Ο Όσιος Συμεών ο Μυροβλήτης Κτήτορας της Μονής Χιλανδαρίου Αγίου Όρους

Ο   Άγιος   Συμεών,   κατά   κόσμο   Στέφανος  Α’   Νεμάνια   (στις Βυζαντινές   πηγές    Νεεμών),  ήταν    ηγεμόνας    της   Σερβίας.

Η  ίδρυση και η  οργάνωση   του   πρώτου   Σερβικού   κράτους  από   τον Στέφανο   (1167 – 1169) είχε  ως    αποτέλεσμα  τη  συνένωση  όλων  σχεδόν  των Σέρβων  σε  ενιαίο  και  ανεξάρτητο  από τη  Βυζαντινή  κυριαρχία κράτος  με επίκεντρο τη Ρασκία. Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου   Ισαάκιος  Β’ Άγγελος (1185 – 1195)   σύνηψε,   το    έτος    1190,  ειρήνη  με  τον    ζουπάνο    των   Σέρβων. Η  ίδρυση του  κράτους  ανέδειξε  την  ανάγκη  αναδιοργανώσεως και  της  Εκκλησίας  της  Σερβίας,   η    οποία    υπέφερε  από την  ανεξέλεγκτη   δράση   των αιρετικών Βογομίλων. Ο υιός του ζουπάνου των Σέρβων Στέφανου  αποσύρθηκε   σε   ηλικία  μόλις   δέκα    έξι    ετών   στο    Άγιο    Όρος. Εκάρη   μοναχός στη Μονή  Βατοπαιδίου   και   έλαβε   το   όνομα   Σάββας.   Αργότερα, περί  το 1195, ίδρυσε μαζί  με τον πατέρα του Στέφανο, που  έγινε μοναχός και ονομάσθηκε Συμεών, τη Μονή του Χιλανδαρίου    με   χρυσόβουλλο   του    αυτοκράτορα    Αλεξίου  Γ’  του  Αγγέλου  (1195 – 1203).

Ο  Όσιος   Συμεών   κοιμήθηκε   με   ειρήνη   το έτος 1200 και  ενταφιάσθηκε  στη νότια πλευρά του καθολικού της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου.    Κατά  το  έτος 1208, ο Όσιος Σάββας αποφασίζει  να  προβεί  στην  ανακομιδή  των  ιερών   λειψάνων  του   πατέρα    του    και  τη  μετακομιδή  αυτών   στην   πατρίδα    του.   Την  ημέρα  της  ανακομιδής  εκχύθηκε  από  τα    ιερά    λείψανα    άφθονο    και   ευώδες μύρο,   συνέχισε  δε  να  ρέει  και  για  λίγες  ακόμη    ημέρες    μετά    την ανακομιδή,  από   τον    κενό   πλέον  τάφο.  Ήταν  και  αυτό  τρανό  δείγμα   της   αγιότητας   του  Οσίου Συμεών, ο οποίος έκτοτε επονομάζεται   «Μυροβλήτης».  Ο  Άγιος  Σάββας  εναπέθεσε  τα  ιερά  λείψανα    στη   μονή  της μετανοίας του πατρός του, τη μονή Στουντένιτσα,    όπου    και   φυλάσσονται   μέχρι   σήμερα.   
Ο τάφος του Οσίου Συμεών του   Μυροβλήτου,   φέρει   σήμερα    αργυρό επικάλυμμα με ανάγλυφες παραστάσεις. Από τον τάφο, μετά την ανακομιδή   των   ιερών   λειψάνων,    φύτρωσε μόνο του με θαυματουργικό τρόπο, άνευ σποράς, ένα κλήμα για παρηγοριά των Πατέρων  της  Μονής. Τα   σταφύλια   του    κλήματος   αυτού   θεραπεύουν   θαυματουργικά   την    στείρωση    των    ατέκνων  γυναικών.

Απολυτίκιον. Ήχος   γ’.   Θείας   πίστεως.    
Θείαν  άσκησιν,   επιποθήσας,   την   βασίλειον,  έλιπες  δόξαν,  Συμεών  και   ισαγγέλως  εβίωσας,   των   εν   τω   Άθω   Οσίων   ωράϊσμα,   και   της Σερβίας   κλεινόν   σεμνολόγημα.   Πάτερ   Όσιε,   Χριστόν   τον   Θεόν ικέτευε,   δωρήσασθαι    ημίν    το    μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.   Επεφάνης   σήμερον.        
Βασιλείαν  πρόσκαιρον, λιπών εμφρόνως, Συμεών ως άγγελος, επολιτεύσω    επί   γης·    διο    και    βλύζειν   ηξίωσαι,  από  του   τάφου σου   μύρα   πανεύοσμα.

Μεγαλυνάριον.
Μυροβλύτα Όσιε Συμεών, σκέπε την  Μονήν  σου,  από  πάσης  επιβουλής,   και τοις εν Σερβία, Χριστιανοίς   βοήθει, παρέχων αυτοίς Πάτερ,  την   ευλογίανσου

Saint Simeon the Myrwake Dean of the Monastery of Hilandarion Mount Athos

Saint Symeon, at the time of Stefanos I Nehmania (in the Byzantine sources of Nehem), was a ruler of Serbia.

The establishment and organization of the first Serbian state by Stephanos (1167-1169) resulted in the merging of almost all Serbs into a unified and Byzantine sovereignty state centered on Raska. The Byzantine emperor Isaac II Angel (1185-1195) concluded peace in the year 1190 with the serpent of the Serbs. The establishment of the state has highlighted the need for reorganization and the Church of Serbia, which suffered from the uncontrolled action of the heretical Bokogil. The son of the serpent Stefanos retired at age sixteen in Mount Athos. He was a monk in the Vatopedi Monastery and received the name Savvas. Later, around 1195, he founded together with his father Stephanos, who became a monk and was named Symeon, the Monastery of Chilandari with a chrysobull of Emperor Alexios III of Aggelos (1195-1203).

Saint Symeon slept peacefully in the year 1200 and was buried on the south side of the catholic of the Holy Monastery of Chilandari. In 1208, Saint Savvas decides to proceed to the redeeming of his father's sacred relics and their removal to his homeland. On the day of the redeeming, pouring ample and fragrant myrrh from the sacred remains, continued to flow and for a few more days after the removal, from the empty tomb. It was also a trace of the holiness of Saint Simeon, who has since been called "Myrrow". Saint Savvas took the holy relics to the monastery of his father's repentance, the monastery of Stoutnitsa, where they are kept until today.

The tomb of Saint Simeon of Myroavatos, now has a silver overlay with reliefs. From the grave, after the relics of the holy relics, a miraculous way, without sowing, sprouted, a vine for the consolation of the Fathers of the Monastery. The grapes of this herd miraculously cure the sterilization of infirm women.

Apolyticus. Sound c '. Divine Faith.

Divine exercise, impressed, the glorious, glorious glory, Symeon, and the inasmuch as you live in the Mount Athos, and in Serbia, a memorial. Father Ossie, Christ the God begged, the gift of great mercy was given.

Kontakion. Sound d '. I'm afraid today.

A king of temporal flesh, Simeon as an angel, on the earth, and thou hast filled up with thy sword;

Majesty.

Myrioblita Osiye Simeon, think of your Monastery, from any sting, and in Serbia, Christians help, providing these Fathers, the blessing