Λουκᾶ 20,19-26
19 Καὶ ἐζήτησαν
οἱ ἀρχιερεῖς καὶ
οἱ γραμματεῖς ἐπιβαλεῖν
ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ
τῇ ὥρᾳ, καὶ
ἐφοβήθησαν τὸν λαόν·
ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς
τὰς παραβολὰς
ἔλεγε.
20 Καὶ παρατηρήσαντες ἀπέστειλαν
ἐγκαθέτους, ὑποκρινομένους
ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι, ἵνα ἐπιλάβωνται αὐτοῦ
λόγου εἰς τὸ παραδοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος.
21 Καὶ
ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν
ὅτι ὀρθῶς λέγεις καὶ
διδάσκεις, καὶ οὐ λαμβάνεις πρόσωπον,
ἀλλ᾿ ἐπ᾿ ἀληθείας
τὴν
ὁδὸν τοῦ Θεοῦ διδάσκεις·
22 ἔξεστιν ἡμῖν Καίσαρι
φόρον δοῦναι
ἢ οὔ;
23 Κατανοήσας δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίαν
εἶπε πρὸς αὐτούς· τί με
πειράζετε;
24 Δείξατέ μοι δηνάριον· τίνος ἔχει εἰκόνα καὶ ἐπιγραφήν; Ἀποκριθέντες δὲ εἶπον· Καίσαρος.
24 Δείξατέ μοι δηνάριον· τίνος ἔχει εἰκόνα καὶ ἐπιγραφήν; Ἀποκριθέντες δὲ εἶπον· Καίσαρος.
25 Ὁ
δὲ εἶπεν αὐτοῖς·
ἀπόδοτε τοίνυν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ
τὰ τοῦ Θεοῦ
τῷ Θεῷ.
26 Καὶ οὐκ
ἴσχυσαν ἐπιλαβέσθαι αὐτοῦ
ρήματος ἐναντίον τοῦ
λαοῦ, καὶ θαυμάσαντες ἐπὶ
τῇ ἀποκρίσει αὐτοῦ
ἐσίγησαν.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Λουκά 20,19-26
19 Οι
γραμματείς και οι αρχιερείς
εζήτησαν εκείνη την ώρα
να
βάλουν χέρι επάνω του,
διότι κατάλαβαν ότι
την παραβολή την είπε
γι’ αυτούς, αλλά εφοβούντο
τον λαό.
20 Καιροφυλακτούσαν λοιπόν
και έστειλαν κατασκόπους
οι οποίοι υποκρίνονταν τους
ευσεβείς, για να
βρουν κάποιο λόγο
του για πρόσχυμα ώστε
να τον παραδώσουν
στην αρχή
και την εξουσία
του ηγεμόνος.
21Και
τον ερώτησαν, «Διδάσκαλε,
γνωρίζουμε ότι όσα
λέγεις και διδάσκεις είναι ορθά
και δεν λαβαίνεις
υπ’ όψιν σου
πρόσωπο ανθρώπου αλλά διδάσκεις αληθινά
τον δρόμο του
Θεού.
22 Μας
επιτρέπεται να δίνουμε
φόρο στον Καίσαρα
ή όχι;».
23 Αυτός
αντελήφθη την πονηρία
τους και τους
είπε, «Γιατί με πειράζετε;
24 Δείξατέ
μου ένα δηνάριο.
Τίνος εικόνα και
επιγραφή έχει;». Εκείνοι απεκρίθησαν, «Του Καίσαρος».
25 Τότε
αυτός τους είπε,
«Δώστε λοιπόν στον Καίσαρα
όσα οφείλονται στον
Καίσαρα και στον
Θεό όσα οφείλονται
στον Θεό».
26 Και
δεν μπόρεσαν να
τον ενοχοποιήσουν από τα
λόγια
του εμπρός στο
λαό· θαύμασαν για
την απάντησί του
και σιώπησαν.
Α΄Θεσ.
5,9-13, 24-28
9 ὅτι οὐκ ἔθετο ἡμᾶς ὁ
Θεὸς εἰς ὀργήν, ἀλλ' εἰς
περιποίησιν σωτηρίας διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
10 τοῦ ἀποθανόντος
ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα εἴτε γρηγορῶμεν
εἴτε καθεύδωμεν
ἅμα σὺν αὐτῷ ζήσωμεν.
11 Διὸ παρακαλεῖτε
ἀλλήλους καὶ οἰκοδομεῖτε
εἷς
τὸν ἕνα, καθὼς καὶ ποιεῖτε.
Διάφοροι προτροπές και επίλογος
12 Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί,
εἰδέναι τοὺς κοπιῶντας ἐν ὑμῖν καὶ προϊσταμένους
ὑμῶν ἐν Κυρίῳ
καὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς,
13 καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς
ὑπερεκπερισσοῦ ἐν ἀγάπῃ
διὰ τὸ ἔργον αὐτῶν. εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς.
24 πιστὸς ὁ καλῶν ὑμᾶς, ὃς καὶ ποιήσει.
25 Ἀδελφοί, προσεύχεσθε
περὶ ἡμῶν.
26 Ἀσπάσασθε τοὺς
ἀδελφοὺς πάντας ἐν φιλήματι
ἁγίῳ.
27 Ὁρκίζω ὑμᾶς
τὸν Κύριον
ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν πᾶσι τοῖς
ἁγίοις ἀδελφοῖς.
28 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ' ὑμῶν· ἀμήν.
28 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ' ὑμῶν· ἀμήν.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Α΄ Θεσ.
5,9-13, 24-28
9 διότι
ο Θεός δεν
μας προώρισε σε
οργή αλλά για
να αποκτήσουμε σωτηρία δια
του Κυρίου μας
Ιησού Χριστού,
10 ο
οποίος πέθανε για
μας, ώστε, είτε
είμεθα άγρυπνοι είτε
κοιμώμεθα, να ζήσουμε μαζί
του.
11 Δια
τούτο, παρηγορείτε ο
ένας τον άλλον
και οικοδομείτε ο ένας τον άλλον
όπως και κάνετε.
Διάφορες προτροπές
και επίλογος
12 Σας
παρακαλούμε δε, αδελφοί,
να αναγνωρίζετε εκείνους
που κοπιάζουν μεταξύ σας
και είναι προϊστάμενοί
σας εν Κυρίω
και σας νουθετούν,
13 και
να έχετε προς
αυτούς πολύ μεγάλη
εκτίμησι και αγάπη
για το έργο τους.
Να έχετε μεταξύ
σας ειρήνη.
24 Είναι
αξιόπιστος εκείνος που
σας καλεί, αυτός
και θα τα πραγματοποιήσει.
25 Αδελφοί, προσεύχεσθε
για μας.
26 Χαιρετήστε όλους
τους αδελφούς με
φίλημα άγιο.
27 Σας
εξορκίζω στον Κύριο
να διαβασθεί η επιστολή σ’όλους
τους αγίους αδελφούς.
28 Η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι μαζί σας. Αμήν.
28 Η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι μαζί σας. Αμήν.
Luke 20: 19-26
19 At that time the
scribes and the chief priests sought to lay hands on him, because they
understood that he had spoken this parable unto them, but they were afraid of
the people.
20 So they were detained
and sent spies, who were pretending to be pious, to find some reason for him to
surrender to the authority and authority of the ruler.
21And they asked him,
"Teach, we know that what ye say and teach is true, and thou shalt not
regard the face of man, but teach the way of God truly.
22 Are we allowed to pay
taxes to Caesar or not? "
23 And he perceived their
wickedness, and said unto them, Why do ye trouble me?
24 Show me a dinar. What
image and inscription does he have? " They responded, "Of
Caesar's."
25 Then he said to them,
"Give to Caesar the things that are due to Caesar, and to God the things
that are due to God."
26 And they were not able
to accuse him of his words before the people; they marveled at his answer, and
were silent.
First Thess. 5.9-13, 24-28
9 For God did not lead us
into wrath, but to obtain salvation through our Lord Jesus Christ,
10 who died for us, that
we, whether we be awake or asleep, may live with him.
11 Therefore, you comfort
one another, and you build one another up as you do.
Various exhortations and
conclusions
12 And I beseech you,
brethren, to acknowledge them that labor among you, who are your chief in the
Lord, and admonish you;
13 And have a great
appreciation and love for their work to them. Have peace among you.
24 He who calls you is
trustworthy, and he will do it.
25 Brothers, pray for us.
26 Greet all the brothers
with a holy kiss.
27 I exhort you in the
Lord to read the letter to all the holy brothers.
28 May the grace of our
Lord Jesus Christ be with you. Amen.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου