Ο Άγιος Βίκτωρ ο Μεγαλομάρτυρας

Ανήκει  στο μαρτυρικό  χορό,  που με το αίμα  του πότισε το  ζωηφόρο δένδρο της χριστιανικής πίστης τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν, όταν βασιλιάς   ήταν  ο Αντωνίνος  (160).

Οι   υπηρεσίες  του   υπέρ  του  Ευαγγελίου,  είχαν  σαν  στάδιο  την Ιταλία.  Εκεί  ο  Βίκτωρ  έτρεχε  σε  διάφορες  πόλεις  και   έσπερνε  το  λόγο  της  σωτηρίας.

Συλλαμβάνεται  γι’ αυτό  και  εκβιάζεται  να  προσφέρει  θυσία  στα είδωλα.  Επειδή  όμως δεν λύγισε, του έβγαλαν τα μάτια και τον κρέμασαν  με  το  κεφάλι  προς  τα  κάτω.      
Έτσι  παρέδωσε  τη  γενναία  και  άγια  ψυχή  του.

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.        
Τρισάριθμον σύνταγμα, των Αθλητών του Χριστού, συμφώνως τιμήσωμεν, ως καθαιρέτας εχθρού, Μηνάν τον αοίδιμον, Βίκτωρα τον γενναίον, και Βικέντιον άμα, τούτοις συνευφημούντες, Στεφανίδα την θείαν.  Αυτών  Χριστώ ικεσίαις, πάντας  ελέησον.

Κοντάκιον. Ήχος  πλ. δ’.  Ως  απαρχάς  της  φύσεως.     
Ως ευσεβείας Μάρτυρας, και Αθλητάς θεόφρονας, η Εκκλησία γεραίρει δοξάζουσα, μαρτυρικοίς εν άσμασι, Μηνάν τε Βίκτωρα και Βικέντιον χαίρουσα,  και  Στεφανίδα  την  γενναιόφρονα, και  Χριστόν   μεγαλύνει, τον  τούτους   δοξάσαντα.

Μεγαλυνάριον.
Ύμνοις  φιλομάρτυρες ιεροίς, Μηνάν τον  γενναίον,  και  τον   Βίκτωρα  τον στερρόν, συν τω Βικεντίω, και Στεφανίδι άμα, τους αριστείς  του Λόγου,  εγκωμιάσωμεν.