Οι Άγιοι Ακίνδυνος, Αφθόνιος, Πηγάσιος, Ελπιδοφόρος (ή Ελπιδηφόρος) και Ανεμπόδιστος

Ήταν   αξιωματούχοι   του   Πέρσου   βασιλιά    Σαπώρ   του   Β’.   Επειδή,   όμως, ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί, συνελήφθησαν και μαστιγώθηκαν σκληρά.   Έπειτα,   τους   έριξαν   στις   φλόγες   μιας   μεγάλης   φωτιάς.   Αλλά   οι θερμές   δεήσεις   τους   προς   τον   Θεό  προκάλεσαν   φοβερή   θύελλα   με   βροχή, που   έσβησε   την   φωτιά.   Αυτό  προκάλεσε   φόβο   στους   Πέρσες, και   τον   ίδιο το Σαπώρ, με αποτέλεσμα να αναβάλει τον θάνατο των γενναίων χριστιανών.

Αλλά  μετά   μερικές   μέρες,   τους   έφερε   και   πάλι   στο   κριτήριο.   Αφού   είδε   ότι δεν μπορούσε να αλλάξει  το   χριστιανικό    τους    φρόνημα,   αποκεφάλισε πρώτο    τον   Αφθόνιο.   Έπειτα,   απευθυνόμενος   στον   Ελπιδοφόρο,   του   είπε να φανεί λογικός, σαν εγγράμματος που ήταν και   μπορούσε   να   διακρίνει το   ψέμα   από   την   αλήθεια.   Ο   Ελπιδοφόρος   του  αποκρίθηκε   ότι   γι’ αυτό ακριβώς   πιστεύει   στον   Χριστό,   διότι   Αυτός   είναι    «η   οδός   και   η   αλήθεια    και η   ζωή».   Δηλαδή   ο   σωστός   δρόμος,   που    οδηγεί   στην   απόλυτη   αλήθεια    και στην   πραγματική    και   πηγαία   ζωή,    που   αξίζει   κανείς   να   πεθάνει    γι’   αυτή.

Η   απάντηση   του   Ελπιδοφόρου   εξαγρίωσε   τον   Σαπώρ   και   αμέσως  τον αποκεφάλισε.   Οι   θυσίες   αυτές   ενθάρρυναν   ακόμα   περισσότερο  τους υπολοίπους, και έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους. Τότε ο  Σαπώρ διέταξε   να   τους   ρίξουν    μέσα   σε   αναμμένο   καμίνι.         
Έτσι,   μαρτυρικά    και   ένδοξα,   παρέδωσαν   όλοι   την   μακαρία   ψυχή   τους   στο ζωοδότη     Χριστό.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.    
Ακίνδυνον   μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδηφόρον   στερρόν, Πηγάσιον   ένδοξον· ούτοι γαρ ακινδύνως, εξ αφθόνου   κρατήρος,    πηγάζουσι  τοις  ελπίδι,   αρραγεί   προσιούσι, χαρίτων   ανεμποδίστων,    κρήνην    θεόβρυτον.

Κοντάκιον.   Ήχος   α’.   Τον    τάφον   σου   Σωτήρ.        
Ως   άστρα   απλανή,   του   Ηλίου   της   δόξης,    ανέλαμψαν   εν   γη,   οι   Χριστού στρατιώται,   τον   ζόφον   διώκοντες,   των   παθών   και   πηγάζοντες,   χάριν άφθονον, ανεμποδίστως τοις πάσι, και ακίνδυνον, την σωτηρίαν   δορούνται,   ελπίδι    της  πίστεως.

Μεγαλυνάριον.
Όμιλος πεντάριθμος Αθλητών,   διηγωνισμένων,   εν   Κυρίω   μαρτυρικώς, πρόκειται   εις   αίνον· αυτοίς   ούν  εκβοώμεν·   χαίρετε   Αθλοφόροι,   Χριστού  πανθαύμαστοι.

Saints Safe, Abundant, Pigasius, Hope (or Hope) and Unburdened

They were officials of the Persian King Sapphor II. However, because they confessed to be Christians, they were arrested and beaten severely. Then they were thrown into the flames of a huge fire. But their warm attachments to God caused a terrible rainstorm that extinguished the fire. This frightened the Persians, and Sappor himself, postponing the death of the brave Christians.

But after a few days, he brought them back to the bench. Seeing that he could not change their Christian mind, he decapitated Abutonius first. Then, addressing Hope, he told him to look logical, as a letter that was and could distinguish the lie from the truth. Hopefully he responded that this is exactly why he believes in Christ, because He is "the way and the truth and the life." That is to say, the right path, which leads to the absolute truth and to real and daily life, that one deserves to die for.

Hope's answer enraged Sapphire and immediately decapitated him. These sacrifices further encouraged the others, and remained steadfast in their faith. Then Sapphire ordered them to be thrown into a burning fireplace.

So, both martyred and glorified, they all surrendered their souls to the living Christ.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

Risky hopelessness, plus Plenty of them, Closed Unbound, Hopeful steroids, Glorious gloom; they are safely, abundantly crater, source of hope, impure prey, gracious priests.

It's close. Sound a '. Your grave Savior.

As glittering stars of the glorious Sun, shining upon the earth, Christ is arming himself, the gloomy persecutors, the passions and the springs, for abundance, unhindered at all times, and without danger, salvation being given, hope of faith.

Magnificent.

A group of Fifteen Athletes, persecuted, in the Lord witnessed, are in eternity; they are outcasts;