Ο Άγιος Ιουλιανός εξ Αναζαρβού Κιλικίας

Ο  Άγιος  Μάρτυς  Ιουλιανός  έζησε  κατά  τον  3^ο  αιώνα  μ.Χ. και  καταγόταν  από  την  πόλη Ανάζαρβα, της δευτέρας επαρχίας των Κιλίκων. Ήταν υιός κάποιου  Έλληνα  βουλευτού και  είχε  μητέρα  Χριστιανή,  η  οποία  και  του  δίδαξε  τα  ιερά  γράμματα.  Όταν  ο  Άγιος έφθασε  στην  ηλικία  των  δεκαοκτώ  χρόνων, συνελήφθη  από  τους  ειδωλολάτρες  και οδηγήθηκε ενώπιον του ηγεμόνος της πόλεως Μαρκιανού. Επειδή ενώπιον του ηγεμόνος  ομολόγησε  με  πνευματική  ανδρεία  τον  Χριστό  και  αρνήθηκε  να  θυσιάσει  στα είδωλα, οι  δήμιοι  άνοιξαν  με βία  το  στόμα  του  και  του  έριξαν  μέσα  κρασί  και  κρέας,  που είχε απομείνει από τις θυσίες των ειδώλων. Στην  συνέχεια  τον  έκλεισαν  στην  φυλακή και  οδήγησαν  εκεί  και  την μητέρα του.  Εκείνη  παρακάλεσε  να  μείνει  μαζί  με τον υιό  της για τρεις  ημέρες,  για  να  αποφασίσει  μαζί  του.  Και  αφού  έγινε  αυτό, τους  οδήγησαν  πάλι σε ανάκριση. Εκείνοι όμως ομολόγησαν  εκ νέου την πίστη τους  στην  πατρώα  ευσέβεια. Ο  ηγεμόνας τότε  έδωσε  εντολή να κόψουν στη μέση τις φτέρνες της  μητέρας  του Μάρτυρος και να την αφήσουν. Το δε Άγιο  Ιουλιανό, αφού  τον  έριξαν  σε  σάκο  γεμάτο με  δηλητηριώδη  ερπετά  και  άμμο,  τον πέταξαν στην θάλασσα. Το  ιερό λείψανό του βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια και ενταφιάσθηκε από κάποια ευλαβή χήρα γυναίκα.
Η  μνήμη  του  επαναλαμβάνεται  στις  16  Μαρτίου.

Απολυτίκιον. ¨Ηχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.       
Μητρικαίς  υποθήκαις  μυσταγωγούμενος,  πανευκλεής  στρατιώτης  ώφθης  Χριστού  του Θεού, παντευχίαν μυστικήν περιζωσάμενος· όθεν καθείλες τον εχθρόν, ως γενναίος αριστεύς, και  ήθλησας θεοφρόνως,  Ιουλιανέ θεόφρον, υπέρ  ημών  αεί  πρεσβεύων  Θεώ.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Νεανίας έκλαμπρος, ως αληθώς δεδειγμένος, Αθλοφόρος ένδοξος, της ευσεβείας εφάνης· πόνων γαρ, των εν αθλήσει  καταφρονήσας,  έφερες,  τον  εν  θαλάσση  πνιγμόν ανδρείως,  Ιουλιανέ  παμμάκαρ·  διο  προς  ύδωρ  ζωής  εσκήνωσας.

Μεγαλυνάριον.
Σώματι  ακμάζοντι  και  τερπνώ,  και  ψυχή  αρίστη,  υπεδέξω  ως πίων  γη,  της  μητρός  τους λόγους,  και  τούτους  γεωργήσας,  αθλητικούς  προσάγεις,  καρπούς  τω  Κτίστη σου.