Ο Όσιος Θεόδωρος ο Ομολογητής ηγούμενος Μονής Στουδίου

Γεννήθηκε   στην   Κωνσταντινούπολη   το  759  και  ήταν  γιός  του Φωτεινού  και   της   Θεοκτίστης.   Στην   ανατροφή   του,  εξάσκησε μεγάλη    επιρροή   ο   θείος   του   Πλάτων,  μια   από   τις   μεγαλύτερες μορφές    της   εκκλησίας   της   Κωνσταντινούπολης.

Ο   Θεόδωρος   έγινε   μοναχός   πρώτα  στη   Μονή   του   Σακκουδίωνος (κοντά  στην   Προύσα),  που  ανήγειραν   οι   γονείς   του   στο   κτήμα τους  με  την   ονομασία   Βοσκήτιον.  Αργότερα   έγινε  και   ηγούμενος αυτής,  αφού   αποσύρθηκε   ο   θείος   του   Πλάτων   λόγω   γήρατος.

Για   την   αντίστασή του ο Θεόδωρος, στο γάμο του βασιλιά  Κωνσταντίνου ΣΤ’ με τη Θεοδότη, εξορίστηκε στη Θεσσαλονίκη. Επανήλθε   στην   Κωνσταντινούπολη μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου   και   εγκαταστάθηκε   στη   Μονή  Στουδίου  σαν ηγούμενος.  Αλλά   και   πάλι   για   την   αντίστασή   του   στην   χειροτονία   του   Νικηφόρου   από   λαϊκό   σε   Πατριάρχη,   εξορίστηκε μαζί  με  τον   θείό   του   Πλάτωνα   (809).  Επέστρεψε   από   την   εξορία το  812  στην   Κωνσταντινούπολη,   για   να  εξοριστεί   τρίτη   φορά   από τον Λέοντα τον Ε’, επειδή με πολύ θάρρος υπερασπίστηκε τις ιερές εικόνες    και   το   ορθόδοξο   φρόνημα.        
Πέθανε   στην   εξορία  το   826   σε   ηλικία    67   ετών,   στη  χερσόνησο του   Ακρίτα   του   Αγίου   Τρύφωνα.   Το   δε  σώμά   του,   μετακομίστηκε στην Πριγκιπόννησο, όπου και ετάφη. Ύστερα δε, επί Πατριάρχου Μεθοδίου,   το   844  ανακομίστηκε   στη  βασιλεύουσα,   μαζί   με το  λείψανο του αδελφού του Ιωσήφ του Θεσσαλονίκης και ετάφη στη Μονή  Στουδίου.

Απολυτίκιον.  Ήχος   γ’.  Θείας  πίστεως.     
Δώρων μέτοχος, της αφθαρσίας, δώρον   άσυλον, της Εκκλησίας, φερωνύμως  ανεδείχθης  Θεόδωρε·  τοις  ιεροίς  γαρ  επόμενος   δόγμασιν, ομολογίας  φωστήρ   εχρημάτισας.   Πάτερ  Όσιε,  Χριστόν   τον   Θεόν ικέτευε,   δωρήσασθαι   ημίν  το    μέγα   έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος   β’.  Τα   άνω  ζητών.       
Τον ασκητικόν, ισάγγελόν τε βίον σου, τοις αθλητικοίς, εφαίδρυνας  παλαίσμασι, και Αγγέλοις   σύσκηνος, θεομάκαρ   ώφθης   Θεόδωρε,   συν αυτοίς   Χριστώ   τω   Θεώ,   πρεσβεύων   απαύστως   υπέρ   πάντων   ημών.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις   ευσεβείας   μυσταγωγέ,   και   μονήρους   βίου,   μυστηπόλε   και οδηγέ·   χαίροις  ο   εκτρέφων,   τη   δωρεά   του  λόγου,   Θεόδωρε παμμάκαρ,   τους   προσιόντας   σοι.

Saint Theodore the Confessor Abbot of Stoudiou Monastery

He was born in Constantinople in 759 and was the son of Foteinos and Theoktist. In his upbringing, Plato's uncle, one of the largest figures in the Church of Constantinople, exercised great influence.

Theodore first became a monk in the Monastery of Sakkoudion (near Bursa), which his parents raised on their estate called Voskition. Later he became abbot of it, after Plato's uncle retired due to old age.

For his resistance, Theodore, in the marriage of King Constantine VI with Theodotius, was exiled to Thessaloniki. He returned to Constantinople after Constantine's death and settled in Stoudi Monastery as abbot. But again, for his resistance to the ordination of Nikephoros by a layman to the Patriarch, he was banished along with his uncle Plato (809). He returned from exile in 812 to Constantinople to be exiled for the third time by Leo E, for defending the sacred icons and the Orthodox faith with great courage.

He died in exile in 826 at the age of 67 on the Akrita Peninsula of St. Tryphon. His body moved to Principality, where he was buried. Then, under Patriarch Methodius, in 844 he was reunited with the king, along with the remains of his brother Joseph of Thessalonica, and was buried in the Monastery of Studios.

Absolutely. Sound c. Divine faith.

A shareholder of gifts, of impurity, of asylum, of the Church, supposedly unworthy of Theodore, in the next doctrine of the doctrine of confession. Father Hosea, Christ begged God, I am a great gift.

It's close. B sound. The above askers.

Your ascetic, your lifelong ascetic, your athletic, self-indulgent, and angels, theodosius of Theodore, with them Christ the God, ambassadors for all of us.

Magnificent.

Glad worshiper mystic, and life-long nuns, mystic and guide; glad the bridegroom, the gift of discourse, Theodore Pammakar, their helpers.