ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ   12,16-21

16 Εἶπε   δὲ  παραβολὴν  πρὸς   αὐτοὺς  λέγων·  ἀνθρώπου  τινὸς   πλουσίου   εὐφόρησεν  ἡ   χώρα·

17 καὶ   διελογίζετο  ἐν   ἑαυτῷ  λέγων·  τί   ποιήσω,   ὅτι   οὐκ  ἔχω ποῦ συνάξω   τοὺς   καρπούς   μου;

18 Καὶ   εἶπε·  τοῦτο  ποιήσω·  καθελῶ  μου  τὰς   ἀποθήκας  καὶ   μείζονας οἰκοδομήσω,  καὶ   συνάξω  ἐκεῖ  πάντα  τὰ  γενήματά  μου καὶ  τὰ  ἀγαθά μου,

19 καὶ  ἐρῶ  τῇ  ψυχῇ  μου·  ψυχή,  ἔχεις  πολλὰ  ἀγαθὰ  κείμενα  εἰς  ἔτη πολλά·  ἀναπαύου,  φάγε,  πίε,  εὐφραίνου.

20 Εἶπε  δὲ  αὐτῷ  ὁ  Θεός·  ἄφρον,  ταύτῃ  τῇ  νυκτὶ  τὴν  ψυχήν σου  ἀπαιτοῦσιν  ἀπὸ  σοῦ·  ἃ  δὲ  ἡτοίμασας  τίνι   ἔσται;

21 Οὕτως  ὁ   θησαυρίζων  ἑαυτῷ,  καὶ  μὴ  εἰς  Θεὸν  πλουτῶν.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗΝ    ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά   12, 16-21

16 Τους   είπε   δε   την   εξής   παραβολή.   «Ενός   ανθρώπου   πλουσίου   τα   χωράφια   έφεραν  σοδειά   μεγάλη

17 και   σκεπτόταν  μέσα   του,   «Τι  να   κάνω,   επειδή   δεν   έχω  που   να συγκεντρώσω   τους   καρπούς  μου;»

18 και   είπε,   «Αυτό  θα   κάνω:   θα  κατεδαφίσω  τις   αποθήκες   μου  και  θα   κτίσω   μεγαλύτερες   και   θα   συγκεντρώσω   εκεί   όλα   τα γεννήματά   μου   και   τα  αγαθά   μου,

19 και   θα   πω   εις   την   ψυχήν   μου,   Ψυχή,   έχεις   πολλά   αγαθά,   για   πολλά  χρόνια·  αναπαύσου,  φάγε,  πίε,  ευφραίνου».

20 Ο   Θεός   όμως   του είπε,   «Ανόητε,   αυτήν   την   νύχτα   ζητούν  από σε   την   ψυχήν  σου.  Εκείνα   δε   που  ετοίμασες,   ποιος   θα   τα   πάρει;».

21 Αυτά   παθαίνει   εκείνος  που  θησαυρίζει   δια   τον   εαυτόν  του   και  δεν   φροντίζει   να   γίνει  πλούσιος   ως   προς   τον   Θεόν».

Ἑφεσ. 4, 1-7

κλήσις   του   Θεού  συνεπάγεται   ενότητα

1 Παρακαλῶ   οὖν   ὑμᾶς  ἐγὼ  ὁ   δέσμιος   ἐν   Κυρίῳ  ἀξίως   περιπατῆσαι τῆς  κλήσεως  ἧς  ἐκλήθητε,

2 μετὰ  πάσης  ταπεινοφροσύνης  καὶ  πρᾳότητος, μετὰ  μακροθυμίας,  ἀνεχόμενοι  ἀλλήλων  ἐν  ἀγάπῃ,

3 σπουδάζοντες  τηρεῖν  τὴν  ἑνότητα  τοῦ  Πνεύματος  ἐν τῷ  συνδέσμῳ τῆς  εἰρήνης.

4 Ἓν  σῶμα  καὶ  ἓν  Πνεῦμα,  καθὼς  καὶ  ἐκλήθητε  ἐν  μιᾷ  ἐλπίδι  τῆς κλήσεως  ὑμῶν·

5 εἷς  Κύριος,  μία  πίστις,  ἓν  βάπτισμα·

6 εἷς  Θεὸς  καὶ  πατὴρ  πάντων,  ὁ  ἐπὶ  πάντων,  καὶ  διὰ  πάντων,  καὶ  ἐν πᾶσιν  ἡμῖν.

7 Ἑνὶ  δὲ  ἑκάστῳ  ἡμῶν  ἐδόθη  ἡ  χάρις  κατὰ  τὸ  μέτρον  τῆς  δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.

Εφ. 4,1-7

Η   κλήσις   του  Θεού  συνεπάγεται   ενότητα

1 Παρακαλώ  ούν   υμάς   εγώ   ο   δέσμιος   εν   Κυρίω  αξίως   περιπατήσαι  της   κλήσεως   ής  εκλήθητε,

2 μετά   πάσης  ταπεινοφροσύνης   και  πρᾳότητος, μετά  μακροθυμίας,  ανεχόμενοι  αλλήλων  εν   αγάπη,

3 σπουδάζοντες  τηρείν  την   ενότητα  του   Πνεύματος  εν τω   συνδέσμω της   ειρήνης.

4 Έν  σώμα   και   έν   Πνεύμα,   καθώς   και  εκλήθητε  εν   μια  ελπίδι  της κλήσεως  υμών·

5 είς   Κύριος,  μία  πίστις,  έν   βάπτισμα·

6 είς   Θεός  και  πατήρ   πάντων,  ο  επί   πάντων,  και  δια  πάντων,  και  εν   πάσιν  ημίν.

7 Ενί  δε  εκάστω  ημών  εδόθη  η  χάρις  κατά  το  μέτρον  της   δωρεάς του Χριστού.

Luke 12, 16-21

16 He told them the following parable. "To a rich man the fields have harvested great

17 and thinking in him, "What shall I do, for I have no place to gather my fruit?"

18 And he said, "This is what I will do: I will demolish my storehouses and build larger ones and gather all my generations and goods,

19 And I will say to my soul, Soul, you have many goods for many years; rest, eat, drink, praise. "

20 But God said to him, "No one, this night they ask for your soul. Those whom you have prepared, who will take them? "

21 This is the one who treasures for himself and does not take care to become rich with God. "

Ef. 4,1-7

The call of God implies unity

1 Please be to me the captive in the Lord, by the way of the call you are called,

2 with all humility and prosperity, then with longing, holding each other in love,

3 students keep the unity of the Spirit in the bond of peace.

4 Be a body and a Spirit, and be called in a hope of your calling;

5 to the Lord, one faith, one baptism;

6 to God and father of all, to all, and to all, and to all.

7 And each one of us gave grace according to the measure of the gift of Christ.