Ο Όσιος Νείλος ο Μυροβλύτης

Ο  Όσιος  Νείλος   καταγόταν   από  τον   Άγιο   Πέτρο  Κυνουρίας και  έζησε κατά  το  πρώτο ήμισυ του 17^ου αιώνα μ.Χ. Από  νεαρή   ηλικία παρελήφθη  από  τον   θείο   του,   ιερομόναχο Μακάριο, στην εκεί  ιερά  μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την καλουμένη του   Μαλεβή, όπου και  αφού  εκπαιδεύθηκε με θεοσέβεια, χειροτονήθηκε διάκονος. Ποθώντας όμως  και   οι   δυό   ακόμη   πιο   ασκητικό   βίο,  μετέβησαν   στο   Άγιον Όρος,  όπου,  αφού για   λίγο   χρόνο   ασκήτεψαν   στο   σπήλαιο   που   είχε   ασκητέψει   ο   Όσιος   Πέτρος   ο  Αθωνίτης   († 12   Ιουνίου),   στη συνέχεια  μετέβησαν σε έρημη έκταση  κοντά  στη  Λαύρα  του   Οσίου Αθανασίου, έκτισαν ναό τιμώμενο στο όνομα της Υπαπαντής και παρέμειναν  εκεί  ασκητεύοντας   με   αυστηρότητα.

Αργότερα  ο   Όσιος Νείλος, για μεγαλύτερη άσκηση, κατέφυγε σε σπήλαιο  που   βρισκόταν σε πολύ απόκρημνο βράχο, όπου, αφού ανήγειρε μικρό ναό, παρέμεινε ασκούμενος και νυχθημερόν προσευχόμενος    καθ’ όλο   τον   υπόλοιπο   βίο   αυτού.

Ο   Όσιος   Νείλος   κοιμήθηκε   με   ειρήνη   στις   12   Νοεμβρίου   του   1651  και  ενταφιάσθηκε   πλησίον  του   σπηλαίου  του.   Μετά   την   οσία ταφή   του,   μύρο   ευώδες   ανέβλυσε   από   τον   τάφο   του,   που   παρείχε   την   ίαση   σε   όσους   ασθενείς   προσέφευγαν   εκεί  με   πίστη.

Αργότερα,   λόγω   εδαφικών μεταβολών, ο τάφος του Οσίου εξαφανίσθηκε και παρέμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια. Το 1815, ο Όσιος Νείλος παρουσιάσθηκε σε κάποιον μοναχό, που ονομαζόταν Αιχμάλωτος  και  αφού   του   προείπε   πολλά   μέλλοντα,  στην   συνέχεια   τον   πρόσταξε   να   καταστήσει   βατή την   οδό   προς   το σπήλαιό  του,  για  να μεταβαίνουν   οι  μοναχοί   να   προσκυνούν   και  να   λειτουργούν  το   ναό που είχε ιδρύσει. Αμέσως ο μοναχός Αιχμάλωτος  ανακοίνωσε   στους   υπόλοιπους πατέρες όσα προστάχθηκαν   από  τον   Όσιο,   αυτοί   δε   έσπευσαν   με   προθυμία   όχι   μόνο   να   διανοίξουν   την   οδό,  αλλά   και   να   οικοδομήσουν   νέο ναό   προς   τιμήν   του   Οσίου.  Κατά   την   εκσκαφή   των  θεμελίων   του ναού,   ανευρέθη  ο  τάφος του και  τα  σεπτά   λείψανά  του,   τα   οποία ανέδιδαν  άρρητη  ευωδία.          
Η   κυρίως  μνήμη   του   εορτάζεται   την   7^η  Μαίου.

Απολυτίκιον.  Ήχος  γ’.  Θείας   πίστεως.     
Θείαν   άσκησιν, Πάτερ εν Άθω, πόθω   κρείττονι, ηγωνισμένος, Μυροβλύτης θαυμαστός αναδέδειξαι· και διασώζεις κινδύνων και θλίψεων,  τους   τω   αγίω   ναώ   σου   προστρέχοντας.   Νείλε   Όσιε, Χριστόν    τον   Θεόν   ικέτευε,   δωρήσασθαι   ημίν   το   μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Ως   εκκαθάρας  σεαυτόν   πόνοις   ασκήσεως

Του   Παρακλήτου   μυροθήκη    ώφθης   έμψυχος

Και   θεράπων   του   Κυρίου   ηγιασμένος.

Αλλ’ απαύστως    καθικέτευε  μακάριε,

Λυτρωθήναι   πειρασμών   και   περιστάσεων           
Τους   βοώντάς   σοι,   χαίροις   Νείλε   Πατήρ   ημών.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις   Μυροβλύτα  Νείλε  σοφέ,  ασκήσεως  άνθος,  και   του  Άθω κλέος σεπτόν· χαίροις του ναού σου, ευπρέπεια και δόξα, και θείος αντιλήπτωρ,   των   ευφημούντων  σε.

St. Nile the Myroblitis

Saint Nile came from Saint Peter of Kynouria and lived in the first half of the 17th century AD. From an early age he was received by his uncle, monk Makarios, in the Holy Monastery of the Assumption, called Malevi, where he was ordained a deacon after being educated with godly devotion. Craving both more ascetic lifestyles, however, they went to Mount Athos, where, for a short time, they ascended to the cave that was built by Saint Peter the Athonite († 12 June), then moved to a deserted area near the Lavra of Osios , built a temple honoring the name of Ypapantis and remained there practicing rigor.

Later, for the sake of greater exercise, St. Nile resorted to a cave on a very steep rock, where, after building a small temple, he remained a practitioner and prayed night and night for the rest of his life.

Saint Nile slept peacefully on November 12, 1651, and was buried near his cave. After his tomb burial, a fragrant myrrh poured from his grave, providing healing to all patients who sought refuge there in faith.

Later, due to soil changes, the tomb of Hosei disappeared and remained unknown for many years. In 1815, Saint Nile presented himself to a monk named Prisoner and after foretelling him many futures, he then instructed him to make the road to his cave walkable, so that the monks could worship and operate the temple he had founded. . Immediately, the monk Prisoner announced to the other fathers who were obeyed by Hosios, who were not in a hurry to not only open the street, but also to build a new temple in honor of Hosios. During the excavation of the temple's foundations, his tomb and its sepulchral remains were found, which gave off an indomitable fragrance.

His main memory is celebrated on May 7th.

Absolutely. Sound c. Divine faith.

Divine Exercise, Father in Athos, I crave cruelty, feverish, Miroblitus the miraculous I turn; and you save dangers and sorrows, I sanctify them by calling you. Nile Hosei, Christ begged God, I have been given a great deal of mercy.

It's close. Sound d. I miss her.

As a clearinghouse to this pain of exercise

Of the Euclidean Scythe of the Soul animated

And the healer of the Lord in a temper.

But it was definitely a blessing,

Get rid of temptations and circumstances

Greetings to them, happy Nile Father.

Magnificent.

Merry Myroblitas Nile wise, blossom practitioner, and Athos clepton septon; gladdened of your temple, dignity and glory, and uncle perceptor, of the euphemists.