Ο Άγιος Σεραφείμ ο Νέος Ιερομάρτυρας

Γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της  επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε  κατά  Χριστόν  από   τους   θεοσεβείς   γονείς  του,  Σωφρόνιο   και  Μαρία.

Αγάπησε   την  μοναχική  ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την  επονομαζόμενη  Κορώνα  ή  Κρύα  Βρύση   και  επιδόθηκε στην  άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος  της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου   και   Νεοχωρίου.

Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου,  συνελήφθη   από  τους   Τούρκους,   που μάταια προσπάθησαν να   τον  εξισλαμίσουν.  Εξαγριωμένοι   οι  Τούρκοι μπροστά  στη  σταθερότητα  της   πίστης   του  Ιερομάρτυρα,   υπέβαλαν   σ’ αυτόν   φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ’ όσον ο Σεραφείμ   διαρκώς   αρνιόταν   να   προδώσει   την   ελληνοχριστιανική πίστη του. Αφού του έκοψαν την μύτη και επανειλημμένα τον παρουσίασαν στον κριτή, αρνούμενος  να  αλλαξοπιστήσει, τον εκτέλεσαν στις  4 Δεκεμβρίου  1601 με σουβλισμό  και  κατ’ άλλους   με απαγχονισμό.     
Η   τιμία   κεφαλή   του,  εναποτέθηκε  στη  Μονή  της  Κρύας Βρύσης, όπου   είχε  μονάσει    ο   Άγιος.

Απολυτίκιον.  Ήχος  α’.  Της  ερήμου   πολίτης.    
Των  Αγράφων  τον  γόνον,   Φαναρίου   τον  πρόεδρον,  και   Μονής Κορώνης  το  κλέος,   Σεραφείμ   ευφημήσωμεν·   αθλήσας   γαρ   λαμπρώς υπέρ   Χριστού,   θαυμάτων   επομβρίζει δωρεάς, και λυτρούται νοσημάτων   φθοροποιών,  τους   πίστει   ανακράζοντας·   δόξα  τω δεδωκότι   σοι   ισχύν,   δόξα   τω   σε  θαυμαστώσαντι,   δόξα  τω ενεργούντι   δια   σου,   πάσιν   ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος   πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Της   Εκκλησίας   τον   αστέρα   τον   νεόφωτον

Και    Φαναρίου   τον   ποιμένα  τον   θεόκριτον

Ανυμνήσωμεν   εν   άσμασι   θεοφθόγγοις·

Ανατείλας   γαρ   εσχάτως   δι’ αθλήσεως

Καταυγάζει   Ορθοδόξων  τα   πληρώματα,   
Χαίροις   λέγοντα,   Σεραφείμ   αξιάγαστε.

Μεγαλυνάριον.
Χρίσματι   αγίω  τελειωθείς, θερμώς αναδέχῃ, το   μαρτύριον   του Χριστού· ου γαρ επῃσχύνθης, τον ευαγή αγώνα, ω Σεραφείμ διο σε, Χριστός  εδόξασε.

Saint Seraphim the New Hieromartyr

He was born in the village of Bezouulia in the district of Agrafa and was raised by Christ by his godly parents, Sophronius and Maria.

He loved solitary life and went to the Monastery of the Theotokos, the so-called Korona or Cold Vrisi, and practiced virtue. He was distinguished for his practice and became abbot of the monastery. He was later ordained Archbishop of Fanari and Neochori.

He was accused of taking part in the revolution of Dionysius the Philosopher, arrested by the Turks, who tried in vain to Islamize him. Enraged by the Turks in the face of the faithfulness of the Hieromartyr's faith, they subjected him to heinous torture, which they grew up in, as long as Seraphim was constantly refusing to betray his Greek-Christian faith. After cutting his nose and repeatedly presenting it to the referee, refusing to change his mind, he was executed on 4 December 1601 with skepticism and others with hanging.

His honorary head was deposited in the Monastery of Krya Vryssi, where the Saint had settled.

Absolutely. Sound a '. Desert Citizen.

To the Agaphon the bridegroom, the lantern of the presidency, and the monastery of Koroni to the slaughter, Seraphim, we are glorified; acting on you, all right.

It's close. Sound d. I miss her.

Of the Church, the star of the newborn

And Phanarius the shepherd of the theocritus

Memorizing in vain theophanthus;

You've stopped sporting lately

Orthodox Crews,

Happy to say, Seraphim, appreciate it.

Magnificent.

Hastily finished, warmly received, the martyrdom of Christ; Thou hast speeded up, the good fight, O Seraphim to thee, Christ hath given.