ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  14,  25-35

25 Συνεπορεύοντο    δὲ  αὐτῷ  ὄχλοι  πολλοί.   καὶ  στραφεὶς   εἶπε  πρὸς αὐτούς·

26 εἴ   τις   ἔρχεται   πρός   με  καὶ   οὐ   μισεῖ   τὸν  πατέρα   ἑαυτοῦ   καὶ   τὴν  μητέρα   καὶ  τὴν   γυναῖκα   καὶ   τὰ   τέκνα    καὶ   τοὺς   ἀδελφοὺς καὶ   τὰς   ἀδελφάς,   ἔτι   δὲ  καὶ   τὴν   ἑαυτοῦ   ψυχήν,   οὐ   δύναταί   μου μαθητὴς   εἶναι.

27 Καὶ   ὅστις   οὐ   βαστάζει   τὸν   σταυρὸν   ἑαυτοῦ    καὶ   ἔρχεται   ὀπίσω μου,   οὐ   δύναται   εἶναί   μου   μαθητής.

28 Τίς   γὰρ   ἐξ   ὑμῶν,   θέλων    πύργον    οἰκοδομῆσαι,   οὐχὶ   πρῶτον καθίσας   ψηφίζει   τὴν   δαπάνην,   εἰ   ἔχει   τὰ   πρὸς   ἀπαρτισμόν;

29 Ἵνα    μήποτε,   θέντος    αὐτοῦ    θεμέλιον καὶ    μὴ    ἰσχύσαντος    ἐκτελέσαι,   πάντες    οἱ   θεωροῦντες    ἄρξωνται   αὐτῷ   ἐμπαίζειν,

30 λέγοντες   ὅτι  οὗτος  ὁ   ἄνθρωπος   ἤρξατο    οἰκοδομεῖν καὶ    οὐκ   ἴσχυσεν   ἐκτελέσαι;

31 Ἢ   τίς   βασιλεύς,   πορευόμενος    συμβαλεῖν   ἑτέρῳ    βασιλεῖ   εἰς πόλεμον,   οὐχὶ   πρῶτον    καθίσας    βουλεύεται   εἰ   δυνατός    ἐστιν   ἐν δέκα   χιλιάσιν   ἀπαντῆσαι   τῷ   μετὰ   εἴκοσι χιλιάδων   ἐρχομένῳ   ἐπ᾿  αὐτόν;

32 Εἰ    δὲ   μήγε,   ἔτι   πόρρω   αὐτοῦ   ὄντος πρεσβείαν   ἀποστείλας    ἐρωτᾷ   τὰ   πρὸς   εἰρήνην.

33 Οὕτως    οὖν   πᾶς   ἐξ   ὑμῶν,   ὃς   οὐκ   ἀποτάσσεται   πᾶσι τοῖς   ἑαυτοῦ   ὑπάρχουσιν,   οὐ   δύναται    εἶναί   μου   μαθητής.

34 Καλὸν   τὸ   ἅλας·   ἐὰν   δὲ   καὶ   τὸ   ἅλας   μωρανθῇ,  ἐν τίνι    ἀρτυθήσεται;
35 Οὔτε   εἰς   γῆν   οὔτε   εἰς   κοπρίαν   εὔθετόν   ἐστιν·   ἔξω   βάλλουσιν αὐτό.   ὁ   ἔχων   ὦτα   ἀκούειν    ἀκουέτω.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  14,  25-35

25 Πολύς   κόσμος   βάδιζε   μαζί   του·   και   στράφηκε   και   τους   είπε,

26 «Εάν   κανείς   έρχεται   σ’ εμένα   και   δεν  μισεί   τον   πατέρα   του   και   την   μητέρα   του   και   γυναίκα   και   παιδιά   και   αδελφούς   και αδελφές,  ακόμη  δε   και   την  ζωή   του,  δεν  μπορεί   να   είναι  μαθητής μου.

27 Και   όποιος   δεν   βαστάζει  τον   σταυρό   του   και   με  ακολουθεί  δεν μπορεί   να   είναι   μαθητής  μου.

28 Ποιος   από   σας,  εάν   θέλει  να  οικοδομήσει  ένα  πύργο   δεν  κάθεται   πρώτα   να   λογαριάσει   την   δαπάνη   για   να  ιδεί   εάν  έχει αρκετά   να   τον   αποτελειώσει,

29 μήπως  συμβεί  όταν  βάλει  τα   θεμέλια   και   δεν  μπορέσει   να   τον αποτελειώσει,  να   αρχίσουν  όλοι   που  τον  βλέπουν   να   τον ειρωνεύωνται

30 και   να   λέγουν  ότι   αυτός   ο   άνθρωπος   άρχισε   να   οικοδομεί  αλλά   δεν  μπόρεσε  να  το   αποτελειώσει;

31 Ή   ποιος   βασιλεύς   όταν   μέλλει  να   πολεμήσει  ένα  άλλο   βασιλέα,  δεν  κάθεται  πρώτα   να   σκεφθεί,  εάν  με  δέκα   χιλιάδες άνδρες  μπορεί   να  αντιμετωπίσει   εκείνον  που  έρχεται  εναντίον  του με  είκοσι   χιλιάδες;

32 Εάν   δεν  μπορεί   τότε   ενώ  αυτός  είναι  ακόμη   μακρυά  στέλλει απεσταλμένους   και  ζητεί  διαπραγματεύσεις   περί   ειρήνης.

33 Έτσι   και  όποιος  από   σας  δεν  απαρνείται   όλα  τα   υπάρχοντά  του, δεν   μπορεί   να  είναι  μαθητής  μου.

34 Το   αλάτι  είναι  καλό,   αλλ’ εάν   ακόμη  και   το  αλάτι  χάσει  την αλμύρα   του,  με   ποιο   μέσο   θα  αρτυσθεί;
35 Ούτε  για   την   γη  ούτε  για   την  κοπριά  είναι  κατάλληλο·   το πετούν   έξω.   Εκείνος   που   έχει   αυτιά  για   να  ακούει,  άς  ακούει».

Κολ. 2, 20-3, 3

2, 20 Εἰ  οὖν  ἀπεθάνετε   σὺν   τῷ   Χριστῷ   ἀπὸ   τῶν   στοιχείων τοῦ   κόσμου,  τί   ὡς   ζῶντες   ἐν   κόσμῳ   δογματίζεσθε,

21 μὴ   ἅψῃ   μηδὲ  γεύσῃ   μηδὲ   θίγῃς

22 ἅ   ἐστι   πάντα  εἰς   φθορὰν   τῇ   ἀποχρήσει,   κατὰ   τὰ   ἐντάλματα καὶ   διδασκαλίας  τῶν   ἀνθρώπων;
23 Ἅτινά   ἐστι   λόγον   μὲν   ἔχοντα σοφίας   ἐν   ἐθελοθρησκείᾳ   καὶ   ταπεινοφροσύνῃ   καὶ   ἀφειδίᾳ   σώματος,   οὐκ   ἐν   τιμῇ   τινι   πρὸς πλησμονὴν   τῆς   σαρκός.

3, 1 Εἰ   οὖν   συνηγέρθητε   τῷ   Χριστῷ,   τὰ   ἄνω   ζητεῖτε, οὗ   ὁ   Χριστός   ἐστιν   ἐν   δεξιᾷ   τοῦ   Θεοῦ   καθήμενος,

2 τὰ   ἄνω   φρονεῖτε,   μὴ   τὰ   ἐπὶ   τῆς   γῆς.

3 Ἀπεθάνετε   γάρ,   καὶ   ἡ   ζωὴ  ὑμῶν  κέκρυπται   σὺν   τῷ   Χριστῷ   ἐν τῷ   Θεῷ·

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Κολ. 2, 20-3,3

2, 20 Εάν   λοιπόν  πεθάνατε  μαζί   με  τον  Χριστό   ως  προς  τα  στοιχεία του   κόσμου,   γιατί,   σαν   να   ζούσατε   την  ζωή   του   κόσμου,

21 υποβάλλεσθε  σε  παραγγέλματα:  «Μη   αγγίξῃς,  μη  γευθής,  μη θίξῃς»;

22 – όλα  αυτά    αναφέρονται  σε  πράγματα  τα  οποία   δια   της  χρήσεως φθείρονται –  κατά  τις  εντολές   και  τις  διδασκαλίες  των   ανθρώπων.
23 Αυτά   έχουν  κάποια   εμφάνισι   σοφίας,   η  οποία  συνίσταται   σε  μία   θρησκεία     ιδίας  αρεσκείας,   αυτοταπείνωσι   και   περιφρόνησι   του σώματος,   δεν  έχουν   όμως   καμμία   αξία   για   την  καταπολέμησι   του σαρκικού   φρονήματος.

3, 1 Εάν  λοιπόν   έχετε  αναστηθεί   μαζί  με  τον  Χριστό,   να  ζητάτε  όσα είναι   επάνω,   όπου   ο   Χριστός   κάθεται   στα   δεξιά  του   Θεού,

2 να   σκέπτεσθε   τα  πράγματα  εκεί  επάνω   και   όχι   τα  επίγεια.

3 Διότι    έχετε   πεθάνει   και   η   ζωή   σας   εἶναι   κρυμμένη  μαζί   με  τον   Χριστό  στο   Θεό.

Luke 14, 25-35

25 Many people were walking with him, and he turned and said to them,

26 “If anyone comes to me and does not hate his father and mother and wife and children and brothers and sisters and even his life, he cannot be my disciple.

27 And whosoever shall not scourge his cross, and follow me, cannot be my disciple.

28 Which of you, if you want to build a tower, does not first have to count the expense to see if it has enough to finish it,

29 when it comes to laying the foundations and not being able to finish it, let everyone who sees it make fun of him

30 and say that this man began to build, but was not able to finish it?

31 Or what king, when he cometh to fight another king, sitteth not down first, to think, If ten thousand men can face him that cometh against him with twenty thousand?

32 If it cannot then send envoys while he is still far away and ask for peace negotiations.

33 So whosoever of you does not deny all his possessions, cannot be my disciple.

34 Salt is good, but even if the salt lose its salty, by what means will it fail?

35 Neither for the earth, nor for the dunghill, is it fit; He who has ears to hear, let him hear. "

Col. 2, 20-3.3

2, 20 If ye then died with Christ in the elements of the world, for as though ye were living the life of the world,

21 Have you been subjected to orders: "No touch, no taste, no touch"?

22 - all refer to things that are worn out through use - according to people's commands and teachings.

23 They have some manifestation of wisdom, which is a religion of self-interest, self-humiliation and contempt of the body, but they have no value in the fight against the carnal mind.

3, 1 If then ye have been raised up with Christ, to seek that which is above, where Christ sitteth at the right hand of God,

2 to think things up there and not terrestrial.

3 For you are dead, and your life is hid with Christ in God.