Οι Άγιοι Ακεψιμάς, Ιωσήφ και Αειθαλάς

Ο Ακεψιμάς ήταν επίσκοπος, ο Ιωσήφ πρεσβύτερος και ο Αειθαλάς διάκονος.

Και  οι  τρεις μαρτύρησαν για  τον  Χριστό,  όταν  βασιλιάς  της Περσίας  ήταν  ο Σαπώρ ο Β’. Ο Ακεψιμάς  άφησε  την  τελευταία  του  πνοή,  αφού χτυπήθηκε σκληρά με ακανθωτά ραβδιά από ροδιά. Ο  Ιωσήφ – αφού διέσχισαν  τις   σάρκες   του – υπέστη μαρτυρικό θάνατο δια λιθοβολισμού. Ο Αειθαλάς μαστιγώθηκε σκληρά και έπειτα τον κρέμασαν  με  το  κεφάλι  προς   τα κάτω, μέχρι  που  παρέδωσε  και  αυτός  τη  μακαρία  ψυχή  του  (330  μ.Χ.).

Το  αίμα,  όμως, από τις θυσίες των Αγίων που  προκάλεσαν  οι  ασεβείς, υπενθυμίζει τα φοβερά λόγια της Αποκάλυψης:  «Ότι αίμα αγίων και προφητών εξέχεαν, και αίμα αυτοίς έδωκας πιείν άξιοι εισί».  Δηλαδή,  επειδή  οι  ασεβείς αυτοί έχυσαν το αίμα των Αγίων και των  Προφητών, τους  έδωσες  και  Συ  (Χριστέ  μου)  να  πίνουν  αντί  νερού  αίμα.        
Και  πράγματι,  είναι  άξιοι  της τιμωρίας  αυτής.  Άς  γνωρίζουν,   λοιπόν, οι   ασεβείς,  που  εγκληματούν  εναντίον  των  ανθρώπων  της  πίστης,  ότι  τους   περιμένει   ανελέητη   και    βαρειά   τιμωρία.

Απολυτίκιον.  Ήχος  γ’.  Θείας   πίστεως.     
Ως θεράποντες, της ευσεβείας, στύλοι ώφθητε, της Εκκλησίας, πυρσολατρών  καθελόντες το φρύαγμα, Ακεψιμά  Ιεράρχα  πολύαθλε, Αειθαλά Ιωσήφ τε μακάριοι. Αλλ’ αιτήσασθε, Χριστόν τον Θεόν πανεύφημοι,   δωρήσασθαι    ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος   β’. Τους   ασφαλείς.       
Την τριφαή, των Αθλοφόρων φάλαγγα, την εν Μονάδι,  Τριάδα  δοξάσασαν, αριστείαις της αθλήσεως, μεγαλοφώνως μακαρίσωμεν, Ακεψιμάν  τον   μέγαν   μεγαλύνοντες,   και   συν  Αειθαλά   τον   Ιωσήφ ομού·   αυτούς   γαρ  ο   Λόγος  προσεδέξατο.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις   Αθλοφόρων  τριάς   σεπτή,  Ακεψιμά  Πάτερ, Ιωσήφ  και Αειθαλά,  οι  καταβαλόντες, πυρσολατρών  την  πλάνην,  και  μαρτυρίου δόξαν,   καρποφορήσαντες.