ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  18,31-34

Ο  Ιησούς   Χριστός   προλέγει   δια   τρίτην  φοράν   τον   θάνατόν   του

31 Παραλαβὼν  δὲ   τοὺς  δώδεκα  εἶπε  πρὸς  αὐτούς·  ἰδοὺ  ἀναβαίνομεν εἰς   Ἱεροσόλυμα  καὶ  τελειωθήσεται  πάντα  τὰ  γεγραμμένα  διὰ  τῶν προφητῶν  τῷ  υἱῷ   τοῦ   ἀνθρώπου.

32 Παραδοθήσεται  γὰρ  τοῖς  ἔθνεσι  καὶ  ἐμπαιχθήσεται  καὶ ὑβρισθήσεται  καὶ  ἐμπτυσθήσεται,

33 καὶ  μαστιγώσαντες  ἀποκτενοῦσιν   αὐτόν, καὶ  τῇ  ἡμέρᾳ  τῇ  τρίτῃ ἀναστήσεται.

34 Καὶ  αὐτοὶ  οὐδὲν  τούτων  συνῆκαν,  καὶ  ἦν  τὸ  ρῆμα  τοῦτο κεκρυμμένον  ἀπ᾿ αὐτῶν,  καὶ  οὐκ  ἐγίνωσκον  τὰ  λεγόμενα.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  18,31-34

Ο  Ιησούς  Χριστός  προλέγει  δια  τρίτην  φοράν  τον   θάνατόν  του

31 Αφού  πήρε   τους   δώδεκα  ιδιαιτέρως,  τους   είπε,  «Ιδού,  αναβαίνομεν  εις  τα  Ιεροσόλυμα  και  θα  εκπληρωθούν   όλα   τα γραμμένα   από  τους  προφήτας  δια  τον  Υιόν   του  ανθρώπου.

32 Θα   παραδοθεί  εις   τους  εθνικούς   και  θα  εμπαιχθεί  και  θα υβρισθεί  και   θα  τον  φτύσουν  και,

33 αφού  τον   μαστιγώσουν  θα τον   θανατώσουν  και  την   τρίτη   ημέρα   θα  αναστηθεί».

34 Αλλ’ αυτοί  δεν  κατάλαβαν  τίποτε   απ’ αυτά.  Η  σημασία  των   λόγων  αυτών  τους   ήτο  κρυμμένη  και  δεν   καταλάβαιναν  τι  τους έλεγε.

Φιλήμονα  1,1-25

Πρόλογος

Παῦλος,   δέσμιος  Χριστοῦ  Ἰησοῦ,  καὶ  Τιμόθεος  ὁ  ἀδελφός,  Φιλήμονι τῷ  ἀγαπητῷ  καὶ  συνεργῷ  ἡμῶν

2 καὶ  Ἀπφίᾳ  τῇ  ἀγαπητῇ  καὶ  Ἀρχίππῳ  τῷ  συστρατιώτῃ  ἡμῶν καὶ  τῇ κατ' οἶκόν  σου  ἐκκλησίᾳ·

3 χάρις  ὑμῖν  καὶ  εἰρήνη  ἀπὸ  Θεοῦ  πατρὸς  ἡμῶν καὶ  Κυρίου  Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Αίτησις  δι᾿  αποδράσαντα  δούλον

4 Εὐχαριστῶ   τῷ   Θεῷ  μου  πάντοτε  μνείαν  σου  ποιούμενος  ἐπὶ  τῶν προσευχῶν  μου,

5 ἀκούων  σου  τὴν  ἀγάπην  καὶ  τὴν  πίστιν  ἣν  ἔχεις  πρὸς  τὸν Κύριον  Ἰησοῦν  καὶ  εἰς  πάντας  τοὺς  ἁγίους,

6 ὅπως  ἡ  κοινωνία  τῆς  πίστεώς  σου  ἐνεργὴς   γένηται  ἐν  ἐπιγνώσει παντὸς  ἀγαθοῦ  τοῦ  ἐν  ἡμῖν  εἰς  Χριστὸν  Ἰησοῦν.

7 Χάριν  γὰρ  ἔχομεν  πολλὴν  καὶ  παράκλησιν  ἐπὶ  τῇ  ἀγάπῃ  σου,  ὅτι τὰ  σπλάγχνα  τῶν  ἁγίων  ἀναπέπαυται  διὰ  σοῦ,  ἀδελφέ.

8 Διό,  πολλὴν  ἐν  Χριστῷ  παρρησίαν  ἔχων  ἐπιτάσσειν  σοι  τὸ  ἀνῆκον,

9 διὰ  τὴν  ἀγάπην  μᾶλλον  παρακαλῶ·  τοιοῦτος   ὤν,  ὡς  Παῦλος πρεσβύτης,  νυνὶ  δὲ  καὶ  δέσμιος  Ἰησοῦ  Χριστοῦ,

10 παρακαλῶ  σε  περὶ  τοῦ  ἐμοῦ  τέκνου,  ὃν  ἐγέννησα  ἐν  τοῖς   δεσμοῖς μου,  Ὀνήσιμον,

11 τὸν   ποτέ  σοι   ἄχρηστον,  νυνὶ  δὲ  σοὶ  καὶ  ἐμοὶ  εὔχρηστον,  ὃν  ἀνέπεμψα·

12 σὺ  δὲ  αὐτόν,  τοῦτ'  ἔστι  τὰ  ἐμὰ  σπλάγχνα,  προσλαβοῦ·

13 ὃν  ἐγὼ  ἐβουλόμην  πρὸς   ἐμαυτὸν  κατέχειν,  ἵνα  ὑπὲρ σοῦ  διακονῇ μοι  ἐν  τοῖς  δεσμοῖς   τοῦ   εὐαγγελίου·

14 χωρὶς  δὲ  τῆς  σῆς  γνώμης  οὐδὲν  ἠθέλησα  ποιῆσαι,  ἵνα  μὴ  ὡς κατὰ ἀνάγκην  τὸ  ἀγαθόν  σου  ᾖ,  ἀλλὰ  κατὰ  ἑκούσιον.

15 τάχα  γὰρ  διὰ  τοῦτο  ἐχωρίσθη  πρὸς   ὥραν,  ἵνα  αἰώνιον αὐτὸν   ἀπέχῃς,

16 οὐκέτι  ὡς  δοῦλον,  ἀλλ' ὑπὲρ   δοῦλον,  ἀδελφὸν   ἀγαπητόν, μάλιστα  ἐμοί,  πόσῳ  δὲ  μᾶλλον  σοὶ  καὶ  ἐν  σαρκὶ  καὶ  ἐν  Κυρίῳ!

17 Εἰ  οὖν  με  ἔχεις  κοινωνόν,  προσλαβοῦ  αὐτὸν  ὡς  ἐμέ.

18 Εἰ  δέ  τι  ἠδίκησέ  σε  ἢ  ὀφείλει,  τοῦτο  ἐμοὶ  ἐλλόγει·

19 Ἐγὼ  Παῦλος  ἔγραψα  τῇ  ἐμῇ  χειρί,  ἐγὼ  ἀποτίσω·  ἵνα  μὴ  λέγω σοι  ὅτι  καὶ  σεαυτόν  μοι  προσοφείλεις.

20 Ναί,  ἀδελφέ,  ἐγώ  σου  ὀναίμην  ἐν  Κυρίῳ·  ἀνάπαυσόν  μου τὰ  σπλάγχνα  ἐν  Κυρίῳ.

21 Πεποιθὼς  τῇ  ὑπακοῇ  σου  ἔγραψά  σοι,  εἰδὼς  ὅτι   καὶ   ὑπὲρ  ὃ   λέγω ποιήσεις.

Επίλογος

22 Ἅμα   δὲ   καὶ  ἑτοίμαζέ   μοι   ξενίαν·  ἐλπίζω  γὰρ  ὅτι  διὰ  τῶν προσευχῶν  ὑμῶν  χαρισθήσομαι  ὑμῖν.

23 Ἀσπάζεταί  σε  Ἐπαφρᾶς  ὁ  συναιχμάλωτός  μου   ἐν  Χριστῷ  Ἰησοῦ,

24 Μᾶρκος,  Ἀρίσταρχος,  Δημᾶς,  Λουκᾶς,  οἱ   συνεργοί  μου.
25 Ἡ  χάρις τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ  μετὰ  τοῦ  πνεύματος  ὑμῶν·  ἀμήν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Φιλήμονα  1,1-25

Πρόλογος

1 Ο   Παύλος,  ο  φυλακισμένος   του  Χριστού   Ιησού,   και  ο  Τιμόθεος  ο αδελφός,  προς   τον   Φιλήμονα  τον   αγαπητό   και  συνεργάτη   μας,

2 και  προς   την   Απφία,  την   αγαπητή,   και  προς   τον   Άρχιππο.   Τον συναστρατιώτην   μας,  και   προς   την   εκκλησία   του  σπιτιού  σου·

3 χάρις  να   είναι   σ’ εσάς   και  ειρήνη   από  τον   Θεό  τον   Πατέρα  μας και  τον   Κύριο  Ιησού   Χριστό.

Αίτησις   δι’ αποδράσαντα  δούλο

4 Ευχαριστώ   τον   Θεόν  μου   πάντοτε,   όταν   σε   αναφέρω  εις   τας προσευχάς  μου,

5 διότι   ακούω  την  αγάπη   σου  και  την   πίστι  που  έχεις   προς   τον Κύριο   Ιησού  και  εις  όλους  τους   αγίους,

6 και  προσεύχομαι  η  συμμετοχή  σου  εις   την  πίστι  να  αυξήσει  την γνώσι   όλων  των  αγαθών   που  μας   φέρει  η  ένωσίς  μας  με  τον Χριστό  Ιησού.

7 Έχομε   χαρά   πολλή   και  παρηγορία   δια  την   αγάπη   σου,  διότι  αι καρδίαι   των  αγίων  έχουν  ανακουφισθεί  δια  σου,  αδελφέ.

8 Δια   τούτο,  άν  και  έχω   πολύ  θάρρος   εν   Χριστώ  να   σου  επιβάλω το  καθήκόν  σου,  αλλά  χάριν  της   αγάπης,  μάλλον  σε  παρακαλώ.

9 Τέτοιος   που   είμαι,  εγώ   ο  Παύλος  ο  ηλικιωμένος,   και  τώρα φυλακισμένος   του  Ιησού  Χριστού,

10 σε   παρακαλώ   δια   το  παιδί  μου,  το  οποίο  εγέννησα   εις   την φυλακήν  μου,

11 τον   Ονήσιμο,   ο  οποίος  άλλοτε  σου  ήτο   άχρηστος,  τώρα  όμως είναι  χρήσιμος,   και  σ’ εσένα  και  σ’ εμένα.

12 Σου  τον   στέλλω  πάλι   και  συ  δέξου  αυτόν   που  είναι   η  καρδιά μου.

13 Θα   ήθελα   να   τον   κρατήσω   κοντά   μου,   δια  να  με  υπηρετεί,   αντί  σου,   εις   την   φυλακή   που  είμαι   χάριν  του  ευαγγελίου,

14 αλλά  δεν   ήθελα   να  κάνω  τίποτε,  χωρίς   την   συγκατάθεσίν   σου, δια   να  μη  γίνει  η  αγαθή  σου  πράξις  αναγκαστικά  αλλά  με  την θέλησίν  σου.

15 Ίσως   δια   τούτο   αποχωρίσθηκε  προσωρινώς   από  σένα,  δια   να   τον   έχεις  παντοτινά,

16 όχι   πλέον  σαν   δούλο   αλλά  περισσότερο   από  δούλο,   σαν αδελφό  αγαπητό,   ιδιαιτέρως  για   μένα,  πόσω  μάλλον  για   σένα,   και  σαν άνθρωπο   και  σαν   χριστιανό.

17 Εάν   λοιπόν   με   θεωρείς   φίλο,   δέξου  τον  σαν   να  ήμουν  εγώ.

18 Και  εάν   σου  έκανε  κανένα  κακό  ή  σου  χρωστά  τίποτε,  λογάριασέ το  σ’ εμέ.

19 Εγώ   ο  Παύλος   το  έγραψα   με  το  χέρι  μου,  εγώ   θα   το  πληρώσω, δια   να  μη  σου  πω  ότι   μου  χρωστάς   και   τον   εαυτόν  σου.

20 Ναι,   αδελφέ,   θα  ήθελα  να  αισθανθώ  μια   χαρά  από  σένα   εν Κυρίω,   ανάπαυσέ  μου  την   καρδιά  εν   Κυρίω.

21 Επειδή   έχω   πεποίθησιν  ότι   θα  υπακούσεις,   σου  έγραψα,  άν  και ξέρω   ότι   θα  κάνεις   περισσότερα  από  εκείνο   που  λέγω.

Επίλογος

22 Συγχρόνως   να   μου  ετοιμάζεις   φιλοξενία,   διότι   ελπίζω   ότι,  με τις  προσευχές   σας,   θα   αποδοθώ  σ’ εσάς.

23 Σε   χαιρετά   ο  Επαφράς,   ο  φυλακισμένος   μαζί  μου  δια   τον Χριστό  Ιησού,

24 και  επίσης  ο  Μάρκος,  ο  Αρίσταρχος,  ο  Δημάς,  ο  Λουκάς,   οι συνεργάται  μου.
25 Η  χάρις  του  Κυρίου   μας Ιησού  Χριστού  να   είναι   μαζί  με   το πνεύμά  σας. Αμήν.

Luke 18: 31-34

Jesus Christ predicts for the third time his death

31 After having taken the twelve in particular, he said to them, "Behold, we ascend to Jerusalem, and all that is written by the prophets for the Son of Man is fulfilled.

32 He will be delivered to the nationalities, and he will be mistreated and will be mistreated and will spit on him and,

33 When they cry, they shall kill him, and on the third day he shall be raised. "

34 But they did not understand any of these. The meaning of these words was hidden and they did not understand what he was saying to them.

Filler 1.1-25

Prologue

1 Paul, the prisoner of Christ Jesus, and Timothy the brother, to Philemon our dear and associate,

2 And to Abhiah, the beloved, and to the Arkipus. Our fellowman, and to the church of your house;

3 That God and our Father and the Lord Jesus Christ be at peace with God.

Request for an escaped slave

4 I thank my God always when I mention you in my prayers,

5 For I hear your love and the faith that you have toward the Lord Jesus and all the saints,

6 And I pray that your participation in the faith will increase the knowledge of all the goods that our union brings with Jesus Christ.

7 We have great joy and comfort for your love, for the hearts of the saints have been relieved by you, brother.

8 Therefore, although I have great courage in Christ to impose upon you your duty, but for the sake of love, I rather please.

9 Such as I am, I the elder Paul, and now the prisoner of Jesus Christ,

10 I beseech thee for my child, which I have brought into my prison,

11 Onisimos, which once was useless to you, but now it is useful, and to you and me.

12 I send him again, and admit him that is my heart.

13 I would like to keep him close to me, to serve me, instead of you, in the prison that I am in favor of the gospel,

14 but I did not want to do anything without your consent, so that your good will not be done necessarily but with your will.

15 Perhaps this is why you have temporarily departed from you in order to have him forever,

16 no longer as a slave, but more as a slave, as a dear dear, especially for me, let alone for thee, and as a man, and as a christian.

17 So if you consider me a friend, accept him as if I were.

18 And if he has done any harm to you or owes you anything, report it to me.

19 I Paul wrote it with my hand, I will pay it, that I may not tell you that you owe me yourselves.

20 Yes, brother, I would like to feel joy from you in the Lord, rest my heart in the Lord.

21 Because I believe that you will obey, I wrote to you, though I know you will do more than what I say.

Epilogue

22 At the same time, prepare me for hospitality, for I hope that with your prayers I will be given to you.

23 Ephraph, the prisoner with me for Christ Jesus, greets you,

24 and also Markos, Aristarchus, Dimas, Loukas, my associates.

25 The grace of our Lord Jesus Christ be with your spirit. Amen.