Οι Άγιοι Σταμάτιος και Ιωάννης οι Νεομάρτυρες οι αυτάδελφοι και ο συνοδίτης αυτών Νικόλαος

Οι  Άγιοι Νεομάρτυρες Σταμάτιος, Ιωάννης  και Νικόλαος κατάγονταν  από τις  Σπέτσες  και   μαρτύρησαν  υπέρ  του ονόματος  του   Χριστού   στη   Χῖο,   το έτος 1822 μ.Χ. Από αυτούς οι  δύο    πρώτοι,   ο   Σταμάτιος   και   ο  Ιωάννης,   ήσαν αδελφοί.   Ο   πατέρας τους  ονομαζόταν Θεόδωρος Γκίνης και  η  μητέρα  τους   Ανέζω.

Κατά το   έτος 1822 μ.Χ. οι Άγιοι ξεκίνησαν το ταξίδι τους για   την Κωνσταντινούπολη μαζί με άλλους πέντε   ναυτικούς,   που   ασχολούνταν με το εμπόριο, μεταξύ των οποίων ήταν και ο συναθλητής αυτών Νικόλαος. Η σφοδρή   θαλασσοταραχή    τους   ανάγκασε να προσαράξουν απέναντι  από  τη  Χίο, σε παραλία της Μικρασιατικής γης που ονομαζόταν Τσεσμέ. Αφού εξήλθαν στην ξηρά, φοβούμενοι τους Τούρκους, εμπιστεύτηκαν την ζωή τους σε   κάποιον  Χριστιανό,   τον    οποίο  παρακάλεσαν να μεριμνήσει,  δίδοντάς του αμοιβή για   την εξεύρεση  υλικών,   προκειμένου  να   επισκευάσουν    το   χαλασμένο   πλοιάριό τους. Όμως  αυτός τους   πρόδωσε  στον   αγά   και  οδήγησε εναντίον  τους,  τους Τούρκους  στρατιώτες, οι οποίοι  τους  κατεδίωξαν.   Από  τους  επτά  οι  δύο  φονεύθηκαν, άλλοι  δε  δύο έφυγαν δια θαλάσσης. Οι  Οθωμανοί, εξαγριωμένοι, συνέλαβαν τους δύο  αδελφούς, Σταμάτιο  και  Ιωάννη    και  τον γέροντα πλοίαρχο    Νικόλαο.   Ο   πασάς, αφού  τους  ανέκρινε,   έδωσε εντολή   να   φυλακίσουν τους  δύο αδελφούς και  να  αποκεφαλίσουν  το  Νικόλαο  στην  εκτός  του    κάστρου   πεδιάδα.

Οι Τούρκοι προέτρεπαν  το  Νικόλαο να αλλαξοπιστήσει, για   να   γλυτώσει  τον θάνατο  και  να κερδίσει  την  ζωή, εκείνος  όμως  απάντησε   με θάρρος   ότι  δεν  αρνείται  την   πίστη   του. Έτσι,    ομολογώντας   τον  Χριστό, δέχθηκε  το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού   απέκοψαν   την   τίμια   κεφαλή αυτού.        
Οι  Τούρκοι   προσπάθησαν  να εξισλαμίσουν  και  τους  δύο   αδελφούς. Παρά  τις  μεθοδικές  και  επίμονες  προσπάθειες αυτών, επί επτά συνεχείς ημέρες, δεν κατάφεραν τίποτε. Οι Μάρτυρες βρήκαν την ευκαιρία  και  απέστειλαν κρυφά  έγγραφη  την    εξομολόγησή   τους  προς τον   Μητροπολίτη   Χίου,   ο  οποίος τους   έδωσε   την   ευλογία   του,   για   να προχωρήσουν προς τον δρόμο του μαρτυρίου με πνευματική   ανδρεία. Κοινωνήσαντες δε των  Αχράντων Μυστηρίων, των οποίων την   αποστολή οικονόμησε ο Επίσκοπος  δια  γυναικός, ήσαν  έτοιμοι  για την μεγάλη θυσία. Προσαχθέντες ενώπιον του πασά, διεκήρυξαν  και  πάλι την  ακλόνητη πίστη τους στὸν  Χριστό και πορευόμενοι προς το μαρτύριο φώναξαν προς το πλήθος: «Χριστιανοί  είμεθα, για τον  Χριστό πηγαίνουμε στον θάνατο». Έτσι  δέχθηκαν τους στέφανους του μαρτυρίου, αποκεφαλισθέντες, ο μεν   νεομάρτυρας   Σταμάτιος  σε  ηλικία 18    ετών,   ο    δε    νεομάρτυρας  Ιωάννης  σε  ηλικία    22   ετών.

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.        
Νομίμως αθλήσαντες,  υπέρ  Χριστού του Θεού, παμμάκαρ  Σταμάτιε,  συν Ιωάννη  ομού, αυτάδελφοι  ένδοξοι, σύναθλον δε  εν πάσι,  τον Νικόλαον  σχόντες, δόξης  της των Μαρτύρων, ηξιώθητε  άμα, πρεσβεύοντες  τη Τριάδι,  υπέρ  των  ψυχών ημών.

Κοντάκιον. Ήχος   γ’. Η   Παρθένος   σήμερον.      
Οι στερροί  αυτάδελφοι,  μια  αθλήσαντες γνώμη, ο κλεινός Σταμάτιος, συν  Ιωάννη  ενθέως,  τέτμηνται,  συν Νικολάω,  τω  ομοψύχω, χαίροντες αυτών τας   κάρας  πίστει  Κυρίου·  δια τούτο  μαρτυρίου,  το  θείον γέρας θεόθεν  έλαβον.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις αυταδέλφων  η  ξυνωρίς,  Ιωάννη μάκαρ, και Σταμάτιε καρτερέ,  συν τω Νικολάω, υμών  τω   συνοδίτη,  Σπετσών  οι  πολιούχοι, Χίου   σεμνώματα.

Agioi Stamatios and John the New Martyrs the same brothers and their companion Nikolaos

The Holy Martyrs Stamatis, John and Nicholas came from Spetses and martyred for the name of Christ in Chios, in the year 1822 AD. Of these, the first two, Stamatius and John, were brothers. Their father was called Theodoros Ginis and their mother rose.

In the year 1822 AD the Saints began their journey to Constantinople along with five other sailors involved in commerce, including their co-worker Nikolaos. The lonely seasickness forced them to come across from Chios, on a beach in the Asia Minor land called Cesme. After fleeing on land, fearing the Turks, they trusted their lives to a Christian who they begged to attend, giving him a fee for finding materials to repair their damaged ship. But he betrayed them to the agape and led against them, the Turkish soldiers, who pursued them. Of the seven, the two were killed, and two were fleeing by sea. The Ottomans, furious, arrested the two brothers, Stama and John, and the elder Captain Nicholas. Pasha, after questioning them, instructed them to imprison the two brothers and decapitate Nicholas to the plain outside the castle.

The Turks urged Nicholas to change, to save death and win life, but he replied with courage that he did not deny his faith. Thus, by confessing to Christ, he accepted the crown of martyrdom, having cut off his honest head.

The Turks tried to sow both brothers. Despite their methodical and persistent efforts, for seven consecutive days, they did nothing. The Witnesses found the opportunity and secretly wrote their confession to the Metropolitan of Chios, who gave them his blessing, to move towards the path of martyrdom with spiritual prowess. The companions of the Achranth of Mysteries, whose mission the Bishop conspired for a woman, were ready for the great sacrifice. Attached before the Pasha, they once again proclaimed their unshakable faith in Christ and, as they walked towards the martyrdom, they cried out to the crowd: "Christians are, for Christ we go to death." So they accepted the tabernacles of the martyrdom, headed, the new martyr Stamatios at the age of 18, and the new martyr John at the age of 22.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

For the sake of the Christ of God, you have been rightfully committed to the Christ of God, Stamatius, together with John, these glorious gentlemen, all of whom have come to you, to Nicholas the scholars, the glory of the Martyrs, assaulted, praying for the Triad in favor of our souls.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

These sister brothers and sisters, the angry Stamatius, together with John in vain, are abhorred, together with Nicholas, the homosexual, rejoicing in these carriages of the Lord; for this martyrdom the divine old man has received.

Majesty.

Glory of the autochthon, the sonorous, Ioannis macar, and Stamatius kartere, plus Nicholas, you the companion, Spetses the patron saints, Chios tales.