Ο Άγιος Γεώργιος ο νέος Ιερομάρτυρας, ο Νεαπολίτης

Ήταν  Ιερέας και  καταγόταν από  τη  Νεάπολη  της  Μικράς  Ασίας,  που τούρκικα  λέγεται   "Νεβ Σεχήρ".  Διέπρεπε  σαν  εφημέριος  στον  ιερό  ναό Κοιμήσεως  Θεοτόκου  στη  Νεάπολη  «εν  αλήθεια και  οσιότητι  και δικαιοσύνη πορευόμενος  εν πάσαις ταις εντολαίς και  δικαιώμασι του Κυρίου  άμεμπτος».

Κατά  το  1797 προσκλήθηκε  από   τους  χριστιανούς  του  χωρίου Μαλακωτή  να  ιερουργήσει,  αναπληρώνοντας  τον  εφημέριό τους,  που τον  καταδίωκαν  οι  Τούρκοι.  Ο   ιερέας   Γεώργιος ευχαρίστως   δέχτηκε και   αναχώρησε γιὰ  το  χωριό.  Ξαφνικά   όμως, κοντά  στη  θέση "Κόμπια – Ντερέ",  συνελήφθη  από  εξαγριωμένους  βοσκούς Τούρκους,  οι  οποίοι τον  λήστεψαν,  τον  βασάνισαν  και  τελικά   τον αποκεφάλισαν.
Αργότερα  το  1924,  το  ιερό  λείψανο  του  Αγίου  μεταφέρθηκε  στο  Ναό του  Αγίου  Ευσταθίου  στη Νέα Νεάπολη κοντά στη Νέα Ιωνία στην Αθήνα.

Απολυτίκιον. Ήχος   γ’. Θείας   πίστεως.      
Βίονάγιον, εμφρόνως έχων, ιερατεύσας, Θεώ οσίως,  θεοφόρε  παμμάκαρ Γεώργιε· και γεωργών της αγάπης το πλήρωμα, το ιερόν απετμήθης αυχένα  σου.  Πάτερ  Όσιε, Χριστόν  τον  Θεόν  ικέτευε,  δωρήσασθαι   ημίν το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος  β’.  Τα   άνω  ζητών.         
Θυσίαν  Θεώ προσφέρων την αναίμακτον, ως ών ιερεύς, της χάριτος Γεώργιε,  σεαυτόν  προσήγαγες,  ώσπερ  θύμα  αυτώ  καθαρώτατον·  δια τούτο  δεδόξασαι,  συν  Οσίων  χορείαις,  και  κλεινοίς  αθληταίς.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  ιερέων  η  καλλονή· χαίροις των  Οσίων,  και  Μαρτύρων ο κοινωνός· χαίροις ο  θεόθεν, φανείς  δεδοξασμένος,  Γεώργιε  τρισμάκαρ, τοις   σε  γεραίρουσι.