Ο Όσιος Ιωαννίκιος ο Μέγας ο εν Ολύμπω

Γεννήθηκε   στη   Βιθυνία   το   740   μ.Χ.   Τον   πατέρα   του   έλεγαν Μυριτρίκη   και   την   μητέρα   του   Αναστασώ.   Και   οι   δυο   ήταν ευσεβείς   γονείς   και παιδαγώγησαν   τον   γιο   τους   σύμφωνα   με   τις επιταγές   του   Ευαγγελίου.

Όταν ο Ιωαννίκιος στρατεύτηκε, αυτοκράτορας ήταν ο τραχύς εικονομάχος   Κωνσταντίνος   ο   Ε’.  Αυτός   διέπρεψε   στους    αγώνες    του   κατά   των Βουλγάρων και είχε μεγάλη εκτίμηση από τους στρατιώτες   του.   Η   ψυχολογία που   καλλιεργήθηκε στα   πεδία     των μαχών, παρέσυρε τον Ιωαννίκιο και στο θρησκευτικό έδαφος, με αποτέλεσμα   να   γίνει    εικονομάχος,   σαν   τον   αυτοκράτορα.

Όταν,   όμως,   απολύθηκε   από   τις   τάξεις   του   στρατού,   δεν   άργησε να   καταλάβει   την   πλάνη   του   και   σε   τι   μεγάλα   σφάλματα   τον είχε    οδηγήσει   αυτή.   Τι   να   κάνει   όμως;   Μα   τι  άλλο.   Να μετανοήσει και να επανέλθει στην ορθόδοξη διδασκαλία που του πρόσφεραν   οι  ευσεβείς    γονείς   του.

Αμέσως,   μάλιστα,   ήλθε   στη   σκέψη   του   ο  λόγος   του   Θεού: «Μνημόνευε  ούν  πόθεν  πέπτωκας, και    μετανόησον   και   τα   πρώτα έργα  ποίησον».   Θυμήσου,   δηλαδή,   από   ποιο   ηθικό   ύψος   έχεις   πέσει    και   μετανόησε   και   κάμε   πάλι   τα   έργα   της   πρώτης   αγάπης    σου.   
Και  ο   Ιωαννίκιος   μετανόησε   ειλικρινά.   Εξομολογήθηκε   το   ολίσθημά   του,   καταρτίσθηκε   ανάλογα,   έγινε   μοναχός    στον Όλυμπο   και   πέθανε   94   χρονών   στη   Μονή   Αντιδίου,   διδάσκοντας  στον    κόσμο    την    Ορθοδοξία.

Απολυτίκιον.  Ήχος  πλ. α’.  Τον  συνάναρχον  Λόγον.  
Την  επίγειον  δόξαν  Πάτερ    κατέλιπες,   καταυγασθείς   τη   ελλάμψει της   επιπνοίας    Θεού,   όθεν   ἐφανας   εν   γη   ως   άστρον   άδυτον· θείας   φωνής  γαρ   ως   Μωσής, μυστικώς αξιωθείς, ισάγγελος ανεδείχθης,  και   δωρημάτων   ταμείον,   Ιωαννίκιε   μακάριε.

Κοντάκιον.  Ήχος    δ’.  Επεφάνης   σήμερον.         
Εν   τη   μνήμη    σήμερον, τη ιερά σου, συνελθόντες παντες, εκδυσωπούμεν   οι   πιστοί,   Ιωαννίκιε  Όσιε, παρά  Κυρίου,  ευρείν   ημάς έλεος.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις   των  Οσίων η καλλονή, και  του   Παρακλήτου,  ενδιαίτημα χρυσαυγές· χαίροις αθανάτου, ζωἠς  λειμών ευώδης, την Εκκλησίαν τέρπων  Ιωαννίκιε.

Saint Ioannicus the Great in Olympus

He was born in Bithynia in 740 AD. His father was called Myrritik and his mother Anastasso. Both were devout parents and educated their son according to the Gospel requirements.

When Ioannicus was in the army, the emperor was the rough iconoclast Constantine I. He excelled in his fights against the Bulgarians and was highly esteemed by his soldiers. The psychology that was cultivated on the battlefields drew Ioannicus and religious land, resulting in him becoming an iconoclast, like the emperor.

However, when he was fired from the ranks of the army, he did not soon realize his error and what major errors had led him. But what to do? But what else. To repent and return to the orthodox teaching offered by his pious parents.

Immediately, indeed, the word of God came to his mind: "He remembered where they were, and repented and the first works were poisoned." Remember, from what morality you have fallen and repented and we will do the works of your first love again.

And Ioannicus sincerely repented. Confessed to his slip, trained accordingly, became a monk at Olympus and died at the age of 94 in Antidiou Monastery, teaching the world Orthodoxy.

Absolutely. Sound a'. Co-captain Logon.

To earthly Father glorified Father, burned in the glorification of God's pomp, all over the earth as a starless sanctuary;

It's close. Sound d. Impressive today.

In remembrance of you today, your sanctuary, gathering all around, we are worshiping the faithful, Ioannice Hosea, besides the Lord, we have mercy on you.

Magnificent.

Hail of the Saints Kalloni, and of Paracletus, golden habitation; joy of the immortal, life of fragrant grass, the Church of Tera Ioanniki.