ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ὁμιλία  ἐπὶ   τῇ  ἑορτῇ  τοῦ  Ἁγίου  Ἀνδρέα, Πρωτοκλήτου   μαθητοῦ  τοῦ  Χριστοῦ   τοῦ  Κυρίου  μας

30  Νοεμβρίου

«Ἴδε  ὁ  ἁμνὸς  τοῦ Θεοῦ   ὁ  αἵρων τὴν ἁμαρτίαν  τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29)

            Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ    τὴν ὁποία  ἑορτάζουμε σήμερα, ἀγαπητοί μου,  εἶναι  μιὰ ἑορτὴ ἡ ὁποία  εἶναι  ἀπὸ    τὶς  μεγαλύτερες   ἑορτὲς  τῆς  ἁγίας  μας  Ἐκκλησίας.  Πανυγηρίζουμε  τὴν ἱερὰ   μνήμη  τοῦ  Ἁγίου    Ἀνδρέου ὁ  ὁποῖος  ἐκλήθη  πρῶτος  στὸ  ἔργο τοῦ κηρύγματος  τοῦ Εὐαγγελίου· καὶ γι’ αὐτὸ ἄλλωστε  ὀνομάζεται  καὶ   πρωτόκλητος  μαθητὴς  τοῦ Κυρίου μας.   

Δὲν  ἀκολούθησε ὅμως  μόνο  αὐτὸς  τὸ Χριστό, γιατὶ  τὸ μήνυμα  τῆς  ἐν Χριστῷ  σωτηρίας  μετεδώθη  ἀπ’ αὐτὸν καὶ στὸν   κατὰ σάρκα  ἀδελφό του,  τὸν  Σύμωνα, τὸν  μετέπειτα     ἀπ.  Πέτρο.  Πρὶν  ὅμως  οἱ  δύο  ἀπόστολοι  Ἀνδρέας  καὶ  Πέτρος γνωρίσουν  τὸ Χριστὸ  διετέλεσαν    μαθητὲς     τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, προφήτου,  Προδρόμου   καὶ   Βαπτιστοῦ τοῦ   Κυρίου μας. Μόλις  ὅμως  ἄκουσαν  ἀπὸ  τὸν  Πρόδρομο  Ἰωάννη  τοὺς  λόγους  ποὺ προτάξαμε  στὴν ὁμιλία μας,  μόλις  δηλαδὴ  τοὺς  δίδαξε  ὁ Ἰωάννης   ὅτι  ὁ Χριστὸς  εἶναι ὁ Τέλειος  Διδάσκαλος  ἄφησαν  τὸν Πρόδρομο   καὶ   ἀκολούθησαν   τὸ   Χριστό.

Ἡ  μαρτυρία  αὐτὴ  τοῦ Ἰωάννου  περὶ  τοῦ  Χριστοῦ, ἡ ὁποία  ὁδήγησε       τὸν  Ἀνδρέα   καὶ  τὸν  Σίμωνα  νὰ  ἀφήσουν  τὸν Ἰωάννη  καὶ  τὶς  ἐργασίες  τους  γιὰ  χάρη  τοῦ Χριστοῦ  πρέπει νὰ  μᾶς  ὁδηγεῖ καὶ  ὅλους ἐμᾶς  νὰ  ἀκολουθοῦμε  τὸ Χριστό,   χωρὶς   νὰ  σκεφτόμαστε  τυχὸν  οἰκογενειακὰ  ἤ οἰκονομικὰ   προβλήματα.  Νὰ  ἀκολουθοῦμε  κι ἐμεῖς  τὸ Χριστό,  γιατὶ  ὁ Χριστὸς  εἶναι  ὁ  Αἰώνιος     Διδάσκαλος.  

Ὀφείλουμε ἐπίσης  καὶ ἀπόλυτη  ὑπακοὴ  στὸ Χριστό,  ὅπως ὁ  ἀπόστολος  Ἀνδρέας  καὶ οἱ ὑπόλοιποι  ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ  δέχτηκαν χωρὶς  καμμία  ἀντίρρησι  τὴν κατωτέρω      πρόσκλησι τοῦ Χριστοῦ: «δεῦτε ὁπίσω μου  καὶ  ποιήσω  ὑμᾶς ἀλιεῖς ἀνθρώπων».  Ἡ  κλῆσις  αὐτὴ τοῦ Χριστοῦ μας   πρὸς  τὸν Ἀνδρέα  καὶ τοὺς ὑπολοίπους  συμμαθητάς  του  μετέτρεψε, τρόπον τινά,   ὅλους  αὐτοὺς  τοὺς  πρώην  ψαράδες  ἀλόγων  ψαριῶν   σὲ  «ψαράδες»      τῆς   κοινωνίας  μας,  μόνο ποὺ  οἱ  ψαράδες  αὐτοὶ  δὲν  θὰ  σκότωναν  τὰ  ψάρια  βγάζοντας  τα  ἀπὸ  τὸ   νερὸ ἀλλὰ    θὰ  τοὺς   χάριζαν   τὴν  ἐν  Χριστῷ    σωτηρία.  

Ὅπως  λέει     ὁ  ἅγιος  Ἰωάννης   ὁ  Χρυσόστομος, οἱ  ψαράδες  αὐτοὶ  τῆς  Γαλιλαίας  δὲν   ψάρευαν  ὅμως  ἄλογα  ψάρια,  διότι ἦταν    ἀλιεῖς  οἱ  ὁποῖοι  ἔβγαζαν  τοὺς  νεκροὺς  ἀπὸ τὴν  ἁμαρτία  ἀνθρώπους  ἀπὸ  τὴν  θάλασσα  τῆς  κοινωνίας   καὶ  τοὺς  ἔσωζαν  ἐν Χριστῷ. Ἐνῶ  οἱ  ψαράδες  ποὺ  ψαρεύουν  ψάρια   ἀπὸ τὴν θάλασσα ἤ   τὴ  λίμνη νεκρώνουν  τὰ  ψάρια,  ἀφοῦ  τὰ  βγάζουν      ἀπὸ  τὸ  στοιχεῖο  τους,  τὸ  νερό.   Οἱ  μαθητὲς ὅμως   τοῦ Κυρίου  ἔσωζαν  ὅσους  μετανοοῦν  εἰλικρινὰ  γιὰ  τὶς  ἁμαρτίες  τους  πνευματικῶς.  

Ὁ  Ἅγιος  Ἀνδρέας  ἐκλήθη  ὡς  ἀπόστολος  τοῦ Χριστοῦ  μετὰ  τὴν  κάθοδο  τοῦ Χριστοῦ  ἀπὸ  τὸ Σαραντάριο  ὄρος,  ὅπου  δοκίμασε ὁ Χριστός μας     τοὺς  γνωστούς   μας  τρεῖς  πειρασμοὺς  τοῦ   διαβόλου.  Ἀλλωστε  καὶ  ὁ  Ἅγιος  Ἰωάννης  ὁ  Πρόδρομος   δίδασκε  τὸ  Χριστὸ   λέγοντας:   «ἴδε   ὁ   ἁμνὸς  τοῦ Θεοῦ,  ὁ   αἴρων   τὴν  ἁμαρτίαν  τοῦ   κόσμου».  Γι’ αὐτὸ  καὶ   ὁ   Ἀνδρέας, ὡς  μαθητὴς  τοῦ ἁγ. Ἰωάννου,     ὑπάκουσε  στὸ  λόγο  αὐτὸ  τοῦ Προδρόμου  καὶ ἀκολούθησε   τὸ   Χριστὸ  ἐξ  ὅλης   τῆς  ἰσχύος  του  καὶ ἐξ ὄλης  τῆς  διανοίας  του.

Οἱ περισσότεροι  ὅμως  ἀπὸ τοὺς  χριστιανοὺς  τῶν ἡμερῶν μας    δὲν  ἀκολουθοῦν    τὴ  ζωὴ  τοῦ  Χριστοῦ μὲ τὴν ἴδια  αὐταπάρνηση  καὶ  ἀποφασιστικότητα ὅπως ὁ   Ἅγιος Ἀνδρέας. Λίγοι  χριστιανοὶ  ὁμολογοῦν  πίστη  στὸν   ἀναμάρτητο  Χριστὸ  ποὺ πέθανε    ἀντὶ ἡμῶν τῶν  ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων  γιὰ  νὰ  μᾶς  σώσει ἀπὸ τὶς  ἁμαρτίες  μας.      

  Ἀπὸ  τὴν   ὥρα  ποὺ  ὁ  Ἅγιος Ἀνδρέας ἀποδέχτηκε  τὴν  κλήση   αὐτὴ   τοῦ  Χριστοῦ  μας  γιὰ  νὰ  κηρύττει  τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ  ὡς  καλὸς  ψαρᾶς    ἀκολούθησε  τὴ  ζωὴ τοῦ   Χριστοῦ  καὶ δίδαξε  τὸ Εὐαγγέλιο  στὴ Σκυθία, στὴ Θράκη,  στὸν Πόντο,  στὸ Βυζάντιο καὶ  τέλος  στὴν    Ἑλλάδα  μας  καὶ  στὴν Ἀχαΐα.             Ἀκολούθησε   τὸ   Χριστὸ   ὑπακούοντάς   τον  σὲ  ὅλες   τὶς   ἐντολές  Του καὶ μαρτύρησε  τελικῶς  χάριν  τῆς  πίστεώς  του  στὸ  Χριστό. Ἀποδέχθηκε  δηλαδὴ  καὶ ὁ  Ἀνδρέας  τὴν    ἐντολὴ    τοῦ  Κυρίου·  «πορευθέντες  μαθητεύσατε πάντα τὰ  ἔθνη, βαπτίζοντες  αὐτοὺς  εἰς  τὸ  ὄνομα  τοῦ  Πατρός,  καὶ   τοῦ  Υἱοῦ  καὶ  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος». (Ματθ. 28,19)            

Ἀρχικὰ  βέβαια     ὁ   Ἅγιος   Ἀνδρέας     κήρυξε   τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς ὁμοεθνεῖς του,    Ἰουδαίους,   κήρυξε τὴν  ἀλήθεια  τῆς   ὀρθόδοξης   πίστης     στὸν  Ἕνα  καὶ Τριαδικὸ   Θεό,  κήρυξε  ὅμως  ἀργότερα, ὅπως  ἄλλωστε  εἴπαμε, καὶ    στὰ  εἰδωλολατρικὰ  ἔθνη,   δίδαξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ    στοὺς  ἐθνικούς.    

Ὁ    λόγος  ποὺ   κήρυξε  ἄφοβα    τὸ   Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ  ὁ Ἅγιος  Ἀνδρέας,     ἀψηφώντας     κινδύνους  καὶ  πολλοὺς  διωγμοὺς  ἦταν γιατὶ    ἀγαποῦσε  τὸ   Χριστὸ    περισσότερο  κι  ἀπ’   τὴ  ζωή του.   

Ἡ  ἀγάπη  τοῦ   Ἁγίου  Ἀνδρέα  πρὸς   τὸ   Χριστό   ἦταν  παρόμοια   καὶ μ’ αὐτὴ τοῦ ἀπ. Παύλου, ὁ ὁποῖος    ἔλεγε:   «Τὶς  χωρίσει ἡμᾶς  ἀπὸ τῆς  ἀγάπης  τοῦ Χριστοῦ;  Θλῖψις;  ἤ  διωγμός;  ἤ  μάχαιρα;»  (Ρωμ. 8,35) Ἡ  ἀγάπη  τοῦ  Ἁγίου  Ἀνδρέα  ἦταν   παρόμοια   καὶ   μ’ αὐτὴν   τοῦ  Ἁγίου  Ἱγνατίου  τοῦ  Θεοφόρου, ὁ ὁποῖος  πέθανε μαρτυρικὰ σὲ βαθειὰ γεράματα    ὁμολογώντας  τὴν  πίστη του καὶ   τὴν    ἀγάπη  του πρὸς   τὸ  Χριστό.

Ἀδελφοί μου!  Ἡ    τιμὴ  τοῦ   ἁγίου, ὅπως  λέει   ὁ ἅγιος  Ἰωάννης  ὁ Χρυσόστομος,   πρέπει  νὰ  εἶναι  παρόμοια  μὲ  τὴν  ζωὴ  τοῦ    ἁγίου.    Κι  ἄν   ἀκόμα   δὲν  ἔχουμε  τὴν  δύναμη  νὰ  μιμηθοῦμε  τὸν   ἅγιο  ὡς  πρὸς  τὸ μαρτυρικὸ  του τέλος, τοὐλάχιστον  ἄς  τὸν μιμηθοῦμε  ὡς  πρὸς  τὴν  πίστη  καὶ ἀγάπη τοῦ  ἁγίου  στὸ Χριστό.       Ἄς   μιμούμαστε  δηλαδὴ    τὸ  ἱεραποστολικὸ  του   ἔργο,  καὶ  ἄς  ἀφήνουμε  κατὰ μέρος   τὴν  πολυτέλεια  καὶ  τὸν    φιλοπλουτισμό,  ἄς  μὴ  ὑπακοῦμε       στὸ  συρμὸ  τῆς   «θεᾶς»   μόδας   καὶ  τὴν  εὐμάρειας  καὶ  τῶν    κοσμικῶν  καὶ σαρκικῶν   ἡδονῶν.  Στὴν  πρώτη   θέση  τῆς  καρδιᾶς  μας  νὰ  ἔχουμε       τὸ  Χριστό μας καὶ   ὄχι    τὰ  θέλγητρα  τοῦ κόσμου  τούτου, τὰ  ὁποῖα    δὲν  μᾶς  ὀδηγοῦν  στὴ σωτηρία,  ἀλλὰ  στὴ ψυχική μας      καταστροφή.  Γιατὶ  ἄν  ἀγαπήσουμε  τὸ  Χριστό, ὅπως  τὸν  ἀγάπησε    ὁ Ἅγιος  Ἀνδρέας  ποὺ      πέθανε    ἐπὶ   τοῦ σταυροῦ  χάριν τῆς πίστεώς  Του στὸν Ἐσταυρωμένο καὶ Ἀναστάντα  Λυτρωτή μας. 

Γιατὶ  οἱ  χριστιανοὶ  ὀφείλουν  νὰ   ἀπαρνοῦνται    τὸ    θέλημα  τῆς  σάρκας  τους,  καὶ  ἄς   ζοῦν     χριστιανικά, πραγματικά.  Ὀφείλουμε,  δηλαδή,  νὰ  ἐκκλησιαζώμαστε  τακτικά,   καὶ  νὰ  κοινωνοῦμε μετὰ     ἀπὸ    ἀληθινὴ  μετάνοια  καὶ  ἐξομολόγηση.  Ἄν    ἀγαποῦμε  τὸ  Χριστὸ  πρέπει  ἐπίσης     νὰ   διδάσκουμε  τὰ  παιδιά  μας  νὰ    συμμετέχουν  τακτικὰ  στὰ  μυστήρια  τῆς  ἁγίας  μας  Ἐκκλησίας,    ἐπειδὴ     ἡ  πίστη  μας  στὸ Χριστὸ  μᾶς  δίδει  ὁδηγεῖ   στὴ  Βασιλεία  τῶν   Οὐρανῶν.     Ἀμήν!