Ο Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας

Ο Κύριος, στην  επί  του   Όρους   ομιλία   του,   είπε:   «Γίνεσθε οικτίρμονες,  καθώς  και  ο   πατήρ   υμών   οικτίρμων   εστι»  (Λουκά,  στ’ 36).  Να   γίνεσθε δηλαδή, σπλαγχνικοί προς τον πλησίον και συμπονετικοί  στις δυστυχίες του  και  τις   ανάγκες   του, καθώς   και   ο ουράνιος Πατέρας σας είναι ευσπλαχνικός προς όλους. Μια τέτοια προσωποποίηση  της  χριστιανικής ευσπλαχνίας  υπήρξε  και  ο  Άγιος Νικόλαος.

Έδρασε  την  εποχή   των   αυτοκρατόρων   Διοκλητιανού,   Μαξιμιανού και  Μεγάλου   Κωνσταντίνου.   Στην   αρχή   αφιερώθηκε   στον  ασκητικό βίο,  λόγω   όμως   της  ξεχωριστής   αρετής   του   τιμήθηκε,   χωρίς    να  το   επιδιώξει,  με   το   αξίωμα   του   αρχιεπισκόπου    Μύρων.   Από   την θέση   αυτή   καθοδηγούσε   με    αγάπη    το    ποίμνιό του   και  ομολογούσε   με   παρρησία   την    αλήθεια.

Για   τον   λόγο   αυτό   συνελήφθη   από   τους   τοπικούς   άρχοντες    και  ρίχτηκε   στην  φυλακή.   Όταν   όμως  ανήλθε   στον   αυτοκρατορικό θρόνο   ο   Μέγας   Κωνσταντίνος   ελευθερώθηκαν   όλοι   οι   χριστιανοί και   έτσι   ο   Νικόλαος   επανήλθε   στο   αρχιεπισκοπικό   θρόνο. Μάλιστα  έλαβε   μέρος   στην   Α’   Οικουμενική   Σύνοδο,   όπου  ξεχώρισε  για    την  σοφία   και   την   ηθική   του   τελειότητα.

Προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας έσωσε πολλούς ανθρώπους   και   όσο   ήταν   εν   ζωή    αλλά   και   μετά   την   κοίμησή του.   Για   παράδειγμα   όταν   κάποτε   κινδύνευσε   κάποιος  στη θάλασσα – λόγω  σφοδρών  ανέμων –  και  επικαλέστηκε  το   όνομα   του Αγίου  σώθηκε και  μάλιστα   ενώ   βρισκόταν  στην  μέση    του  πελάγους  βρέθηκε  αβλαβής  στο  σπίτι   του.  Το   θαύμα   έγινε  αμέσως   γνωστό στην   Πόλη  και   ο  λαός   προσήλθε   αμέσως   σε   λιτανεία  και  αγρυπνία   προκειμένου   να   τιμήσει   τον   θαυματουργό   Άγιο.          
Πέθανε    ειρηνικά    το    έτος   330   μ.Χ.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.

Κανόνα   πίστεως, και εικόνα πραότητας, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ  σε  τη ποίμνη  σου,  η  των  πραγμάτων αλήθεια·  δια  τούτο εκτήσω  τη   ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια, Πάτερ  Ιεράρχα   Νικόλαε,  πρέσβευε   Χριστώ  τω  Θεώ, σωθήναι  τας  ψυχάς  ημών.

Έτερον  Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ταχύ   προκατάλαβε.   
Ως   κρήνη ακένωτος, των θεϊκών δωρεών, πηγάζεις Νικόλαε, τη  οικουμένη αεί, θαυμάτων τα ῥεύματα· παύεις των πολυπλόκων, πειρασμών  τας εφόδους, σώζεις τους εν κινδύνοις, ως θερμός αντιλήπτωρ·  διο  σου   την  προστασίαν,   πάντες   κηρύττομεν.

Κοντάκιον.  Ήχος  γ’.  Η  Παρθένος  σήμερον.       
Εν  τοις  Μύροις   Άγιε,  ιερουργός  ανεδείχθης·  του    Χριστού   γαρ   Όσιε, το   Ευαγγέλιον πληρώσας, έθηκας, την ψυχήν   σου   υπέρ   λαού   σου· έσωσας,  τους  αθώους  εκ  του   θανάτου·   δια   τούτο   ηγιάσθης,  ως μέγας   μύστης   Θεού   της    χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Ορφανών  προστάτην   σε  και  χηρών,  πεινώντων   τροφέα,   πενομένων τε πλουτιστήν, αιχμαλώτων ῥύστην, πλεόντων τε σωτήρα, κεκτήμεθα  παμμάκαρ,  σοφέ  Νικόλαε.

Saint Nicholas the Wonderful Archbishop of Myra of Lycia

The Lord, in his speech on the mountain, said, "Be ye comers, and also the father of your comers Este" (Luke, 36). That is to say, be compassionate to the near and compassionate to his miseries and needs, and your heavenly Father is compassionate to all. One such personification of Christian compassion was St. Nicholas.

It was founded during the reign of the emperors Diocletian, Maximian and Constantine the Great. At first he was devoted to ascetic life, but due to his special virtue he was honored, without seeking it, with the office of Archbishop of Myron. From this position he lovingly guided his flock and boldly confessed the truth.

For this reason he was arrested by local authorities and thrown into prison. However, when Constantine the Great ascended the imperial throne, all Christians were liberated, and so Nicolas returned to the archdiocese. He even took part in the First Ecumenical Council, where he stood out for his wisdom and moral perfection.

Gifted with the gift of miracle-working, he saved many people, both alive and after his death. For example, when someone was once in danger at sea - because of strong winds - and he cited the name of the Saint, he was saved and even while in the middle of the sea he was found harmless in his home. The miracle immediately became known in the City, and the people immediately turned to liturgy and watchfulness to honor the miraculous Saint.

He died peacefully in the year 330 AD

Absolutely. Sound d.

Rule of faith, and image of meekness, temperance teacher, bring forth in thy river, the things of truth; therefore I humble the high, the poor rich, Father Hierarch Nicholas, ambassador of Christ, my soul.

Other Apolitical. Sound d. Fast forward.

As a fountainhead untouched, of divine gifts, you feed Nicolae, the beloved, the Miracles of the Feasts; you cease the complex, the temptations of the invaders, you save them in danger, as a warm receptor; your protection, all preach.

It's close. Sound c. Virgo today.

In Myriad Haggai, you are a saintly surgeon; by Christ Gar Hosea, the Gospel paying, I have poured out your soul in favor of your people; you have saved the innocent from death; therefore you have become a leading seer of the God of grace.

Magnificent.

Orphaned Protector and Widows, Hungry Feeders, the Poor, the Poor, the Captives, the Redeemers, the Pamukkara, the Wise Nicolas.