ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  10,  25-37

Πως   αποκτάται   η   αιώνιος  ζωή

25 Καὶ  ἰδοὺ  νομικός  τις  ἀνέστη   ἐκπειράζων  αὐτὸν  καὶ  λέγων· διδάσκαλε,  τί  ποιήσας  ζωὴν  αἰώνιον  κληρονομήσω;

26 Ὁ  δὲ  εἶπε  πρὸς  αὐτόν·  ἐν  τῷ  νόμῳ  τί  γέγραπται; πῶς  ἀναγινώσκεις;

27 Ὁ  δὲ  ἀποκριθεὶς  εἶπεν·  ἀγαπήσεις  Κύριον  τὸν  Θεόν  σου  ἐξ  ὅλης τῆς  καρδίας  σου  καὶ  ἐξ  ὅλης  τῆς  ψυχῆς  σου  καὶ  ἐξ  ὅλης  τῆς  ἰσχύος σου  καὶ  ἐξ  ὅλης  τῆς  διανοίας  σου,  καὶ  τὸν  πλησίον  σου  ὡς  σεαυτόν·

28 εἶπε  δὲ  αὐτῷ·  ὀρθῶς  ἀπεκρίθης·  τοῦτο  ποίει  καὶ  ζήσῃ.

29 Ὁ  δὲ  θέλων  δικαιοῦν  ἑαυτὸν  εἶπε  πρὸς  τὸν  ᾿Ιησοῦν·  καὶ  τίς  ἐστί μου  πλησίον;

Η   παραβολή   του   καλού   Σαμαρείτου

30 Ὑπολαβὼν  δὲ   ὁ   Ἰησοῦς   εἶπεν·   ἄνθρωπός   τις κατέβαινεν  ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ  εἰς  Ἱεριχώ,  καὶ  λῃσταῖς  περιέπεσεν·  οἳ  καὶ  ἐκδύσαντες αὐτὸν  καὶ  πληγὰς  ἐπιθέντες  ἀπῆλθον  ἀφέντες  ἡμιθανῆ  τυγχάνοντα.

31 Κατὰ  συγκυρίαν  δὲ  ἱερεύς  τις  κατέβαινεν  ἐν  τῇ  ὁδῷ  ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν  αὐτὸν   ἀντιπαρῆλθεν.

32 Ὁμοίως  δὲ  καὶ  Λευΐτης  γενόμενος  κατὰ  τὸν   τόπον,  ἐλθὼν καὶ ἰδὼν  ἀντιπαρῆλθε.

33 Σαμαρείτης  δέ  τις  ὁδεύων  ἦλθε  κατ᾿  αὐτόν,  καὶ  ἰδὼν αὐτὸν  ἐσπλαγχνίσθη,

34  καὶ  προσελθὼν  κατέδησε  τὰ  τραύματα  αὐτοῦ  ἐπιχέων  ἔλαιον καὶ οἶνον,  ἐπιβιβάσας  δὲ  αὐτὸν  ἐπὶ  τὸ  ἴδιον  κτῆνος  ἤγαγεν  αὐτὸν  εἰς πανδοχεῖον  καὶ  ἐπεμελήθη  αὐτοῦ·

35 καὶ  ἐπὶ  τὴν  αὔριον  ἐξελθών,  ἐκβαλὼν  δύο  δηνάρια  ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ  καὶ  εἶπεν  αὐτῷ·  ἐπιμελήθητι  αὐτοῦ,  καὶ  ὅ, τι   ἂν προσδαπανήσῃς,   ἐγὼ  ἐν  τῷ   ἐπανέρχεσθαί  με  ἀποδώσω  σοι.

36 Τίς  οὖν  τούτων  τῶν  τριῶν  πλησίον  δοκεῖ   σοι  γεγονέναι τοῦ  ἐμπεσόντος   εἰς  τοὺς   λῃστάς;

37 Ὁ  δὲ  εἶπεν·  ὁ  ποιήσας  τὸ  ἔλεος  μετ᾿ αὐτοῦ.  εἶπεν  οὖν αὐτῷ  ὁ Ἰησοῦς·  πορεύου  καὶ  σὺ  ποίει   ὁμοίως.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  10,  25-37

Πως   αποκτάται  η  αιώνιος  ζωή

25 Ένας  νομικός  σηκώθηκε  με  τον  σκοπόν   να  τον   πειράξει   και   του είπε,  «Διδάσκαλε,  τί  να  κάνω  δια   να  κληρονομήσω  ζωήν   αιώνιον;».

26 Αυτός  δε   του   είπε,  «Εις  τον   νόμον  τί    είναι   γραμμένον;  Τί διαβάζεις;».

27 Εκείνος   απεκρίθη,  «Να   αγαπήσεις    Κύριον  τον   Θεόν  σου  με όλην  την   καρδιά  σου  και  με  όλην  την  ψυχήν  σου  και  με  όλην την   δύναμίν   σου  και  με   όλην   την   διάνοιάν  σου  και  τον πλησίον  σου  όπως  τον  εαυτόν   σου».

28 «Ορθά   αποκρίθηκες»,  είπε  ο  Ιησούς,  «κάνε  αυτό  και  θα  ζήσεις».

29 Εκείνος   όμως  ήθελε  να  δικαιώσει  τον   εαυτόν  του   και  είπε  εις  τον   Ιησούν,  «Και  ποιος  είναι  ο  πλησίον  μου;».

Η  παραβολή   του  καλού   Σαμαρείτου

30 Ο  Ιησούς   απήντησε,  «Κάποιος   κατέβαινε  από  την  Ιερουσαλήμ  εις την  Ιεριχώ  και   έπεσε  σε   ληστές,  οι  οποίοι  αφού  τον   έγδυσαν  και  τον  ετραυμάτισαν,  έφυγαν  και  τον   άφησαν  μισοπεθαμένο.

31 Κατά   σύμπτωσιν  ένας  ιερεύς  κατέβαινε  εις   τον   δρόμον  εκείνον αλλ’  όταν  τον  είδε,  επέρασε  από   το  απέναντι  μέρος.

32 Ομοίως  και  ένας  Λευΐτης,  όταν  έφθασε  εις  τον  τόπον  και   τον  είδε,  επέρασε  από   το  απέναντι  μέρος.

33 Ένας   όμως  Σαμαρείτης,  ενώ   βάδιζε,  έφθασε  κοντά  του  και   όταν τον  είδε,  τον  σπλαγχνίσθηκε

34 Τον   επλησίασε,  έδεσε  τα   τραύματά  του,  αφού  τα  άλειψε  με   λάδι και   κρασί,  τον  ανέβασε  εις  το   δικό  του  ζώον   και  τον   έφερε  εις  ένα ξενοδοχείο  και  τον   περιποιήθηκε.

35 Όταν  έφυγε,  την  επομένη   ημέρα,   έβγαλε  δύο  δηνάρια  και  τα έδωκε  εις  τον   ξενοδόχον  και   του  είπε,  «Περιποιήσου  τον  και  ό,τι δήποτε   δαπανήσεις   επί  πλέον,  εγώ   θα  σου  το   αποδώσω  όταν επιστρέψω».

36 Από   τους   τρεις  αυτούς   ποιος   σου   φαίνεται  ότι   έγινε   πλησίον εις   εκείνον   που   έπεσε  εις   τους   ληστάς;».

37 Εκείνος   δε   είπε,  «Αυτός  που   του  έδειξε  την   ευσπλαγχνίαν».   Και ο  Ιησούς  του  είπε,  «Πήγαινε  και  κάνε  και  συ  το  ίδιο».

Β΄Κορ. 4,6-15 

 6 Ὅτι  ὁ   Θεὸς  ὁ  εἰπὼν   ἐκ   σκότους   φῶς   λάμψαι,  ὃς  ἔλαμψεν  ἐν  ταῖς  καρδίαις  ἡμῶν  πρὸς  φωτισμὸν  τῆς  γνώσεως  τῆς  δόξης τοῦ  Θεοῦ  ἐν  προσώπῳ  Ἰησοῦ  Χριστοῦ.

Η   αδυναμία   του   αποστόλου   και   η   δύναμις   του   Θεού

7 Ἔχομεν  δὲ   τὸν  θησαυρὸν  τοῦτον  ἐν   ὀστρακίνοις σκεύεσιν,  ἵνα  ἡ  ὑπερβολὴ  τῆς  δυνάμεως  ᾖ  τοῦ  Θεοῦ  καὶ  μὴ  ἐξ  ἡμῶν,

8 ἐν παντὶ  θλιβόμενοι  ἀλλ᾿  οὐ  στενοχωρούμενοι,  ἀπορούμενοι  ἀλλ᾿ οὐκ  ἐξαπορούμενοι,

9 διωκόμενοι  ἀλλ᾿  οὐκ  ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι  ἀλλ᾿  οὐκ  ἀπολλύμενοι,

10 πάντοτε  τὴν  νέκρωσιν  τοῦ  Κυρίου  Ἰησοῦ  ἐν  τῷ  σώματι περιφέροντες,  ἵνα  καὶ  ἡ  ζωὴ  τοῦ  Ἰησοῦ  ἐν  τῷ  σώματι  ἡμῶν φανερωθῇ.

11 Ἀεὶ  γὰρ  ἡμεῖς  οἱ  ζῶντες  εἰς  θάνατον  παραδιδόμεθα  διὰ  Ἰησοῦν,  ἵνα  καὶ  ἡ  ζωὴ  τοῦ  Ἰησοῦ  φανερωθῇ  ἐν  τῇ  θνητῇ  σαρκὶ  ἡμῶν.

12 Ὥστε  ὁ  μὲν  θάνατος  ἐν  ἡμῖν  ἐνεργεῖται,  ἡ  δὲ  ζωὴ  ἐν  ὑμῖν.

13 Ἔχοντες  δὲ  τὸ  αὐτὸ  πνεῦμα  τῆς  πίστεως κατὰ  τὸ  γεγραμμένον,  ἐπίστευσα,  διὸ  ἐλάλησα,  καὶ  ἡμεῖς  πιστεύομεν,  διὸ  καὶ  λαλοῦμεν,

14 εἰδότες  ὅτι  ὁ  ἐγείρας  τὸν  Κύριον  Ἰησοῦν  καὶ  ἡμᾶς διὰ  Ἰησοῦ  ἐγερεῖ καὶ  παραστήσει  σὺν  ὑμῖν.

15 Τὰ  γὰρ  πάντα  δι᾿  ὑμᾶς,  ἵνα  ἡ  χάρις  πλεονάσασα  διὰ  τῶν πλειόνων  τὴν  εὐχαριστίαν  περισσεύσῃ  εἰς  τὴν  δόξαν  τοῦ  Θεοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄Κορ. 4,6-15 

6 Διότι   ο   Θεός  που  είπε  να   λάμψει   φως   από   το  σκοτάδι,   αυτός έλαμψε  μέσα  μας,   δια   να   φέρει   εις   φως  την   γνώσιν   της   δόξης του   Θεού  εν   τω   προσώπω  του  Ιησού  Χριστού.

Η   αδυναμία  του  αποστόλου  και  η  δύναμις   του  Θεού

7 Έχομεν   δε   τον   θησαυρόν   αυτόν   μέσα  σε  πήλινα  σκεύη,  δια  να  φανεί   ότι  τέτοια  υπερβολική  δύναμις  είναι   του   Θεού   και   δεν   προέρχεται από   μας.

8 Πιεζόμεθα   με  κάθε  τρόπον,   αλλά   δεν   φθάνομεν  σε   αδιέξοδον, ευρισκόμεθα   σε   αδυναμίαν   αλλ’   όχι   σε   απελπισίαν,  διωκόμεθα   αλλά   δεν εγκαταλειπόμεθα,

9 καταβαλλόμεθα   αλλά   δεν   χανόμεθα.

10 Πάντοτε  φέρομεν   εις   το   σώμά   μας   τον   θάνατον   του  Κυρίου   Ιησού,  δια να   φανερωθεί   και   η  ζωή  του   Ιησού   εις   το   σώμά   μας.

11 Διότι   ενώ   ζώμεν  παραδιδόμεθα  πάντοτε   εις  θάνατον  χάριν   του   Ιησού, δια   να   φανερωθεί  και   η   ζωή   του   Ιησού  εις   το   θνητόν   μας  σώμα.

12 Ώστε  ο   μεν   θάνατος   συντελείται   σ’ εμάς,   αλλ’  η  ζωή   σ’  εσάς.

13 Αλλ’  επειδή  έχομεν   το  ίδιο   πνεύμα   της  πίστεως   σύμφωνα   προς  ό,τι είναι   γραμμένον,  Επίστεψα   και  δια   τούτο   εμίλησα,   και   εμείς πιστεύομεν,   δια   τούτο  και   μιλάμε,

14 διότι   γνωρίζομεν   ότι   εκείνος   που   ανέστησε   τον   Κύριον   Ιησούν   θα αναστήσει   και   εμάς   δια   του   Ιησού   και   θα   μας   στήσει  μαζί   μ’ εσάς   ενώπιόν του.

15 Όλα  γίνονται   προς   χάριν  σας,   ώστε   καθώς  η  χάρις  επεκτείνεται   εις περισσοτέρους,   να  προκαλέσῃ  πλουσίαν   την  ευχαριστίαν   προς  δόξαν  του Θεού.

Gospel rendition performance in English

Luke 10, 25-37

How eternal life is gained

25 A lawyer stood up with the intent to tease him and said, "Master, what am I to do to inherit eternal life?"

26 And he said unto him, What is the law written in the law? What are you reading;".

27 He answered, "You shall love the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your might, and with all your heart, and with your neighbor as thyself."

28 "You have responded well," said Jesus, "do this, and you shall live."

29 But he wanted to justify himself and said to Jesus, "Who is my neighbor?"

The parable of the good Samaritan

30 Jesus replied, "Someone went down from Jerusalem to Jericho, and fell to thieves, who, having forgone him and made him wound up, fled and left him half-dead.

31 By a coincidence a priest came down to the way, but when he saw him he went from the other side.

32 Likewise, a Levite, when he came to the place and saw him, passed from the opposite side.

33 But a Samaritan, while walking, came near to him and when he saw him, he was relieved

34 He laid him down, and bound his wounds, after he had anointed them with oil and wine, and brought him to his own land, and brought him to a hotel, and he was taken care of.

35 When he left the next day, he took out two dinars and gave it to the hotelier and said to him, "Care for him and whatever else you spend, I will give it to you when I come back."

36 Of the three who seems to you to be near to him who fell to the robbers? "

37 And he said, "He that showed him the wisdom." And Jesus said to him, "Go and do yourself."

Return of apostolic cut in English

Voc. 4,6-15

6 For God, who said to shine light out of darkness, shined in us to bring to light the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ.

The weakness of the apostle and the power of God

7 We have this treasure in clay vessels to see that such an excessive power is of God and does not come from us.

8 We are pressed in every way, but we are not dead, we are in a weakness but not in despair, we are persecuted but not abandoned,

9 we pay but we do not lose.

10 We have always brought into our body the death of the Lord Jesus, that the life of Jesus in our body may also be revealed.

11 For while we live, we are always given to death for the sake of Jesus, that the life of Jesus in our mortal body may also be revealed.

12 So death happens to us, but life to you.

13 But because we have the same spirit of faith according to that which is written, I have believed, and therefore I have spoken, and we believe therefore, and speak,

14 For we know that he who raised up the Lord Jesus will also raise us up through Jesus, and set us together with you before him.

15 All things are done for your sakes, so that as grace expands in more, it will increase riches in the glory of God.