ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκου  8,22-26

22 Καὶ   ἔρχεται   εἰς   Βηθσαϊδά.   καὶ   φέρουσιν   αὐτῷ    τυφλὸν   καὶ    παρακαλοῦσιν   αὐτὸν   ἵνα   αὐτοῦ   ἅψηται.

23 Καὶ   ἐπιλαβόμενος   τῆς   χειρὸς   τοῦ    τυφλοῦ   ἐξήγαγεν   αὐτὸν   ἔξω    τῆς κώμης,   καὶ   πτύσας   εἰς   τὰ   ὄμματα   αὐτοῦ,   ἐπιθεὶς   τὰς   χεῖρας   αὐτῷ   ἐπηρώτα   αὐτὸν   εἴ   τι   βλέπει.

24 Καὶ   ἀναβλέψας   ἔλεγε·   βλέπω    τοὺς   ἀνθρώπους   ὡς   δένδρα περιπατοῦντας.

25 Εἶτα   πάλιν   ἐπέθηκε    τὰς   χεῖρας   ἐπὶ   τοὺς   ὀφθαλμοὺς   αὐτοῦ   καὶ   ἐποίησεν αὐτὸν    ἀναβλέψαι,   καὶ  ἀποκατεστάθη,   καὶ  ἐνέβλεψε   τηλαυγῶς   ἅπαντας. 26 καὶ   ἀπέστειλεν   αὐτὸν   εἰς   τὸν   οἶκον   αὐτοῦ   λέγων·   μηδὲ   εἰς   τὴν   κώμην εἰσέλθῃς   μηδὲ   εἴπῃς   τινὶ   ἐν   τῇ    κώμῃ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 8, 22-26

22 Και   έρχεται   στη   Βηθσαϊδά.  Και   του   φέρνουν   ένα   τυφλό   και  τον παρακαλούν  να  τον   αγγίξει.

23 Και    πήρε  τον   τυφλό   από   το  χέρι  και  τον  έφερε  έξω  από  το   χωριό   και αφού   έφτυσε    στα   μάτια   του  και   έβαλε  τα   χέρια   επάνω   του,  τον   ρωτούσε,  εάν   βλέπει   τίποτε.

24 Και   αυτός   κύτταξε  προς   τα   επάνω   και  είπε,   «Βλέπω   τους   ανθρώπους αλλά   φαίνονται   σαν   δένδρα  να   περπατούν».

25 Έπειτα   πάλι  έβαλε  τα   χέρια   στα   μάτια   του   και   τον   έκαμε  να  βλέπει καλά   και   αποκαταστάθηκε  και   έβλεπε   όλους   καθαρά.

26 Και   τον   έστειλε   στο   σπίτι   του    και  του  είπε,   «Ούτε   στο   χωριό  να  μπείς ούτε  σε   κανένα  του   χωριού   να  πεις   τίποτε».

Α΄Τιμ. 1,  8-14

8 Οἴδαμεν   δὲ   ὅτι    καλὸς    ὁ    νόμος,   ἐάν   τις  αὐτῷ   νομίμως   χρῆται,

9 εἰδὼς   τοῦτο,   ὅτι   δικαίῳ   νόμος   οὐ   κεῖται,  ἀνόμοις   δὲ   καὶ   ἀνυποτάκτοις,    ἀσεβέσι   καὶ   ἁμαρτωλοῖς,   ἀνοσίοις   καὶ   βεβήλοις, πατρολῴαις   καὶ   μητρολῴαις,   ἀνδροφόνοις,

10 πόρνοις,   ἀρσενοκοίταις,   ἀνδραποδισταῖς,   ψεύσταις,   ἐπιόρκοις,   καὶ   εἴ    τι   ἕτερον   τῇ   ὑγιαινούσῃ   διδασκαλίᾳ   ἀντίκειται,

11 κατὰ   τὸ   εὐαγγέλιον   τῆς   δόξης   τοῦ   μακαρίου   Θεοῦ,   ὃ   ἐπιστεύθην   ἐγώ.

Η   ευγνωμοσύνη  του   Παύλου  για  το  έλεος   του   Θεού

12 Καί   χάριν    έχω    τῷ   ἐνδυναμώσαντί   με   Χριστῷ   Ἰησοῦ   τῷ   Κυρίῳ    ἡμῶν,   ὅτι   πιστόν   με   ἡγήσατο,   θέμενος    εἰς διακονίαν

13 τὸν   πρότερον   ὄντα   βλάσφημον   καὶ   διώκτην   καί   ὑβριστήν·   ἀλλ'   ἠλεήθην,   ὅτι   ἀγνοῶν    ἐποίησα   ἐν   ἀπιστίᾳ,

14 ὑπερεπλεόνασε   δὲ   ἡ   χάρις   τοῦ   Κυρίου   ἡμῶν   μετὰ   πίστεως   καὶ   ἀγάπης τῆς   ἐν   Χριστῷ   Ἰησοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Τιμ. 1, 8-14

8 Ξέρουμε    ότι   ο   νόμος   είναι   καλός,   εάν  το   χρησιμοποιεί   κανείς   ως    νόμο

9 και   ξέρει   ότι   ο  νόμος  δεν   προορίζεται  για  τους  καλούς,  αλλά    για  τους ανόμους  και   ανυπότακτους,  για  τους   ασεβείς  και  αμαρτωλούς,  για   τους ανόσιους  και   βέβηλους,   για  τους  πατροκτόνους  και   μητροκτόνους,   για τους   ανθρωποκτόνους,

10 για  τους   πόρνους,  για  τους   αρσενοκοίτες,   για  τους  ανδραποδιστές,  για τους  ψεύστες,  τους   επίορκους  και  για  κάθε   τι  που  αντιτίθεται    στην   υγιά διδασκαλία,

11 σύμφωνα  προς  το  ένδοξο  ευαγγέλιο  του  μακαρίου  Θεού,  το  οποίο αυτός  μου  εμπιστεύθηκε.

Η  ευγνωμοσύνη  του  Παύλου  για  το  έλεος  του  Θεού

12 Ευχαριστώ  αυτό  που  με   ενδυνάμωσε,   τον   Ιησού   Χριστό,  τον   Κύριό μας,

13 διότι   με    θεώρησε  πιστό,  και   διώρισε   στην  υπηρεσία  του   εμένα,   άν  και πριν  ήμουν  βλάσφημος  και   διώκτης  και   υβριστής,  αλλά  ελεήθηκα  διότι από   άγνοια   ενεργούσα   μέσα  στην   απιστία,

14 και   ξεχείλισε  η  χάρις   του  Κυρίου   μας  μαζί  με  πίστι  και   αγάπη   που έχουν   τις  ρίζες  των   στον   Χριστό  Ιησού.

Mark. 8, 22–26

22 And he cometh to Bethsaida. And they bring him a blank and beg him to touch him.

23 And he took the blind man by the hand, and brought him out of the village; and, having laid eyes on him, and laying his hands upon him, he asked him if he saw anything.

24 And he bowed himself up, and said, I see men, but they look as trees to walk.

25 Then he again put his hands in his eyes and we made him look good and he was restored and he saw everyone clearly.

26 And he sent him into his house, and said unto him, Neither enter into the village, neither tell any thing in the village.

A   time. 1, 8–14

8 We know that law is good if one uses it as law

9 and knoweth that the law is not for the good, but for the lawless and the disobedient, for the wicked and the sinner, for the anointed and fornicated, for the murderer, and for the murderer, for the murderer,

10 for prostitutes, for males, for androdians, for liars, for adulterers and for anything that opposes sound teaching,

11 according to the glorious gospel of the blessed God, which he trusted in me.

Paul's gratitude for God's mercy

12 I thank him that strengthened me, Jesus Christ our Lord,

13 For he considered me faithful, and set me at his service, though before I was a blasphemer, and a persecutor, and an abuser;

14 and overflowed by the grace of our Lord with faith and love rooted in Christ Jesus.