Οι Άγιοι Δισμύριοι (20.000) Μάρτυρες οι εν Νικομηδεία καέντες

Τον 4^ο αιώνα μ.Χ., επί Διοκλητιανού   και  Μαξιμιανού,  οι χριστιανοί  της Νικομήδειας  ήταν  αρκετά  πολυπληθείς.  Ο   επίσκοπος   Άνθιμος, άνδρας   άξιος  και   με   αυταπάρνηση,  κοπίαζε  νύχτα – μέρα  για  τις ψυχές  των  πιστών.   Η   πρόοδος  αυτή   των  χριστιανών   κέντρισε   το φθόνο   των   ειδωλολατρών   αρχόντων   και   θέλησαν   να   εξοντώσουν την χριστιανική Εκκλησία, προπάντων  στα μεγαλύτερα  και  πολυπληθέστερα    κέντρα    της.

Σχεδίασαν   λοιπόν,   ανήμερα   Χριστούγεννα   να   κάνουν   γενική σφαγή    των   χριστιανών   της    Νικομήδειας.  Οι   χριστιανοί  είχαν μαζευτεί   και   πανηγύριζαν   το  κοσμοσωτήριο  γεγονός   της   γεννήσεως   του   Χριστού.   Ο   επίσκοπος,   μόλις   πληροφορήθηκε   ότι τους    είχαν   περικυκλώσει   στρατός   και    όχλος  ειδωλολατρών  με όπλα  και  ρόπαλα, διέταξε  να   γίνει   γρήγορα  η  κοινωνία   των Αχράντων Μυστηρίων. Έπειτα, βάπτισε τους κατηχουμένους, για να έχουν   ασφαλή  εφόδια  στην   αιώνια   σωτηρία.

Τότε   οι   ειδωλολάτρες   έβαλαν   φωτιά   στο  ναό,   με   αποτέλεσμα   να καούν   χιλιάδες   πιστοί.  Το   τραγικό    αυτό   γεγονός,   αντί   να    μειώσει τον αριθμό των μελών της Εκκλησίας, αντίθετα τον πολλαπλασίασε   και  χαλύβδωσε ακόμα  περισσότερο το ηθικό των πιστών.

Έτσι   και   στην   περίπτωση   αυτή   αποδείχθηκε   περίτρανα   αυτό   που είπε  η   κεφαλή  της  Εκκλησίας,   ο   Ιησούς   Χριστός:   «και   πύλαι    άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».  Ο θάνατος δηλαδή  και  οι οργανωμένες δυνάμεις  του   κακού,  δεν   θα    υπερισχύσουν,   ούτε   θα   κατανικήσουν την   Εκκλησία,   που   είναι   αιώνια   και    αθάνατη.       
(Συναξαριακή πηγή, μαζί με την μνήμη των πιο πάνω Μαρτύρων, αναφέρει και την μνήμη των Αγίων Δημοσθένους, Δημοκλέους και Δημοκρίτου.  Η   ύπαρξη   όμως   των   Αγίων   αυτών    είναι   αμφίβολη, διότι  τα   ονόματά   τους   καθώς   και    βιογραφικά   στοιχεία   γι’ αυτούς δεν αναφέρονται από καμία Αγιολογική πηγή. Ίσως είναι οι ίδιοι και συγχέονται  με τους  ομώνυμούς   τους    Μάρτυρες   της    10^ης   Απριλίου).

Απολυτίκιον.  Ήχος   γ’.   Θείας   πίστεως.   
Θείον στράτευμα, πόλις αγία, περιούσιος λαός Κυρίου, ανεδείχθητε Δισμύριοι  Μάρτυρες· τη   γαρ   αγάπη   αυτού   δροσιζόμενοι,  δια    πυρός τον αγώνα ηνύσατε. Αλλ’  αιτήσασθε, ελέους σοφοί τον πρύτανιν, δωρήσασθαι    ημίν   το   μέγα   έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος   α’.  Τον    τάφον    σου   Σωτήρ.         
Στρατός  εν αριθμώ    δισμυρίων  Μαρτύρων, ως άδυτος φωστήρ, ανατέλλει φωτίζων, καρδίας και νοήματα, ευσεβών δια πίστεως· εξαφθέντες   γαρ,  θεία   στοργή   του   Δεσπότου,   τέλος    άγιον,  δια πυρός   οι   γενναίοι,  προθύμως    εδέξαντο.

Μεγαλυνάριον.
Φάλαγξ   τροπαιούχος   αθλητική,   και   άγιος  κλήρος,  ω   Δισμύριοι Αθληταί,   εκ παντός γένους, και πάσης ηλικίας, λαμπρώς   συγκροτηθέντες,   Θεώ   εδείχθητε.

The Holy Missions (20,000) Witnesses at the Nomadic Church

In the 4th century AD, Diocletian and Maximian, the Christians of Nicomedia were quite numerous. Bishop Anthimos, a man worthy and self-denying, labored night - day for the souls of the faithful. This progress of the Christians fomented the envy of the pagan nobles and sought to destroy the Christian Church, above all its larger and more populous centers.

So they planned, on Christmas day, to make a mass slaughter of the Christians of Nicomedia. The Christians had gathered and celebrated the cosmos event of the birth of Christ. The bishop, as soon as he was informed that they had been surrounded by an army and a mob of idolaters with weapons and batons, ordered that the Society of the Everlasting Mysteries be swiftly established. Then, he baptized the catechists in order to have secure provisions for eternal salvation.

The pagans then set fire to the temple, burning thousands of worshipers. This tragic event, instead of reducing the number of members of the Church, on the contrary multiplied and strengthened the morals of the faithful.

In this case, too, what the head of the Church, Jesus Christ, said: "and the gates of hell to overcome it". That is to say, death and the organized forces of evil will not overpower or overthrow the Church, which is eternal and immortal.

(A syntactic source, along with the memory of the above Witnesses, also mentions the memory of Saints Demosthenes, Democles, and Democritus. However, the existence of these Saints is doubtful because their names and biographical data about them are not mentioned by any Hagiological They may be the same and confused with the names of Witnesses on April 10).

Absolutely. Sound c. Divine faith.

Your divine armies, holy holy people of the Lord, have been made Twelve Witnesses; by the love of it being cooled, you have fought the fire. But you have asked, merciful wise men of the Rectan, I have been bestowed with great mercy.

It's close. Sound a '. Your grave Savior.

An army of billions of Witnesses, as a sanctuary of light, rises lights, heart, and meanings, pious by faith; extinct garrisons, Divine affection of the Despot, finally saintly, brave by fire, eagerly accepted.

Magnificent.

Falax trophy athletic, and saintly clergy, oh Millennial Athletes, of all genders, of all ages, brilliantly assembled, God you were.