Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θαυματουργός ο Νεοκαισαρείας

Γεννήθηκε  περίπου   το   210   με  215  μ.Χ.   Οι   γονείς  του   ήταν ειδωλολάτρες   και   είχαν   μεγάλη   κοινωνική   θέση   στη   Νεοκαισάρεια του  Πόντου.  Μετά  την   στοιχειώδη   εκπαίδευσή   του,   ο   Γρηγόριος μαζί  με τον αδελφό του Αθηνόδωρο πήγαν στη Βηρυτό για να σπουδάσουν    νομικά.

Ο   Θεός   όμως    είχε   άλλα   σχέδια   για   το   Γρηγόριο.   Όταν    περνούσε  από   την   Καισαρεία,   άκουσε  το  δεινό  ερμηνευτή   των Γραφών,  Ωριγένη.   Ο   Γρηγόριος   τόσο   πολύ   ενθουσιάστηκε   μαζί   του,  ώστε   άφησε   τα   νομικά   και   διετέλεσε   επί   χρόνια   μαθητής του.

Κατόπιν πήγε στην Αλεξάνδρεια, και από εκεί επέστρεψε στη Νεοκαισάρεια με πλήρη  θεολογική  μόρφωση και  άγιο  ζήλο.  Τότε  ο Μητροπολίτης  Αμασείας  Φαίδημος   διέκρινε   τα   χαρίσματά   του   και τον   έκανε   επίσκοπο   Νεοκαισαρείας.

Η   επισκοπή  αυτή είχε   μόνο   17   χριστιανούς!   Ο   Γρηγόριος,   όμως, δεν το θεώρησε  υποτιμητικό. Βασιζόταν  πολύ   στην   δύναμη   της   θείας χάριτος   και   πάντα   είχε   στο   μυαλό   του   τα   ενθαρρυντικά   λόγια του   θείου   Παύλου:   «Να   ενδυναμώνεσαι   με   την   χάρη   που   μας δίνεται   από  την  σχέση και την  ένωσή μας με τον Ιησού Χριστό». Πράγματι, με την χάρη του Θεού, ο Γρηγόριος έκανε καταπληκτικό αγώνα    και   εκχριστιάνισε   σχεδόν όλη την πόλη. Και ενώ είχε παραλάβει  17   χριστιανούς,   όταν   πέθανε ειρηνικά   στα   τέλη   του   270 μ.Χ. είχαν απομείνει στην επισκοπική του περιφέρεια μόνο 17 ειδωλολάτρες!       
Υπήρξε   δε  τόσο   εγκρατής   στη   γλώσσα   του,   ώστε   δεν   βγήκε   απ’ αυτήν   κανένας   κακός,   περιττὸς   ή   αργός   λόγος.   Γι’ αυτό   και   ο Θεός   τον   κόσμησε   και    με    το    χάρισμα    της   θαυματουργίας.

Απολυτίκιον.   Ήχος    πλ. δ’.    
Εν  προσευχαίς   γρηγορών,  ταις  των   θαυμάτων   εργασίαις   εγκαρτερών,   επωνυμίαν   εκτήσω  τα  κατορθώματα.  Αλλά   πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, φωτίσαι τας ψυχάς ημών, μήποτε  υπνώσωμεν  εν   αμαρτίαις   εις   θάνατον.

Κοντάκιον.  Ήχος   β’.   Τα   άνω   ζητών.

Θαυμάτων πολλών, δεξάμενος  ενέργειαν, σημείοις  φρικτοίς, τους δαίμονας   επτόησας,  και  τας   νόσους   ήλασας,   των  ανθρώπων πάνσοφε  Γρηγόριε· διο καλή θαυματουργός, την κλήσιν εξ έργων κομισάμενος.

Έτερον   Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Ως    ευσεβείας   υποφήτην   και  διδάσκαλον

Και   των   θαυμάτων   ποταμόν  σε   ανεξάντλητον

Μακαρίζομεν   οι   δούλοί   σου   Ιεράρχα.

Αλλ’   ως   έχων   παρρησίαν   προς   τον   Κύριον

Εκ   παντοίων   απολύτρωσαι    κακώσεων     
Τους    βοώντάς   σοι,   χαίροις   Πάτερ   Γρηγόριε.

Μεγαλυνάριον.
Τη    φιλοσοφία   προς   αληθή,  γνώσιν   κεχρημένος,   οία   κλίμακι   νοητή,  προς   θεολογίας,    ανέδραμες  το   ύψος,   Γρηγόριε   θαυμάτων, καινών    διάκονε.

Saint Gregory the Wonderworker of the Neo-Caesarea

He was born around 210 to 215 AD. His parents were pagans and had a high social standing in the Pontic Neo-Caesarean. After his elementary education, Gregory and his brother Athinodoros went to Beirut to study law.

But God had other plans for Gregory. As he was passing through Caesarea, he heard the evil Scriptural interpreter Origen. Gregory was so enthusiastic with him that he left law and was a student for many years.

Then he went to Alexandria, and from there he returned to Neo-Caesarea with full theological education and sacred zeal. Then the Metropolitan of Amaziah Phaedimus distinguished his gifts and made him bishop of Neo-Caesarea.

This diocese had only 17 Christians! Gregory, however, did not find it disparaging. He relied heavily on the power of divine grace and always had in his mind the encouraging words of divine Paul: "Be strengthened by the grace given us by our relationship and union with Jesus Christ." Indeed, by the grace of God, Gregory made a great struggle and christened almost the whole city. And while he had received 17 Christians, he died peacefully at the end of 270 AD. there were only 17 pagan worshipers left in his bishopric!

He was so restrained in his language that no bad, unnecessary or slow reason came out of it. That is why God also decorated him with the gift of miracle-working.

Absolutely. Sound d.

Praying fast, in the midst of the wonders of the working-class, I have branded the achievements. But Christ God, Father Gregory, shine upon our souls, never sleeping in sin to death.

It's close. B sound. The above askers.

Wonders of many, tank energy, horror points, demons of the heathen, and the sickness of the sick, of the people of all Gregory; the good miracle-worker, the call of works.

Another Kontakion. Sound d. I miss her.

As a pious lecturer and a teacher

And the wonders of the river inexhaustible

Bless your servants Hierarch.

But as if I were bitter to the Lord

You are always free from injuries

Welcome to them, Father Gregory.

Magnificent.

The philosophy of true, of knowledge, of the scale conceivable, of theology, of the height unaffected, Gregory of miracles, of the new.