Ο Άγιος Αμβρόσιος Επίσκοπος Μεδιολάνων

Ο   Αμβρόσιος,   διακεκριμένος  Ρωμαίος  πολίτης,  γεννήθηκε  περίπου   το   340   μ.Χ.

Σπούδασε  ρητορική,  φιλοσοφία  και   νομικά. Στα Μεδιόλανα ασχολήθηκε  με  το  επάγγελμα   του   δικαστή.   Φύλασσε   με   λόγια   και έργα   την   αλήθεια   και   απέδιδε  αντικειμενικά   την   δικαιοσύνη,   άν και  δεν   είχε   βαπτισθεί   ακόμα   χριστιανός.  Όσον   αφορά   σ’ αυτό όμως,   απαντά   ο   θεόπνευστος   λόγος    της   Αγίας   Γραφής:

«Αλλ’ εν παντί  έθνει  ο φοβούμενος   αυτόν  και   εργαζόμενος   δικαιοσύνην δεκτός  αυτώ   εστι».   Δηλαδή,  σε   κάθε  έθνος,   όποιος   σέβεται   τον Θεό   και   πολιτεύεται   στην  ζωή   του   με  δικαιοσύνη,   είναι   δεκτός   απ’  Αυτόν   και    είναι   δυνατόν   να   αρέσει   σ’ Αυτόν.

Και   πράγματι,   ο   Αμβρόσιος   με   την   ζωή   του   άρεσε   στον   Θεό.   Γι’ αυτό και τον αξίωσε να βαπτισθεί χριστιανός, να γίνει έπειτα αναγνώστης,   και  αφού  μέσα   σε  λίγο   χρονικό   διάστημα  πέρασε όλους   τους   εκκλησιαστικούς   βαθμούς,  μετά   από  απόφαση   του βασιλιά   Ουαλεντιανού  του   Α’,  χειροτονήθηκε   Επίσκοπος Μεδιολάνων.  Σαν   Επίσκοπος,  ο   Αμβρόσιος  ποίμανε   άριστα  το ποίμνιό του, αγωνίστηκε κατά των αιρέσεων, αλλά και στον βασιλιά Θεοδόσιο   δεν   επέτρεψε   να  εισέλθει στο  ναό,  παρά  μόνο  όταν μετάνιωσε  ειλικρινά για τους φόνους που έκανε στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης.    
Ο  Αμβρόσιος   πέθανε   ειρηνικά   το   έτος   397  μ.Χ.,   σε  ηλικία  57 χρονών.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.    
Ως θείος διδάσκαλος, και ιεράρχης σοφός, δογμάτων ακρίβειαν, μυσταγωγείς   τους  πιστούς, Αμβρόσιε Όσιε· λύεις  αιρετιζόντων, την αχλύν  τοις   σοις  λόγοις·   φαίνεις   της   ευσεβείας,   την   θεόσδοτον χάριν,   εν  ή   τους  σε   γεραίροντας,   συντήρει  απήμονας.

Κοντάκιον. Ήχος   δ’.  Επεφάνης  σήμερον.
Ευσεβείας   δόγμασι  περιαστράπτων, ως φωστήρ  εξέλαμψας, τη οικουμένη   εκ   Δυσμών,  καταφωτίζων  τους ψάλλοντας· χαίροις Πατέρων   το  κλέος  Αμβρόσιε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  ιερέων   η  κ αλλονή,  και   της  Εκκλησίας,  στύλος   όντως ο θεαυγής· χαίροις   Ορθοδόξων, δογμάτων μυστολέκτα, Αμβρόσιε τρισμάκαρ,  Τριάδος πρόμαχε.

Saint Ambrosian Bishop of Median

Ambrosius, a prominent Roman citizen, was born around 340 AD.

He studied rhetoric, philosophy and law. In Mediolana he worked as a judge. He kept the truth in words and deeds and imparted justice objectively, though he had not yet been baptized a Christian. In this regard, however, the divine inspiration of the Bible answers:

"But he who fears for justice and a worker of justice is always welcome." That is, in every nation, anyone who respects God and works righteousness in his life is accepted by Him and can be loved by Him.

And indeed, Ambroseus liked God with his life. That is why he demanded that he be baptized a Christian, then become a reader, and within a short time passed all the ecclesiastical degrees, after the decision of King Waldental I, he was ordained Bishop of Median. As bishop, Ambrosius was excellent in his flock, he fought against the heresies, but he did not even allow King Theodosius to enter the temple, except when he sincerely regretted the killings he had done at the Hippodrome of Thessaloniki.

Ambrosius died peacefully in the year 397 AD, at the age of 57 years.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

As a divine teacher, and hierarch of wisdom, doctrines of precision, secretaries of the faithful, Ambrose Hosei; lecturers of heresies, oppress her in their words;

It's close. Sound d. Impressive today.

Worshipful doctrines of ravens, as a beacon of light, the fierceness of their hosts, screaming at them; happy Fathers the Ambrose clan.

Magnificent.

Merry priests or kings, and of the Church, a pillar indeed of worship; joyful Orthodox, mystic dogmas, Ambrose Trimakar, Trinity.