Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Ακραγαντίνων

Γεννήθηκε στον Ακράγαντα της Σικελίας από  ευσεβείς και  εύπορους γονείς, τον Χαρίτωνα και την Θεοδότη. Βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Ποταμίωνα,  ο  οποίος  τον  ανέθρεψε,  τον  μόρφωσε και τον κατάταξε στις τάξεις του ιερού κλήρου, στα χρόνια του βασιλιά Ιουστινιανού του Ρινότμητου  (685 – 695).

Δεκαοκτώ  χρονών  πήγε  για  προσκύνημα  στους  Αγίους  Τόπους  και εκεί  χειροτονήθηκε  Διάκονος  από  τον  επίσκοπο  Ιεροσολύμων Μακάριο.  Κατόπιν  επανήλθε  στο  Βυζάντιο  και  από  εκεί  στην  Ρώμη, όπου  για  τις μεγάλες του  αρετές και την μεγάλη του μόρφωση προήχθηκε  στην   επισκοπή  των  Ακραγαντίνων.

Στην  επισκοπή  αυτή,  βρήκε  σφοδρούς  κατηγόρους  δύο  κληρικούς,  τον Σαβίνο  και  τον  Κρισκέντιο,  που  τον  συκοφάντησαν  για   μοιχεία. Αλλά με θαυματουργικό  τρόπο ο Γρηγόριος τους ντρόπιασε και παρέλαβε πάλι  την   Εκκλησία  μετά  από  διετή  φυλάκιση  και  αργία. Στην  συνέχεια  έκανε  και   άλλα  θαύματα.
Απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα το 690 μ.Χ. Σώζονται 10 εξηγηματικοί  λόγοι  του  στον   Εκκλησιαστή.

Απολυτίκιον.  Ήχος   α’. Της   ερήμου  πολίτης.    
Γρηγορών εκ σπάργανων, φερωνύμως Γρηγόριε, εν τοις δικαιώμασι Πάτερ, του των όλων δεσπόζοντος, επλήσθης ουρανίων δωρεών, ως γρήγορος ποιμήν των ευσεβών· δια τούτο προς λειμώνας αειθαλείς, ιθύνεις τους βοώντάς σοι· δόξα τω σε δοξάσαντι  Χριστώ,  δόξα  τω  σε στεφανώσαντι,  δόξα  τω  ενεργούντι   δια  σου,  πάσιν  ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος  γ’.  Η  Παρθένος   σήμερον.       
Ώσπερ  μέγας   ήλιος,  ανατολαίς  των  θαυμάτων,  καταυγάζεις   άπασαν, την του Χριστού Εκκλησίαν· έσωσας, ταις σαις  πρεσβείαις πολλούς ανθρώπους· ήλασας,  τους  κακοδόξους  εκ  της  σης  ποίμνης.  Δια  τούτο σε  τιμώμεν,  θεόφρον  Πάτερ,  σοφέ  Γρηγόριε.

Μεγαλυνάριον.
Γρήγορσιν σοφίας καρποφορών, λόγοις  ψυχοτρόφοις, διατρέφεις  ως αληθώς, ως Χριστού θεράπων, την σοι λαχούσαν ποίμνην· διο σε μακαρίζει,  Πάτερ  Γρηγόριε.

St. Gregory the Bishop of Agrarian

He was born to Sarkelia in Akrganda by charitable and affluent parents, Chariton and Theodotus. He was baptized by Bishop Potamion, who nurtured him, educated him and ranked him in the ranks of the holy clergy, in the years of King Justinian of Rinotmitus (685-695).

Eighteen years old he went to pilgrimage to the Holy Land and there was ordained Deacon by the Bishop of Jerusalem Makarios. Then he returned to Byzantium and from there to Rome, where for his great virtues and his great education he was promoted to the Excursion of the Agrarians.

In this diocese, two clergymen, Savino and Kriscentio, have been accused of accusations of adultery. But in a miraculous way, Gregory struck and took over the Church after two years of imprisonment and a jail. Then he did other miracles.

He died peacefully in deep ages in 690 AD. 10 explanatory reasons are saved for Ecclesiastes.

Apolyticus. Sound a '. Desert citizen.

Fast-paced, Gregory, rightfully Father, of all the dominating, enduring heavenly gifts, as a quick shepherd of the pious; for this to the evergreen evergreens, thou hast blessed them; glory in glory Christ, glory in crowning, glory to act for you, to make peace.

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

The great sun, the east of the miracles, you defile the Christ Church; you have saved many people; That is why we honor you, God of God, wise Gregory.

Majesty.

Fasting wisdom of fruitfulness, psychotropic reasons, you are as true as a Christ therapist, you have been flocking to you; you are blessing, Father Gregory.