Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ο   μεγάλος   αυτός   πατέρας   και  διδάσκαλος  της  Ανατολικής Ορθόδοξης   Εκκλησίας   γεννήθηκε   στην   Αντιόχεια   το  347  μ.Χ. Πατέρας   του   ήταν   ο   στρατηγός   Σεκούνδος   και   μητέρα   του   η Ανθούσα.    Γρήγορα   έμεινε   ορφανός   από   πατέρα,   και   η   μητέρα του – χήρα  τότε  20   ετών – τον  ανέθρεψε  και  τον  μόρφωσε  κατά   τον καλύτερο   χριστιανικό   τρόπο.

Ήταν   ευφυέστατο μυαλό και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια – κοντά  στον   τότε   διάσημο    ρήτορα   Λιβάνιο –  αλλά   και στην  Αθήνα, μαζί με τον  αγαπημένο του φίλο Μ. Βασίλειο. Όταν αποπεράτωσε  τις σπουδές του, επανήλθε στην Αντιόχεια και αποσύρθηκε   στην έρημο για πέντε χρόνια, όπου ασκήτευε προσευχόμενος   και   μελετώντας   τις    Άγιε ς   Γραφές.

Ασθένησε όμως και επέστρεψε στην Αντιόχεια, όπου χειροτονήθηκε διάκονος –  το  381,  σε  ηλικία  34 ετών – από  τον  Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας Μελέτιο. Αργότερα δε, από τον διάδοχο του Μελετίου Φλαβιανό,   πρεσβύτερος  σε   ηλικία   40   ετών.

Κατά  την  ιερατική   του   διακονία ανέπτυξε όλα τα   ψυχικά του χαρίσματα,  πύρινο  θείο  ζήλο   και  πρωτοφανή  ευγλωττία  στα κηρύγματά  του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε  τις   ψυχές  τους  βαθύτατα.   Η   φήμη   του   αυτή   έφτασε μέχρι   την   βασιλεύουσα    και   έτσι,   την   15^η   Δεκεμβρίου   397,   με κοινή ψήφο βασιλιά  Αρκαδίου και Κλήρου, έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως,   κάτι   που   ο   ίδιος    δεν   επεδίωξε   ποτέ.

Και  από  την   θέση   αυτή   ο   ιερός   Χρυσόστομος,   εκτός   άλλων, υπήρξε   αυστηρός   ασκητής   και   δεινός   ερμηνευτής   της  Αγίας Γραφής,   όπως  φαίνεται  από   τα   πολλά  συγγράμματά  του (διασώθηκαν   804   περίπου,   ομιλίες   του).

Έργο   επίσης   του  Χρυσοστόμου   είναι  και   η   Θεία    Λειτουργία,   που τελούμε   σχεδόν   κάθε   Κυριακή,  με  λίγες  μόνο,   από   τότε μετατροπές.  Ο   ιερός   Χρυσόστομος   κατά την  διάρκεια της πατριαρχείας  του,  υπήρξε  αδυσώπητος   ελεγκτής   κάθε   παρανομίας και   κακίας.  Αυτό  όμως   έγινε  αιτία   να  δημιουργήσει   φοβερούς εχθρούς,   και   μάλιστα   αυτήν  την  αυτοκράτειρα  Ευδοξία, επειδή  ήλεγχε  τις  παρανομίες  της.  Αυτή   μάλιστα,   σε  συνεργασία   με   τον τότε Πατριάρχη Αλεξαδρείας Θεόφιλο (ενός μοχθηρού καὶ ασεβούς ανθρώπου),  συγκάλεσε   σύνοδο (παράνομη)  από  36   επισκόπους  (όλοι τους  πνευματικά  ύποπτοι  και   δυσαρεστημένοι   από   τον   Άγιο)  στο χωριό  Δρυς της Χαλκηδόνας  και  πέτυχε  την  καθαίρεση  και    εξορία του  Αγίου  σ’ ένα χωριό της  Βιθυνίας.  Η  απόφαση  αυτή   όμως,  τόσο εξερέθισε  τα  πλήθη,  ώστε  αναγκάστηκε  αυτή  η  ίδια  η   Ευδοξία   να τον  ανακαλέσει   από  την   εξορία   και   να   τον   αποκαταστήσει   στο θρόνο    με   άλλη   συνοδική    αθωωτική    απόφαση  (402).

Αλλά   λίγο   αργότερα,   η   ασεβής   αυτή   αυτοκράτειρα,   κατάφερε   και πάλι  να   εξορίσει   τον   Άγιο (20  Ιουνίου 404)  στην  Κουκουσό  της Αρμενίας   και  από  εκεί  στα  Κόμανα,  όπου   μετά  από  πολλές κακουχίες   και  άλλες   ταλαιπωρίες   πέθανε   το   407   μ.Χ.

Ο  Μ. Ι. Γαλανός   στον  Συναξαριστή  του,   μεταξύ   των   άλλων, αναφέρει   για   τον   Ιερό   Χρυσόστομο,   ότι   υπήρξε   και   αναγνωρίζεται ως ο πιο άριστος και δημοφιλής διδάσκαλος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Κανένας δεν εξήγησε όπως αυτός, με τόσο πλούτο   και   τόση   σαφήνεια  τα   νοήματα   των   θείων   Γραφών,  ούτε δε   υπήρξε   εφάμιλλός   του  στην   ετοιμολογία,   την   απλότητα,   αλλά και στη φλόγα και την δύναμη της ρητορείας. Υπήρξε ρήτορας θαυμαστός,  λογοτέχνης  απαράμιλλος,  βαθύτατος   και διεισδυτικότατος, ψυχολόγος και καταπληκτικός κοινωνιολόγος με αίσθημα χριστιανικής ισότητας, χωρίς προνομιούχους, με καθολική  αδελφότητα.

Ανήκει   σ’ αυτούς  που   φαίνονται   «ως   φωστήρες   εν   κόσμω». Δηλαδή σαν   φωτεινά   αστέρια   μέσα   στον   κόσμο.

Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο ιερός Χρυσόστομος πέθανε την 14^η Σεπτεμβρίου, αλλά λόγω εορτής της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού μετατέθηκε   η   εορτή   της   μνήμης   του   την   13^η   Νοεμβρίου.

Επίσης   την   15^η   Δεκεμβρίου εορτάζουμε την χειροτονία του σε  Πατριάρχη   Κωνσταντινουπόλεως,   την   27^η  Ιανουαρίου   την   ανακομιδή  των  λειψάνων  του,  αλλά   η  μνήμη  του  εορτάζεται   και   την   30^η  Ἰανουαρίου  μαζί  με  τον  Μ. Βασίλειο   και   τον  Άγ. Γρηγόριο τον   Θεολόγο.     
Και   τέλος  την  26^η   Φεβρουαρίου    εορτάζουμε την μνήμη της χειροτονίας    του   σε   πρεσβύτερο.

Απολυτίκιον.   Ήχος    πλ. δ’.

Η του στόματός σου καθάπερ πυρσός, εκλάμψασα χάρις, την οικουμένην   εφώτισεν· αφιλαργυρίας  τω  κόσμω,  θησαυρούς  εναπέθετο·   το   ύψος ημίν   της  ταπεινοφροσύνης   υπέδειξεν. Αλλά  σοις   λόγοις   παιδεύων, Πάτερ   Ιωάννη  Χρυσόστομε,   πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι   τας   ψυχάς   ημών.

Έτερον   Απολυτίκιον.   Ήχος  γ’.  Θείας   πίστεως.           
Στόμα πάγχρυσον, της Εκκλησίας, ῥήτωρ ένθεος, της ευσεβείας, ανεδείχθης Ιωάννη Χρυσόστομε· καταυγασθείς γαρ τη αίγλη του Πνεύματος,   λόγους   ζωής    αναβλύζεις  τοις  πέρασι.  Πάτερ  Όσιε, Χριστόν   τον   Θεόν   ικέτευε,   δωρήσασθαι    ημίν  το  μέγα   έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος  πλ. β’.  Την  υπέρ   ἡμών.

Εκ   των   ουρανών  εδέξω  την  θείαν  χάριν  και  δια  των  σων   χειλέων πάντας  διδάσκεις, προσκυνείν εν Τριάδι, τον ένα Θεόν, Ιωάννη Χρυσόστομε,  παμμακάριστε  Όσιε,  επαξίως  ευφημούμέν   σε·   υπάρχεις γαρ   καθηγητής,   ως   τα   θεία   σαφών.

Έτερον  Κοντάκιον.  Ήχος  πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Τον   ποταμόν  της    Εκκλησίας   τον   χρυσόρρειθρον

Και    ευσεβείας  την   κιθάραν  την   χρυσόφθογγον

Τον   Χρυσόστομον  αινέσωμεν  Ιωάννην·

Χρυσουργία  γαρ   του   λόγου    κατεχρύσωσε

Τας   καρδίας   των   πιστών   και   τα   νοήματα·       
Τούτω   λέγοντες,   χαίρε   θείε   Χρυσόστομε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  ο  χρυσόρρειθρος  ποταμός,   ο  την  οικουμένην,   καταρδεύων νάμα χρυσούν· χαίροις ο την γλώτταν, χρυσούς και   την καρδίαν, Χρυσόστομε  τρισμάκαρ,  Πατριαρχών  η   κρηπίς.

Saint John the Chrysostom Archbishop of Constantinople

This great father and teacher of the Eastern Orthodox Church was born in Antioch in 347 AD. His father was General Sekundus and his mother Anthusa. He soon became an orphaned father, and his mother - then a widower of 20 years - nurtured and educated him in the best Christian way.

He was an ingenious mind and studied many sciences in Antioch - near then famous orator Lebanon - but also in Athens, with his beloved friend M. Basil. After completing his studies, he returned to Antioch and retired to the desert for five years, where he practiced prayer and studying the Holy Scriptures.

However, he fell ill and returned to Antioch, where he was ordained a deacon - in 381, at the age of 34 - by Archbishop Meletios of Antioch. Later, he was succeeded by Meletius Flavianos, a 40-year-old senior.

During his priestly ministry he developed all his spiritual gifts, passionate divine zeal, and unprecedented eloquence in his sermons. He shook and shook the crowds of Antioch and moved their souls deeply. His reputation reached the king and so, on December 15, 397, by a joint vote of King Arcadius and Cleros, he became Patriarch of Constantinople, something he never sought.

And from this position the sacred Chrysostom was, among other things, a rigorous ascetic and a sacred interpreter of the Bible, as shown by his many writings (about 804 saved, his speeches).

Chrysostom's work is also the Divine Liturgy, which we perform almost every Sunday, with only a few conversions since then. Chrysostom during his patriarchate, was a relentless controller of every lawlessness and evil. This, however, caused him to create formidable enemies, and even this Empress Eudoxia, because she controlled her illegals. In fact, she, in collaboration with the then Patriarch of Alexandria Theophilos (a vicious and disrespectful man), convened a meeting (illegal) of 36 bishops (all spiritually suspicious and unhappy with the Saint) in the village of Dris and Halkidaios and Halkidona Saint in a village of Bithynia. This decision, however, so exacerbated the crowds that Eudoxia herself was forced to withdraw from her exile and restore her to the throne by another synodic acquittal (402).

But shortly thereafter, this disrespectful empress again managed to exile the Saint (June 20, 404) to Cucus, Armenia, and from there to Comana, where she died in 407 AD after many hardships and other troubles.

MH Galanos in his Synagogue, among other things, mentions to the Chrysostom that he has been and is recognized as the most excellent and popular teacher of the Christian Church. No one has explained the meaning of the Divine Scriptures as richly and so clearly as he did, nor was he comparable to the preparations, simplicity, but also to the flame and power of rhetoric. He was a wonderful orator, an unrivaled writer, profound and penetrating, a psychologist and an amazing sociologist with a sense of Christian equality, without privileges, with a universal brotherhood.

It belongs to those who look "like lights in the world". That is, like bright stars in the world.

It should be noted here that the holy Chrysostom died on the 14th of September, but due to the celebration of the Ascension of the Holy Cross was postponed to the 13th of November.

Also on December 15th we celebrate his ordination to the Patriarch of Constantinople, January 27th the rematch of his relics, but his memory is also celebrated on January 30th with the King Basil and Ag. Gregory the Theologian.

And finally, on February 26, we celebrate the memory of his ordination to a senior.

Absolutely. Sound d.

Your mouth a lit torch, I glowed with grace, the so-called illuminated; worldly inferno, treasures suppository; the half height of humility indicated. But for the sake of the children, Father John Chrysostom, he has preserved for the sake of Christ God I am saved in our souls.

Other Apolitical. Sound c. Divine faith.

Mentor of the Church, of the Church, Hector of God, of piety, indefatigable John Chrysostom; burned for the glory of the Spirit; Father Hosea, Christ begged God, I am a great gift.

It's close. Sound b. For you.

From heaven, I receive it for the sake of your divine lips, and by your lips you are teaching, worshiping in one Triad, one God, John Chrysostom;

Another Kontakion. Sound d. I miss her.

The river of the Church of the goldsmith

And the goldsmith's guitar was worshiped

Chrysostom John the Baptist;

The gold-plated speech of the discourse despised

Believers' hearts and meanings;

Those are my sayings, aunt Chrysostom.

Magnificent.

Happy is the river of gold, the beloved, of the humble gold; glad is the tongue, the gold and the heart, Chrysostom Trimakar, the Patriarchs or the kripis.