρτερόψυχε, και το φοβερόν, κριτήριον πτοούμενος, των Περσών το πρόσταγμα, και τον φόβον, Ιάκωβε κατέπτυσας, και ανεδείχθης μάρτυς σεπτός, το σώμα ως κλήμα συντεμνόμενος.

Μεγαλυνάριον.
Τις  σου  της   ανδρείας  το  ευσταθές,  εξείπει  εικότως,  καρτερόψυχε  Αθλητά;  μεληδόν γαρ άπαν, τμηθείς το σώμα  έστης,   Ιάκωβε   ως  άκμων·  διο  δεδόξασαι.

St. Jacob the Persian

St. James, lived in the 4th century AD. c. on King Arkadi. He lived in Persia's Bithylah and came from an official genus. He was a friend of the Persian king, Isildurde.

Departed from this friendship, James refused his faith in Christ. To delight Isildurd, he let himself be lost in the illusion of the palaces' wealth. When this mother and his wife learned it, they were pitiful and faithful Christians, and they were angry and outraged. So the two of them scolded him for his attitude and told him they did not want any relationship with him. This small blow brought James back on the straight road. It made him realize the gap he created.

Thus, James decided to purify his own failing and return to the path of God. After this decision, he went to the king and confessed in front of him the one and true faith in Christ. Isidhurdis was surprised at this change of Jacob and tried to overthrow him. James remained unshakable in his faith, and was ordered to torture him.

He testified with amputation of his limbs and then with his decapitation. In this martyr way he delivered his spirit to the Lord.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

The martyr James, the Persian goddess, the dreadful dragon, the bloodstrips, the athlete, repented, believed in truth, in the midst of it, the Troopos, the Savior of the Hoplite, the ambassadors, for our souls.

Kontakion. Sound b '. Top requests.

I am convinced of the good, I congratulate you, and the terrible, criticizing persecutor, of the Persians, the commandment, and the fear, Jacob shivered, and you became the witness of the saint, the body as a vineyard.

Majesty.

Your steadfastness of stability is steady, is it outrageous, is it a warm-hearted athlete? for all the rest of the body, thou hast broken the body, and thou hast done as the fathers;