Ο Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης

Ο  Άγιος  Ιάκωβος,  έζησε τον 4^ο  μ.Χ.  αι.  επί   βασιλέως  Αρκαδίου.  Ζούσε  στην  Βηθλαδά   της   Περσίας   και  καταγόταν  από  επίσημο  γένος.  Ήταν   φίλος  με τον  βασιλιά  των  Περσών,  Ισδιγέρδη.

Παρασυρμένος  από  αυτή  τη  φιλία  του,  ο  Ιάκωβος  απαρνήθηκε την πίστη   του   στον  Χριστό.   Για   να    ευχαριστήσει   τον    Ισδιγέρδη,  άφησε  τον  εαυτό  του να  χαθεί  μέσα  στην    ψευδαίσθηση  του  πλούτου  των  ανακτόρων.  Όταν  το    έμαθαν   αυτό    η   μητέρα   και    η   γυναίκα του,   οι  οποίες ήταν  ευσεβείς και πιστές  χριστιανές  λυπήθηκαν   και εξοργίστηκαν.   Και   οι   δυο   λοιπόν   τον   επιπλήξανε   για   τη   στάση του   και   του   δήλωσαν   ότι   δεν   ήθελαν   καμία   σχέση,   μαζί  του. Αυτό  το  μικρό  πλήγμα,  επανέφερε  τον  Ιάκωβο  στον  ίσιο δρόμο. Τον  έκανε   να    διαπιστώσει   το  χάσμα   το   οποίο   δημιούργησε.

Έτσι  ο  Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το   ατόπημά του  και  να  επανέλθει   στον   δρόμο  του  Θεού.  Μετά  από  την  απόφαση  αυτή,  πήγε  στον  βασιλιά  και ομολόγησε μπροστά του   την  μία   και   αληθινή πίστη   στον   Χριστό.   Ο   Ισδιγέρδης   εξεπλάγη  γι’  αυτή  την  αλλαγή  του  Ιακώβου  και  προσπάθησε να  τον  μεταπείσει.  Ο  Ιάκωβος  παρέμεινε   ακλόνητος  στην  πίστη  του   και    γι’ αυτό   διατάχθηκε  να τον   βασανίσουν.   
Μαρτύρησε με ακρωτηριασμό των άκρων του και κατόπιν με τον αποκεφαλισμό    του.  Με  αυτό  τον  μαρτυρικό  τρόπο  παρέδωσε  το πνεύμα   του   στον   Κύριο.

Απολυτίκιον. Ήχος   δ’.  Ταχύ   προκατάλαβε.       
Ο   Μάρτυς    Ιάκωβος,  ο  της Περσίδος  βλαστός,  τον  δόλιον   δράκοντα, τοις  των αιμάτων   κρουνοίς,  αθλήσας   απέπνιξε·  πίστει   γαρ   αληθείας, μεληδόν τετμημένος, ώφθη τροπαιοφόρος, του Σωτήρος οπλίτης,   πρεσβεύων   αδιαλείπτως,    υπέρ    των    ψυχών    ημών.

Κοντάκιον.  Ήχος    β’. Τα   άνω   ζητών.      
Πεισθείς τηκαλή, συζύγω  καρτερόψυχε, και το φοβερόν,  κριτήριον  πτοούμενος, των Περσών το πρόσταγμα, και τον φόβον, Ιάκωβε κατέπτυσας, και ανεδείχθης μάρτυς σεπτός, το σώμα ως κλήμα συντεμνόμενος.

Μεγαλυνάριον.
Τις  σου  της   ανδρείας  το  ευσταθές,  εξείπει  εικότως,  καρτερόψυχε  Αθλητά;  Μεληδόν  γαρ  άπαν,  τμηθείς   το  σώμα  έστης,   Ιάκωβε  ως άκμων·  διο  δεδόξασαι.

Saint James the Persian

Saint James lived in the 4th century AD c. to the king of Arkadi. He lived in the Persian Bethlade and was of official gender. He was friends with the King of the Persians, Isdigerd.

Driven by this friendship, James renounced his faith in Christ. To please Isdigererd, he let himself get lost in the illusion of palace wealth. When the mother and his wife, who were pious and faithful Christians, learned of this, they were saddened and enraged. So they both reproached him for his attitude and told him they didn't want anything to do with him. This little blow brought Jacob back on the straight path. It made him notice the gap he had created.

So Jacob decided to cleanse his sin and return to God's way. After this decision, he went to the king and confessed before him the one true faith in Christ. Isdigererd was surprised at this change of Jacob and tried to persuade him. James remained steadfast in his faith and was ordered to torture him.

He witnessed the amputation of his limbs and then his beheading. In this witnessing way he delivered his spirit to the Lord.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

The martyr Jacob, the shoot of Persis, the deceitful dragon, in the blood of the bloodthirsty, sportsman, has drowned;

It's close. B sound. The above askers.

Convinced Tekke, wife of a psychotherapist, and the fearful, criterion-abuser of the Persians, and the fear-mongering Jacob, and an unstoppable witness sept, the body as a vine.

Magnificent.

To your bravery the staunch, speculatively demonized, Athletic Carter psyche? Come on, cut your body in here, Jacob as an acne;