Ματθαίου 9,9-13
Κλήσις του
Ματθαίου
9 Καὶ
παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ
τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον,
καὶ λέγει αὐτῷ·
ἀκολούθει μοι. Καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ.
10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. 11 Καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν;
10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. 11 Καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν;
12 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς
ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς·
οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ,
ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες.
13 Πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν ἔλεον θέλω
καὶ οὐ θυσίαν. οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι
δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς
εἰς μετάνοιαν.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ματθ. 9,9-13
Κλήση
του Ματθαίου
9
Και ενώ
προχωρούσε ο Ιησούς
πιο πέρα, είδε
έναν άνθρωπο να
κάθεται στο τελωνείο,
ο οποίος ωνομάζετο
Ματθαίος, και του λέγει,
«Ακολούθησέ με». Και
εκείνος σηκώθηκε και
τον ακολούθησε.
10
Και ενώ
αυτός καθότανε στο
τραπέζι στο σπίτι,
ήλθαν πολλοί τελώναι και
αμαρτωλοί και έτρωγαν
μαζί με τον
Ιησού και τους μαθητάς
του.
11
Και όταν είδαν
αυτό οι Φαρισαίοι,
έλεγαν στους μαθητάς
του, «Γιατί ο διδάσκαλός
σας τρώγει μαζί
με τους τελώνες
και τους αμαρτωλούς;».
12
Όταν το
άκουσε ο Ιησούς,
είπε, «Δεν έχουν
ανάγκη από ιατρό
οι υγιείς αλλά οι
ασθενείς.
13
Πηγαίνετε να μάθετε
τι σημαίνει, Αγάπη
θέλω και όχι
θυσία. Διότι δεν ήλθα
να καλέσω σε μετάνοια
δικαίους αλλά αμαρτωλούς».
Ρωμ.
10,11-11,2
11 Λέγει
γὰρ ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ
οὐ καταισχυνθήσεται.
12 Οὐ γὰρ ἔστι διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ
Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς
ἐπικαλουμένους αὐτόν·
13 πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται.
14 Πῶς οὖν
ἐπικαλέσονται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; Πῶς δὲ πιστεύσουσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; Πῶς δὲ
ἀκούσουσι χωρὶς κηρύσσοντος;
15 Πῶς δὲ κηρύξουσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσι; Καθὼς γέγραπται· ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων
εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά!
16 Ἀλλ᾿ οὐ πάντες ὑπήκουσαν
τῷ εὐαγγελίῳ· Ἡσαΐας γὰρ λέγει·
Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν;
17 Ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς,
ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ρήματος Θεοῦ.
18 Ἀλλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε εἰς πᾶσαν τὴν
γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης
τὰ
ρήματα αὐτῶν.
19 Ἀλλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἔγνω Ἰσραήλ; πρῶτος Μωυσῆς
λέγει· ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ᾿ οὐκ ἔθνει, ἐπὶ
ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ ὑμᾶς.
20 Ἡσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν,
ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ
μὴ ἐπερωτῶσι.
21 Πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέγει· ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.
21 Πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέγει· ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.
Η απόρριψις των
Ισραηλιτών δεν είναι πλήρης
1 Λέγω οὖν,
μὴ ἀπώσατο ὁ Θεὸς
τὸν λαόν αὐτοῦ; Μὴ
γένοιτο· καὶ γὰρ ἐγὼ
Ἰσραηλίτης εἰμί, ἐκ σπέρματος
Ἀβραάμ, φυλῆς Βενιαμίν.
2 Οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν
προέγνω. Ἢ οὐκ οἴδατε ἐν
Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ
λέγων;
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ρωμ.
10,11-11,2
11 Διότι
λέγει η γραφή, Καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν δεν
θα ντροπιασθεί.
12 Δεν
υπάρχει δηλαδή διάκρισις
μεταξύ Ιουδαίου και
Έλληνος, διότι ο
ίδιος εἶναι Κύριος
όλων, πλούσιος εις
όλους που τον επικαλούνται.
13 Διότι
καθένας που
θα επικαλεσθεί το
όνομα του Κυρίου
θα σωθεί.
14 Πως
λοιπόν θα επικαλεσθούν εκείνον,
εις τον οποίον
δεν επίστεψαν; Και πως
θα πιστέψουν εις
εκείνον δια τον
οποίον δεν άκουσαν; Και
πως θα ακούσουν
χωρίς να κηρύττει
κάποιος;
15 Και
πως θα κηρύξουν
εάν δεν αποσταλούν;
Καθώς είναι γραμμένο, Πόσο ωραίοι
είναι οι πόδες
εκείνων που κηρύττουν το
χαρμόσυνο άγγελμα.
16 Αλλά
δεν υπήκουσαν όλοι
στο ευαγγέλιο. Ο
Ησαΐας λέγει, Κύριε,
ποιος επίστεψε στο
κήρυγμά μας;
17 Επομένως η
πίστις έρχεται από
την ακοή του
κηρύγματος, και το κήρυγμα
είναι ο λόγος
του Θεού.
18 Αλλ’ ερωτώ, μήπως
δεν άκουσαν; Βεβαίως
άκουσαν: Η φωνή
τους διεδόθη εις
όλην την γην
και
τα λόγια τους εις
τα πέρατα της
οικουμένης.
19 Πάλιν
ερωτώ, μήπως ο Ισραήλ
δεν εγνώρισε; Πρώτος
ο Μωϋσής λέγει:
Εγώ θα κεντήσω την
ζηλοτυπία σας με
έθνος που δεν είναι έθνος και
θα σας εξοργίσω με έθνος
ανόητο.
20 Ο
Ησαΐας μάλιστα τολμά
να λέγει: Ευρέθηκα
από
εκείνους που δεν μ’ ζητούσαν, εφανερώθηκα σ’ εκείνους
που
δεν ρωτούσαν για μένα.
21 Εις δε τους Ισραηλίτες λέγει: Όλην την ημέρα άπλωσα τα χέρια μου προς λαό που είναι απειθής και αντιλέγει.
21 Εις δε τους Ισραηλίτες λέγει: Όλην την ημέρα άπλωσα τα χέρια μου προς λαό που είναι απειθής και αντιλέγει.
Η απόρριψις
των Ισραηλιτών δεν είναι
πλήρης
1 Ερωτώ
λοιπόν: Μήπως απέρριψε
ο Θεός τον λαόν του;
Μη γένοιτο, διότι και
εγώ είμαι Ισραηλίτης, από
τους απογόνους του Αβραάμ,
από την φυλή
του Βενιαμίν.
2 Δεν απέρριψε
ο Θεός τον λαόν
του,
τον οποίο προεγνώρισε. Δεν ξέρετε τι λέγει
η γραφή δια
τον Ηλία, πως αποτείνεται εις
τον Θεόν κατά του
Ισραηλιτικού λαού:
Matt. 9,9-13
Matthew's call
9 And while Jesus went
further, he saw a man sitting at the customs, who was called Matthew, and said
to him, "Follow me." And he stood up and followed him.
10 And while he sat at the
table in the house, many came and sinned, and ate together with Jesus and his
disciples.
11 And when the Pharisees
saw this, they said to his disciples, "Why does your teacher eat with you
the charges and the sinners?"
12 When Jesus heard it, he
said, "They do not need the healthiest but the patients.
13 Go to find out what it
means, Love I want, not sacrifice. For I did not come to call to repentance
righteous but sinners. "
Rom. 10.11-11.2
11 For the scripture says,
He that believeth on him shall not be ashamed.
12 There is no distinction
between Judaea and the Greek, for he himself is the Lord of all, rich in all
who invoke him.
13 For anyone who will
invoke the name of the Lord will be saved.
14 How then shall they
rely on him, whom they have not believed? And how shall they believe in him
whom they have not heard? And how will they hear without preaching?
15 And how will they
declare if they are not sent? As it is written, How beautiful are the feet of
those who preach the joyous message.
16 But not everyone was in
the gospel. Isaiah says, Lord, who believeth in our preaching?
17 Therefore, faith comes
from the hearing of preaching, and preaching is the word of God.
18 But I ask, have they
not heard? Of course they heard: Their voice was spread throughout the earth,
and their words to the ends of the world.
19 Again I ask, Is not
Israel known? Moses first says, "I will embroider your jealousy with a
nation that is not a nation, and I will annoy you with a foolish nation.
20 Isaiah even dares to
say: I was found by those who did not ask me, I was manifested to those who did
not ask for me.
21 And to the Israelites
he saith, All day have I stretched out my hands to a people who are ignorant
and opposed.
Israeli rejection is not
complete
1 Then do I ask: Has God
rejected his people? For I am an Israelite, of the descendants of Abraham, of
the tribe of Benjamin.
2 God has not rejected his
people, whom he foreknew. You do not know what the scripture says about Elijah,
that it is appealing to God against the Israelite people:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου