Ήταν
από
την Αδριανούπολη της Παφλαγονίας
και έζησε τον 6ο
αιώνα μ.Χ. Η παράδοση αναφέρει ότι, όταν θα
γεννιόταν ο Αλύπιος,
η μητέρα του είδε σε όνειρο
να κρατάει
ένα λευκό αρνί που στα κέρατά του ήταν τρεις αναμμένες λαμπάδες, που σήμαινε τις
αρετές που θα είχε
το
παιδί που θα γεννιόταν.
Οι
γονείς του έδωσαν στον Αλύπιο χριστιανική ανατροφή, που στο πρόσωπό του επέφερε
καρπούς εκατονταπλασίονας. Είχε μεγάλη περιουσία, την οποία δαπάνησε στους
φτωχούς και πάσχοντες της περιοχής του. Διότι ευχαρίστησή του ήταν να
εκπληρώνει το νόμο του Θεού, που προτρέπει τους χριστιανούς να είναι «συμπαθείς,
φιλάδελφοι, εύσπλαχνοι, φιλόφρονες». Δηλαδή να συμπαθούν και να συμμετέχουν στις λύπες των αδελφών τους, να αγαπούν σαν αδελφούς τους συνανθρώπους τους, να έχουν πονετική και τρυφερή καρδιά και να είναι περιποιητικοί και ευγενείς.
Ο Αλύπιος, αφού έμεινε πάμφτωχος, αποσύρθηκε
στην έρημο, όπου έκανε ασκητική ζωή. Πληροφορίες αναφέρουν ότι έμεινε πάνω σ’ ένα στύλο 50 (κατ’
άλλους 53) χρόνια για λόγους άσκησης
και κάτω από διάφορες καιρικές συνθήκες.
Η φήμη της αρετής
του έφερε κοντά
στον Αλύπιο
και
άλλες ψυχές, που ζητούσαν
ειρηνικό καταφύγιο. Στους ανθρώπους αυτούς υπήρξε φιλόστοργος πνευματικός
πατέρας, και τους καθοδηγούσε
με τις συμβουλές του και τους στήριζε με το παράδειγμά του.
Πέθανε ειρηνικά το έτος 608, αφού έζησε 100 χρόνια, κατ’ άλλους 120. Τελείται δε η Σύναξις αυτού εν τη μονή αυτού τη ούση πλησίον του Ιπποδρομίου, κατά τον Παρισινό Κώδικα 1594.
Πέθανε ειρηνικά το έτος 608, αφού έζησε 100 χρόνια, κατ’ άλλους 120. Τελείται δε η Σύναξις αυτού εν τη μονή αυτού τη ούση πλησίον του Ιπποδρομίου, κατά τον Παρισινό Κώδικα 1594.
Απολυτίκιον. Ήχος α’. Τον
τάφον σου Σωτήρ.
Δοξάζων ο Θεός, την σην γέννησιν Πάτερ, προέγραψε σαφώς, της ζωής σου την χάριν· αυτώ γαρ ευηρέστησας, αρετών τελειότητι· όθεν ήστραψας, από του κίονος πάσι, των αγώνων σου, τας αληθείς αντιδόσεις, Αλύπιε Όσιε.
Δοξάζων ο Θεός, την σην γέννησιν Πάτερ, προέγραψε σαφώς, της ζωής σου την χάριν· αυτώ γαρ ευηρέστησας, αρετών τελειότητι· όθεν ήστραψας, από του κίονος πάσι, των αγώνων σου, τας αληθείς αντιδόσεις, Αλύπιε Όσιε.
Κοντάκιον.
Ήχος
πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Επί
του Κίονος
εκλαμψας ώσπερ ήλιος
Την
οικουμένην εσελάγησας τοις έργοις σου
Ως υιός
και κληρονόμος της αφθαρσίας.
Αλλά δίωξον νοός
μου την σκοτόμαιναν
Και των φώτων τω
Πατρί με
προσοικείωσαι,
Ίνα κράζω σοι, χαίροις Πάτερ Αλύπιε.
Ίνα κράζω σοι, χαίροις Πάτερ Αλύπιε.
Μεγαλυνάριον.
Λιπών χαμαιζήλους διατριβάς, ώφθης ουρανόφρων, εν τω κίονι υψωθείς· όθεν έξω κόσμου, Αλύπιε βιώσας, υπερκοσμίου δόξης, έτυχες Όσιε.
Λιπών χαμαιζήλους διατριβάς, ώφθης ουρανόφρων, εν τω κίονι υψωθείς· όθεν έξω κόσμου, Αλύπιε βιώσας, υπερκοσμίου δόξης, έτυχες Όσιε.
Saint Alpius the Kionite
He was from Adrianople of
Paphlagonia and lived in the 6th century AD. Tradition says that when Alepius
was born, his mother dreamed of holding a white lamb with three lit candles on
his horns, which meant the virtues the child would have.
His parents gave him a
Christian upbringing, which brought fruit to his face. He had a large fortune,
which he spent on the poor and afflicted in his area. Because it was his
pleasure to fulfill the law of God, which urges Christians to be
"sympathetic, kind, kind, compassionate." That is, to like and
participate in the sorrows of their brothers, to love their brothers as their
fellow human beings, to have a loyal and tender heart, and to be caring and
kind.
Alypius, after remaining
firm, retired to the desert, where he lived an ascetic life. Information says
that he stayed on a pole for 50 (for another 53) years of exercise and under
various weather conditions.
Reputation of his virtue
brought him near to Aleppo and other souls, seeking a peaceful refuge. These
people had a zealous spiritual father, and he guided them by his example and
supported them by his example.
He died peacefully in the
year 608, after living for 100 years, at a further 120. The Synaxis of this
monastery ends near the Hippodrome, according to the Paris Code 1594.
Absolutely. Sound a '.
Your grave Savior.
Praise be to God, the
birthplace of the Father, clearly wrote of your life for the sake of it;
It's close. Sound d. I
miss her.
On the Cone, a sparkling
sun shining
I loved your work in the
universe
As a son and heir to
corruption.
But they persecuted my
mind and killed her
And with the lights of
Patri, you are approaching me,
I welcome you, happy
Father Alipier.
Magnificent.
A fat fat man with a
thesis, a bunch of skiers, a pillar of tallness, all over the world, Alyopie I
experienced, over-the-top fame, you got Hosea.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου