ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ. 2,13-23

Η  φυγή   στην   Αίγυπτον

13 Ἀναχωρησάντων δὲ   αὐτῶν   ἰδοὺ  ἄγγελος  Κυρίου  φαίνεται   κατ᾿ὄναρ  τῷ   Ἰωσὴφ   λέγων·   ἐγερθεὶς  παράλαβε  τὸ  παιδίον  καὶ  τὴν  μητέρα  αὐτοῦ  καὶ   φεῦγε  εἰς   Αἴγυπτον,   καὶ   ἴσθι  ἐκεῖ   ἕως   ἂν  εἴπω  σοι·  μέλλει  γὰρ   Ἡρῴδης   ζητεῖν   τὸ  παιδίον  τοῦ  ἀπολέσαι  αὐτό.

14 Ὁ  δὲ  ἐγερθεὶς  παρέλαβε  τὸ  παιδίον  καὶ  τὴν   μητέρα  αὐτοῦ  νυκτὸς  καὶ   ἀνεχώρησεν   εἰς  Αἴγυπτον,

15 καὶ   ἦν  ἐκεῖ  ἕως  τῆς  τελευτῆς  Ἡρῴδου,  ἵνα πληρωθῇ  τὸ   ρηθὲν  ὑπὸ  τοῦ   Κυρίου διὰ  τοῦ   προφήτου λέγοντος·   ἐξ Αἰγύπτου   ἐκάλεσα   τὸν  υἱόν   μου.

Η  σφαγή  των  νηπίων  της  Βηθλεέμ  από  τον ῾Ηρώδην

16 Τότε  Ἡρῴδης   ἰδὼν   ὅτι  ἐνεπαίχθη  ὑπὸ  τῶν  μάγων,  ἐθυμώθη  λίαν,  καὶ  ἀποστείλας  ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς   ἐν  Βηθλεὲμ  καὶ   ἐν  πᾶσι τοῖς   ὁρίοις  αὐτῆς   ἀπὸ  διετοῦς καὶ   κατωτέρω, κατὰ   τὸν χρόνον   ὃν   ἠκρίβωσε παρὰ   τῶν   μάγων.

17 Τότε   ἐπληρώθη   τὸ  ρηθὲν   ὑπὸ   Ἱερεμίου   τοῦ  προφήτου   λέγοντος·

18 φωνὴ   ἐν   Ραμᾷ  ἠκούσθη, θρῆνος καὶ   κλαυθμὸς καὶ  ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ  κλαίουσα  τὰ   τέκνα   αὐτῆς,  καὶ οὐκ  ἤθελε  παρακληθῆναι,  ὅτι  οὐκ εἰσίν.

Επιστροφή  από  την  Αίγυπτον

19 Τελευτήσαντος δὲ  τοῦ  Ἡρῴδου   ἰδοὺ  ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται   τῷ  Ἰωσὴφ   ἐν  Αἰγύπτῳ

20 λέγων·   ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ   τὴν μητέρα αὐτοῦ   καὶ  πορεύου εἰς γῆν   Ἰσραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ  ζητοῦντες τὴν   ψυχὴν τοῦ  παιδίου.

21 Ὁ  δὲ  ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ  παιδίον  καὶ  τὴν  μητέρα  αὐτοῦ   καὶ  ἦλθεν   εἰς γῆν   Ἰσραήλ.

22 Ἀκούσας  δὲ  ὅτι  Ἀρχέλαος   βασιλεύει   ἐπὶ   τῆς   Ἰουδαίας   ἀντὶ  Ἡρῴδου   τοῦ  πατρὸς αὐτοῦ,   ἐφοβήθη   ἐκεῖ   ἀπελθεῖν·  χρηματισθεὶς δὲ  κατ᾿  ὄναρ  ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας,           
23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην  Ναζαρέτ,   ὅπως   πληρωθῇ   τὸ   ρηθὲν   διὰ  τῶν   προφητῶν   ὅτι   Ναζωραῖος   κληθήσεται.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ. 2,13-23

Η  φυγή   στην  Αίγυπτο

13 Όταν  ανεχώρησαν,  ο  άγγελος  του  Κυρίου  εμφανίζεται   στον  Ιωσήφ σε  όνειρο  και  του  λέγει,  «Σήκω,  πάρε  το  παιδί  και  την  μητέρα  του  και φύγε  στην  Αίγυπτον  και  μείνε  εκεί,  έως  ότου  σου  πω,  διότι  ο  Ηρώδης σκοπεύει  να  αναζητήσει  το  παιδί  για  να  το  σκοτώσει».

14 Όταν  ο   Ιωσήφ  ξύπνησε,  πήρε  νύχτα  το  παιδί  και  την  μητέρα  του  και ανεχώρησε   στην  Αίγυπτον

15 και  έμεινε  εκεί  μέχρι  του  θανάτου  του  Ηρώδη,  για  να  εκπληρωθή εκείνο  που  ελέχθη  από  τον  Κύριον  δια  του  προφήτου,  «Εξ  Αιγύπτου εκάλεσα  τον  υιόν  μου».

Η  σφαγή  των  νηπίων  της  Βηθλεέμ  από  τον  Ηρώδην

16 Τότε  ο  Ηρώδης,   επειδή  είδε  ότι  εξαπατήθηκε   από  τους  μάγους,  θύμωσε  πάρα  πολύ  και   έστειλε  και   σκότωσε  όλα  τα  παιδιά   στην Βηθλεέμ  και   σ’ όλα  τα  περίχωρά  της   από  δύο  ετών  και  κάτω,  σύμφωνα προς  τον  χρόνον,  τον  οποίον  εξακρίβωσε   από  τους  μάγους.

17 Τότε   εκπληρώθηκε  εκείνο  που  ελέχθη  δια  του  Ιερεμία  του  προφήτου,

18 «Φωνή  ακούσθηκε   στην  Ραμά,  θρήνος,  κλάμα  και  μεγάλος  οδυρμός. Ήτο  η  Ραχήλ  που  έκλαιε  τα  παιδιά  της  και  δεν  ήθελε  να  παρηγορηθεί, διότι   δεν  υπάρχουν  πλέον.

Επιστροφή  από  την  Αίγυπτον

19 Μετά   τον  θάνατον  του  Ηρώδη,  άγγελος  του  Κυρίου  εμφανίζεται,   σε όνειρο,   στον   Ιωσήφ,  όταν   ήτο   στην  Αίγυπτον,  και  του  λέγει,

20 «Σήκω,  πάρε  το  παιδί  και  την  μητέρα  του  και  πήγαινε   στην  γην  του Ισραήλ,  διότι   έχουν  πεθάνει  εκείνοι,  που   ζητούσαν   την  ζωήν  του παιδιού».

21 Αυτός  όμως   όταν  ξύπνησε,  πήρε  το  παιδί  και  την  μητέρα  του  και   ήλθε  στην  γην   του  Ισραήλ.

22 Επειδή   όμως  άκουσε  ότι  ο  Αρχέλαος  είναι  βασιλεύς  της  Ιουδαίας  αντί του  πατέρα  του  Ηρώδη,  φοβήθηκε  να  μεταβεί   εκεί.   Σε   όνειρον καθωδηγήθηκε   από  τον  Θεόν  και  έφυγε    στα  μέρη  της  Γαλιλαίας.

23 Και  όταν  έφθασε,   έμεινε  στην   πόλι,  που  ωνομάζετο  Ναζαρέτ,   για  να εκπληρωθεί   εκείνο,  το  οποίον   ελέχθει   από   τους   προφήτες,  ότι  δηλαδή   θα ονομασθεί   Ναζωραίος.

Ἑβρ. 2, 11-18

11 ὅ  τε  γὰρ   ἁγιάζων   καὶ   οἱ   ἁγιαζόμενοι   ἐξ   ἑνὸς   πάντες·   δι'   ἣν αἰτίαν   οὐκ   ἐπαισχύνεται   ἀδελφοὺς   αὐτοὺς  καλεῖν,

12 λέγων·   ἀπαγγελῶ  τὸ   ὄνομά   σου   τοῖς   ἀδελφοῖς   μου,   ἐν μέσῳ   ἐκκλησίας   ὑμνήσω   σε·

13 καὶ   πάλιν·  ἐγὼ   ἔσομαι   πεποιθὼς   ἐπ'  αὐτῷ· καὶ   πάλιν·   ἰδοὺ   ἐγὼ    καὶ   τὰ   παιδία   ἅ   μοι   ἔδωκεν   ὁ   Θεός.

14 Ἐπεὶ   οὖν   τὰ   παιδία   κεκοινώνηκε   σαρκὸς   καὶ   αἵματος,   καὶ   αὐτὸς   παραπλησίως   μετέσχε   τῶν   αὐτῶν,   ἵνα   διὰ   τοῦ   θανάτου καταργήσῃ   τὸν   τὸ   κράτος   ἔχοντα   τοῦ   θανάτου,   τοῦτ'  ἔστι   τὸν διάβολον,

15 καὶ   ἀπαλλάξῃ   τούτους,   ὅσοι   φόβῳ   θανάτου   διὰ   παντὸς τοῦ   ζῆν   ἔνοχοι   ἦσαν   δουλείας.

16 Οὐ   γὰρ δήπου   ἀγγέλων  ἐπιλαμβάνεται,    ἀλλὰ   σπέρματος    Ἀβραὰμ   ἐπιλαμβάνεται.

17 ὅθεν   ὤφειλε   κατὰ   πάντα   τοῖς   ἀδελφοῖς   ὁμοιωθῆναι,  ἵνα  ἐλεήμων  γένηται   καὶ   πιστὸς   ἀρχιερεὺς   τὰ   πρὸς   τὸν   Θεόν,   εἰς τὸ   ἱλάσκεσθαι   τὰς   ἁμαρτίας   τοῦ   λαοῦ.
18 Ἐν   ᾧ   γὰρ   πέπονθεν   αὐτὸς    πειρασθείς,   δύναται   τοῖς πειραζομένοις   βοηθῆσαι.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 2, 11-18

11 Διότι   και   εκείνος   που   αγιάζει   και   εκείνοι  που   αγιάζονται,  έχουν   όλοι  την  ίδια   καταγωγή.   Δια  τον  λόγο  αυτόν   δεν  ντρέπεται να  τους  ονομάζει   αδελφούς,

12 όταν  λέγει,  Θα  αναγγείλω  το  όνομά  σου   στους  αδελφούς  μου, στο  μέσο  συνάξεως  θα   σε   υμνήσω,

13 και  πάλιν,  Εγώ   θα  έχω   την  πεποίθησί  μου   σ’  αυτόν,  και πάλιν,  Ιδού   εγώ   και   τα  παιδιά  τα  οποία  μου  έδωσε  ο   Θεός.

14 Επειδή   λοιπόν   τα  παιδιά  έχουν  αίμα  και  σάρκα,  δια  τούτο  και αυτός,  κατά  παρόμοιο  τρόπο,  έγινε  μέτοχος  των  ιδίων,  για   να καταργήσει   δια   του   θανάτου   εκείνον   που   έχει   την  δύναμι   του θανάτου,   δηλαδή   τον  διάβολο,

15 και   να  ελευθερώσει   εκείνους   που,  από  τον   φόβο   του  θανάτου, ήσαν   υποδουλωμένοι    σε   όλη   τη   ζωή   τους.

16 Διότι   βέβαια,  δεν  έρχεται   να   βοηθήσει   αγγέλους,   αλλά   έρχεται να   βοηθήσει   απογόνους   του   Αβραάμ.

17 Γι’ αυτό   έπρεπε   να  γίνει  καθ' όλα   όμοιος   με  τους   αδελφούς του,    για   να   είναι   εύσπλαγχνος   και   πιστός   αρχιερεύς    στην   υπηρεσία του   Θεού,   ώστε   να  μπορεί  να   εξιλεώνει   τις  αμαρτίες  του   λαού.
18 Διότι   επειδή   υπέφερε   ο  ίδιος   με  όσα   δοκιμάσθηκε,   είναι   ικανός να   βοηθήσει   εκείνους   που   δοκιμάζονται.

Matt. 2.13-23

The flight to Egypt

13 When they are gone, the angel of the Lord appears to Joseph in a dream and says, "Get up, take the child and his mother and go to Egypt and stay there until I tell you, because Herod intends to seek the child to kill it. "

14 When Joseph woke up, he took the child and his mother night and went to Egypt

15 And he stayed there until the death of Herod, that it might be fulfilled that which was spoken by the Lord through the prophet, "I have called my son out of Egypt."

The massacre of the children of Bethlehem by Herod

16 Then Herod, because he saw that he was deceived by the sorcerers, was very angry, and he sent and killed all the children of Bethlehem and all their suburbs two years and under, according to the time which he had verified by the sorcerers.

17 Then it was fulfilled that which was spoken through Jeremiah the prophet,

18 "Voice was heard in Ramah, lamentation, weeping, and great humor. It was Rachel who hid her children and did not want to be consoled because they no longer exist.

Return from Egypt

19 After the death of Herod, the angel of the Lord appeared in a dream to Joseph, when he was in Egypt, and said to him,

20 "Get up, take the child and his mother and go to the land of Israel, for those who have sought the life of the child are dead."

21 But when he awoke he took the child and his mother, and came to the land of Israel.

22 But hearing that Archelaus was the king of Judah instead of his father Herod, he was afraid to go there. In a dream he was condemned by God and he left in the parts of Galilee.

23 And it came to pass, when he was come, that he stayed in the city, which was called Nazareth, to fulfill that which was spoken by the prophets, that it should be called Nazareth.

Heb. 2, 11–18

11 For both he that sanctifieth and they that sanctify are all of the same origin. That's why he is not ashamed to call them brothers,

12 When he says, I will declare your name to my brothers, in the synagogue I will sing to you,

13 Again, I will have my faith in him, and again, behold, I and the children whom God has given me.

14 Because then the children have blood and flesh, and so he likewise became a shareholder in himself, to put to death by him who has the power of death, that is, the devil;

15 and to release those who, out of fear of death, were enslaved all their lives.

16 For, of course, he does not come to help angels, but he does come to help descendants of Abraham.

17 Therefore he had to become all like his brothers, to be a gentle and faithful high priest in God's service, so that he could atone for the sins of the people.

18 Because he himself has suffered with what he has experienced, he is able to help those who are being tested.